บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สุภาษิต 13 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

1. บุตร‍ชาย​ที่​มี​ปัญญา​ฟัง​คำ‍สั่ง‍สอน​ของ​บิดา​ตนแต่​คน​ที่​ชอบ​เยาะ‍เย้ย​ไม่​ฟัง​คำ​ว่า‍กล่าว

2. คน​กิน​ของ​ดี​จาก​ผล​แห่ง​ปาก​ของ​ตนแต่​ความ​ต้อง‍การ​ของ​คน​ทรยศ​ก็​คือ​ความ​โหด‍ร้าย

3. คน​ที่​ระแวด‍ระวัง​ปาก​ย่อม​รักษา​ชีวิต​ของ​ตนส่วน​คน​ที่​เปิด​ริม‍ฝี‍ปาก​กว้าง​ก็​มา​ถึง​ความ​พินาศ

4. ความ​ต้อง‍การ​ของ​คน​เกียจ‍คร้าน​ก็​มี​อยู่ แต่​จะ​ไม่‍ได้​อะไร​เลยส่วน​ความ​ต้อง‍การ​ของ​คน​ขยัน​จะ​ได้​รับ​การ​ตอบ‍สนอง​อย่าง​จุ‍ใจ

5. คน​ชอบ‍ธรรม​เกลียด​การ​พูด​เท็จแต่​คน​อธรรม​ประ‌พฤติ​เสื่อม‍เสีย​และ​น่า‍รัง‍เกียจ

6. ความ​ชอบ‍ธรรม​คุ้ม‍ครอง​ผู้​ที่​ทาง​ของ​เขา​ไร้‍ตำ‌หนิแต่​ความ​อธรรม​จะ​ทำ‍ลาย​คน‍บาป

7. มี​คน​ที่​ทำ‍ที​ว่า​มั่ง‍คั่ง แต่​ไม่‍มี​อะไร​เลยและ​มี​คน​ที่​ทำ‍ที​ว่า​ยาก‍จน แต่​มี​ทรัพย์‍สมบัติ​มาก‍มาย

8. ค่า‍ไถ่​ชีวิต​ของ​คน​คือ​ความ​มั่ง‍คั่ง​ของ​เขาแต่​คน​ยาก‍จน​จะ​ไม่‍ได้‍ยิน​คำ​ข่ม‍ขู่​เอา​ค่า‍ไถ่

9. แสง‍สว่าง​ของ​คน​ชอบ‍ธรรม​ก็​เปรม‍ปรีดิ์แต่​ประ‌ทีป​ของ​คน​อธรรม​จะ​ถูก​ดับ

10. ความ​โอหัง​มี​แต่​ก่อ​ให้​เกิด​การ​วิวาทแต่​ปัญญา​อยู่​กับ​ผู้​ที่​รับ​คำ‍แนะ‍นำ

11. ทรัพย์​สมบัติ​ที่​ได้​มา​เร็ว​จะ​ร่อย‍หรอ​หมด​ไปแต่​คน​ที่​เก็บ​เล็ก​ผสม​น้อย​จะ​มี​มาก​ขึ้น

12. ความ​หวัง​ที่​ถูก​หน่วง​ไว้​ทำ​ให้​อ่อน‍ใจแต่​การ​สม‍ปรารถ‌นา​เป็น​ต้น‍ไม้​แห่ง​ชีวิต

13. คน​ที่​ดู‍หมิ่น​พระ‍วจนะ​ก็​ทำ‍ลาย​ตน‍เองแต่​คน​ที่​นับ‍ถือ​พระ‍บัญญัติ​จะ​ได้​รับ​บำ‌เหน็จ

14. คำ‍สอน​ของ​คน​มี​ปัญญา​เป็น​น้ำ‍พุ​แห่ง​ชีวิตเพื่อ​ให้​คน​หลีก​จาก​บ่วง‍มรณา​ได้

15. ความ​ฉลาด​ทำ​ให้​ได้​รับ​ความ​โปรด‍ปรานแต่​หน‍ทาง​ของ​คน​ทรยศ​นั้น​ไม่​ราบ‍เรียบ

16. คน​สุขุม​ทุก​คน​ทำ​การ​ด้วย​ความ​รู้แต่​คน‍โง่​ย่อม​เผย​ความ​โง่​ของ​ตน

17. ผู้‍สื่อ‍สาร​อธรรม​ย่อม​นำ​ไป​สู่​ความ​ลำ‌บากแต่​ทูต​ที่​ซื่อ‍สัตย์​นำ​การ​รักษา​มา​ให้

18. ความ​ยาก‍จน​และ​ความ​อัปยศ​มา​ถึง​คน​ที่​เพิก‍เฉย​ต่อ​คำ​สั่ง‍สอนแต่​คน​ที่​สน‍ใจ​คำ​ตัก‍เตือน​จะ​ได้​รับ​เกียรติ

19. ความ​ปรารถ‌นา​ที่​กลาย​เป็น​จริง​นั้น​หวาน‍ชื่น​แก่​วิญ‌ญาณแต่​การ​หัน​จาก​ความ​ชั่ว‍ร้าย​เป็น​สิ่ง​น่า‍เกลียด‍น่า‍ชัง​สำหรับ​คน‍โง่

20. คน​ที่​เดิน​กับ​คน​มี​ปัญญา​จะ​กลาย​เป็น​คน​มี​ปัญญาแต่​เพื่อน​ของ​คน‍โง่​จะ​ถูก​ทำ‍ลาย

21. สิ่ง​เลว‍ร้าย​ตาม‍ติด​คน‍บาปแต่​สิ่ง​ดี​เป็น​รางวัล​ของ​คน​ชอบ‍ธรรม

22. คน​ดี​ย่อม​ทิ้ง​มรดก​ไว้​ให้​ลูก‍หลานแต่​ทรัพย์‍สมบัติ​ของ​คน‍บาป​นั้น​ถูก​เก็บ​ไว้​ให้​คน​ชอบ‍ธรรม

23. แม้​อาหาร​มาก‍มาย​อยู่​ใน​ที่‍ดิน​ของ​คน​ยาก‍จนแต่​มัน​ถูก​กวาด​ไป​โดย​ความ​อยุติ‌ธรรม

24. คน​ที่​สงวน​ไม้‍เรียว​ก็​เกลียด​บุตร‍ชาย​ของ​ตนแต่​คน​ที่​รัก​เขา​ย่อม​หมั่น​ตี‍สอน​เขา

25. คน​ชอบ‍ธรรม​รับ‍ประ‌ทาน​อิ่มแต่​ท้อง​ของ​คน​อธรรม​ขาด​อาหาร