บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สุภาษิต 31 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

คำ‍สอน​ของ​แม่

1. ถ้อย‍คำ​ของ​เล‌มู‌เอล พระ‍ราชา​แห่ง​มัส‌สา พระ‍ราช‌ชนนี​ตรัส​สอน​คำ​นี้​แก่​พระ‍องค์

2. โอลูก‍แม่​เอ๋ย โอ ลูก​แห่ง​ท้อง​แม่​เอ๋ยโอ ลูก​แห่ง​คำ​ปฏิ‌ญาณ​ของ​แม่​เอ๋ย

3. อย่า​ให้​กำลัง​ของ​เจ้า​แก่​ผู้‍หญิงหรือ​ให้​ทาง​ของ​เจ้า​แก่​หญิง​ผู้​ทำ‍ลาย​พระ‍ราชา

4. โอ เล‌มู‌เอล​เอ๋ย ไม่​สม‍ควร​ที่​พระ‍ราชาไม่​สม‍ควร​ที่​พระ‍ราชา​จะ​เสวย​เหล้า‍องุ่นหรือ​ผู้‍ครอบ‍ครอง​จะ​ปรารถ‌นา​สุรา

5. เกรง‍ว่า​เขา​จะ​ดื่ม​และ​ลืม​คำ​ที่​ตรา​เป็น​กฎ‍หมาย​นั้น​เสียและ​วินิจ‌ฉัย​ความ​ของ​เจ้า‍ทุกข์​ให้​เขว​ไป

6. จง​ให้​สุรา​แก่​ผู้​ที่​กำลัง​พินาศและ​เหล้า‍องุ่น​แก่​ผู้​ทุกข์‍ใจ​อย่าง​ขม‍ขื่น

7. จง​ให้​เขา​ดื่ม​และ​ลืม​ความ​ยาก‍จน​ของ​เขาและ​ไม่​จด‍จำ​ความ​ระทม‍ทุกข์​อีก‍ต่อ‍ไป

8. จง​อ้า‍ปาก​ของ​เจ้า​แทน​คน‍ใบ้เพื่อ​สิทธิ​ของ​ทุก​คน​ที่​กำลัง​จะ​พินาศ

9. จง​อ้า‍ปาก​ของ​เจ้า พิพาก‌ษา​อย่าง​ชอบ‍ธรรมจง​ให้​ความ​ยุติ‍ธรรม​แก่​คน​ยาก‍จน​เข็ญ‍ใจ

คำ​กลอน​ยก‍ย่อง​ภรรยา​ที่​ดี

10. ภรรยา​ที่​เลิศ​ประ‌เสริฐ​ใคร​เล่า​จะ​หา​พบ?คุณ‍ค่า​ของ​เธอ​เลิศ‍ล้ำ​กว่า​ทับ‌ทิม

11. สามี​ของ​เธอ​ก็​ไว้‍ใจ​เธอและ​เขา​จะ​ไม่​ขาด​ประ‌โยชน์​ใดๆ

12. เธอ​นำ​สิ่ง​ดี​มา​ให้​เขา ไม่​นำ​สิ่ง‍ร้ายตลอด‍วัน‍คืน‍แห่ง‍ชีวิต​ของ​เธอ

13. เธอ​แสวง​หา​ขน‍แกะ​และ​ป่านและ​ทำ‍งาน​ด้วย​มือ​อย่าง​เต็ม​ใจ

14. เธอ​เป็น​เหมือน​เรือ​ของ​พ่อ‍ค้าเธอ​นำ​อาหาร​ของ​เธอ​มา​จาก​ที่​ไกล

15. เธอ​ลุก‍ขึ้น​ตั้ง‍แต่​ยัง​มืด​อยู่และ​จัด​อาหาร​ให้​ครอบ‍ครัว​ของ​เธอและ​จัด‍งาน​ให้​แก่​สาว‍ใช้​ของ​เธอ

16. เธอ​พิ‌เคราะห์‍ดู​ไร่‍นา​แล้ว​ซื้อ​ไว้ด้วย​ราย​ได้​ของ​เธอ เธอ​ปลูก​สวน‍องุ่น

17. เธอ​คาด​เอว​ของ​เธอ​ด้วย​กำลังและ​ทำ​ให้​แขน​ของ​เธอ​แข็ง‍แรง

18. เธอ​รู้​ว่า​สินค้า​ของ​เธอ​จะ​ได้​กำ‌ไรกลาง‍คืน​ตะ‌เกียง​ของ​เธอ​ก็​ไม่​ดับ

19. เธอ​ยื่น‍มือ​ออก​จับ​ไนและ​มือ​ของ​เธอ​จับ​เครื่อง‍ปั่น‍ฝ้าย

20. เธอ​หยิบ​ยื่น​ให้​คน​ยาก‍จนเธอ​ยื่น‍มือ​ออก​ช่วย​คน​ขัด‍สน

21. เธอ​ไม่​กลัว​หิมะ​มา​ทำ​ให้​ครอบ‍ครัว​ของ​เธอ​หนาวเพราะ​ทุก‍คน​ใน​ครอบ‍ครัว​สวม​เสื้อ​สอง​ชั้น

22. เธอ​ทำ​ผ้า‍ปู‍เตียง​สำหรับ​เธอเสื้อ‍ผ้า​ของ​เธอ​ทำ​ด้วย​ผ้า‍ลินิน​เนื้อ​ละ‌เอียด​และ​ผ้า​สี‍ม่วง

23. สามี​ของ​เธอ​เป็น​ที่​รู้‍จัก​ที่​ประตู​เมืองเมื่อ​เขา​นั่ง​อยู่​ใน​หมู่​พวก​ผู้‍ใหญ่​ของ​แผ่น‍ดิน

24. เธอ​ทำ​เครื่อง‍นุ่ง‍ห่ม​ด้วย​ผ้า‍ลินิน​ไว้​ขายเธอ​ส่ง​ผ้า‍คาด‍เอว​ให้​แก่​พ่อ‍ค้า

25. กำลัง​และ​ความ​สง่า‍ผ่า‍เผย​เป็น​อาภรณ์​ของ​เธอเธอ​หัว‌เราะ​ให้​แก่​เหตุ‍การณ์​ที่​จะ​มา​ถึง

26. เธอ​อ้า‍ปาก​กล่าว​ด้วย​ปัญญาและ​คำ‍สอน​เจือ​ความ​เอ็น‍ดู​อยู่​ที่​ลิ้น​ของ​เธอ

27. เธอ​ดู‍แล​ความ‍เป็น‍อยู่​ใน​ครอบ‍ครัว​อย่าง​ดีและ​ไม่​เคย​เกียจ‍คร้าน

28. ลูกๆ ของ​เธอ​ตื่น‍ขึ้น​มา​ก็​ชม‍เชย​เธอสามี​ของ​เธอ​ก็​สรร‌เสริญ​เธอ​ว่า

29. “สตรี​มาก‍มาย​ทำ​ได้​ดี‍เลิศแต่​เธอ​เลิศ​ยิ่ง‍กว่า​เขา​ทั้ง‍หมด”

30. เสน่ห์​เป็น​ของ​หลอก‍ลวง และ​ความ​งาม​ก็​ไม่​จี‌รังแต่​สตรี​ที่​ยำ‌เกรง​พระ‍ยาห์‌เวห์ สม‍ควร​ได้​รับ​คำ​สรร‌เสริญ

31. จง​ให้​เธอ​รับ​ผล​แห่ง​น้ำ‍มือ​ของ​เธอและ​ให้​การ‍งาน​ของ​เธอ​สรร‌เสริญ​เธอ​ที่​ประตู​เมือง