บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สุภาษิต 12 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

1. คน​ที่​รัก​คำ​สั่ง‍สอน​ก็​รัก​ความ​รู้แต่​คน​ที่​เกลียด​คำ​ตัก‍เตือน​ก็​โง่‍เขลา

2. คน​ดี​ได้​รับ​ความ​โปรด‍ปราน​จาก​พระ‍ยาห์‌เวห์แต่​คน​เจ้า‍เล่ห์​นั้น​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ลง‍โทษ

3. มนุษย์​ไม่​อาจ​ตั้ง‍มั่น​อยู่​ได้​ด้วย​ความ​ชั่วแต่​ราก​ของ​คน​ชอบ‍ธรรม​จะ​ไม่​ถูก​สั่น‍คลอน

4. ภรรยา​ที่​เลิศ​ประ‌เสริฐ​เป็น​มงกุฎ​ของ​สามี​ตนแต่​นาง​ผู้‍นำ​ความ​อับอาย​มา​ก็​เหมือน​ความ​เน่า‍เปื่อย​ใน​กระ‌ดูก​สามี

5. ความ​คิด​ของ​คน​ชอบ‍ธรรม​นั้น​ยุติ‍ธรรมแต่​การ​ชี้‍แนะ​ของ​คน​อธรรม​นั้น​หลอก‍ลวง

6. ถ้อย‍คำ​ของ​คน​อธรรม​หมอบ​คอย​สัง‌หาร​คนแต่​ปาก​ของ​คน​เที่ยง‍ธรรม​ช่วย​ชีวิต​พวก‍เขา

7. คน​อธรรม​ถูก​คว่ำ​ลง​และ​สาบ‍สูญ‍ไปแต่​บ้าน​ของ​คน​ชอบ‍ธรรม​ยัง​ดำรง​อยู่

8. คน​จะ​ได้​คำ​ชม​ตาม​ความ​ฉลาด​ของ​เขาแต่​คน​ที่​ใจ​ตลบ‍ตะ‌แลง​ก็​เป็น​ที่​ดู‍หมิ่น

9. การ​เป็น​คน​ธรรม‌ดา​แต่​มี​ทาส​คน​หนึ่ง​รับ‍ใช้ก็​ดี​กว่า​การ​ทำ‍ที​ว่า​ใหญ่​โต​แต่​ไม่‍มี​อาหาร​กิน

10. คน​ชอบ‍ธรรม​ย่อม​ห่วง‍ใย​ชีวิต​สัตว์​ของ​เขาแต่​ความ​สงสาร​ของ​คน​อธรรม​คือ​ความ​ดุ‍ร้าย

11. คน​ที่​ไถ‍นา​ของ​ตน​จะ​มี​อาหาร​บริ‌บูรณ์แต่​คน​ที่​ติด‍ตาม​สิ่ง‍ไร้‍ค่า​ย่อม​ไม่‍มี​สามัญ‍สำนึก

12. คน​อธรรม​อยาก​ได้​ทรัพย์‍สิน​ของ​คน​ชั่วแต่​ราก​ของ​คน​ชอบ‍ธรรม​จะ​เกิด‍ผล

13. คน​ชั่ว​ย่อม​ติด‍บ่วง​โดย​การ​ละ‌เมิด​แห่ง​ปาก​ของ​ตนแต่​คน​ชอบ‍ธรรม​หนี​พ้น​จาก​ความ​ลำ‌บาก

14. คน​เรา​อิ่ม‍ใจ​ด้วย​สิ่ง​ดี​จาก​ผล​แห่ง​ปาก​ของ​ตนและ​ผล‍งาน​แห่ง​มือ​ของ​มนุษย์​ก็​กลับ‍มา‍หา​เขา

15. ทาง​ของ​คน‍โง่​นั้น​ถูก‍ต้อง​ใน​สาย‍ตา​ของ​เขา​เองแต่​คน​มี​ปัญญา​ย่อม​ฟัง​คำ‍แนะ‍นำ

16. คน‍โง่​ย่อม​แสดง​ความ​ฉุน‌เฉียว​ของ​ตน​ทัน‍ทีแต่​คน​สุขุม​ย่อม​ไม่​ใส่‍ใจ​ต่อ​การ​สบ‌ประ‌มาท

17. คน​ที่​พูด​ความ​จริง​ก็​ให้​การ​อย่าง​ซื่อ‍สัตย์แต่​พยาน‍เท็จ​กล่าว​คำ​หลอก‍ลวง

18. คำ‍พูด​พล่อยๆ เหมือน​ดาบ​แทงแต่​ลิ้น​ของ​คน​มี​ปัญญา​นำ​การ​รักษา​มา​ให้

19. ปาก​ที่​พูด​จริง​ทน​อยู่​ได้​เป็น​นิตย์แต่​ลิ้น​ที่​พูด​มุสา​อยู่​ได้​เพียง​ประ‌เดี๋ยว​เดียว

20. ความ​หลอก‍ลวง​อยู่​ใน​ใจ​ของ​คน​ที่​คิด​การ​ชั่วแต่​คน​ที่​แนะ​ให้​มี​สันติ‍ภาพ​ก็​มี​ความ​ยินดี

21. ไม่‍มี​สิ่ง‍เลว‍ร้าย​เกิด‍ขึ้น​กับ​คน​ชอบ‍ธรรมแต่​คน​อธรรม​เต็ม‍ไป‍ด้วย​ความ​ลำ‌บาก

22. พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​เกลียด‍ชัง​ปาก​ที่​พูด​มุสาแต่​ทรง​ปีติ‍ยินดี​ใน​คน​ที่​ประ‌พฤติ​อย่าง​ซื่อ‍สัตย์

23. คน​สุขุม​ย่อม​เก็บ‍งำ​ความ​รู้​ไว้แต่​คน‍โง่​ป่าว‍ร้อง​ความ​โง่​ของ​ตน

24. มือ​ของ​คน​ขยัน​จะ​ครอบ‍ครองแต่​คน​เกียจ‍คร้าน​จะ​ถูก​บัง‍คับ​ให้​ทำ‍งาน​หนัก

25. ความ​กระ‌วน‍กระ‌วาย​ใน​ใจ​คน​ถ่วง​เขา​ลงแต่​ถ้อย‍คำ​ที่​ดี​ทำ​ให้​เขา​ยินดี

26. คน​ชอบ‍ธรรม​อยู่​ใน​สภาพ‍ดี​กว่า​เพื่อน‍บ้าน​ของ​ตนแต่​ทาง​ของ​คน​อธรรม​นำ​ตัว‍เขา​ให้​หลง‍เจิ่น​ไป

27. คน​เกียจ‍คร้าน​จะ​ไม่‍ได้​ปิ้ง​อาหารแต่​คน​ขยัน​จะ​ได้​ทรัพย์‍สมบัติ​ล้ำ‍ค่า

28. วิถี​ของ​ความ​ชอบ‍ธรรม​นำ​ไป​สู่​ชีวิตและ​หน‍ทาง​นั้น​ไม่‍มี​ความ​มรณา