1. Оние, кои се меѓу вас презвитери, ги молам јас, кој и самиот сум свештеник, и сведок на Христовите страдања и соучесник во славата, што ќе се открие:
2. пасете го Божјото стадо, што го имате, надгледувајќи го не присилно, туку драговолно и според Бога; не заради срамна печалба, туку од сѐ срце.
3. И не како да управувате со народот, туку давајќи му пример на стадото.
4. А кога ќе се јави Пастироначалникот, ќе добиете венец на слава што никогаш не свенува.
5. Исто така и вие, помладите, покорувајте им се на презвитерите; а сите, пак, покорувајте се еден на друг и здобијте се со понизност, бидејќи „Бог им се противи на горделивите, а на понизните им дава благодат.“
6. Понизете се под крепката рака Божја, за да ве воздигне кога ќе дојде времето.
7. Сите ваши загрижености префрлете ги врз Него, зашто Тој се грижи за вас.
8. Бидете трезвени, бидете будни, зашто вашиот противник, ѓаволот, обиколува како лав што рика и бара некого да проголта;
9. спротивете му се со тврда вера, знаејќи дека такви страдања ги снаоѓаат и вашите браќа по светот.
10. А Бог на секоја благодат, Кој ве повика за Својата вечна слава во Исус Христос, Сам, по вашето кратко страдање, да ве усоврши, укрепи и направи непоколебливи.
11. Нему слава и власт во веки веков. Амин!
12. По Силван, нашиот верен брат, како што мислам, ви го напишав ова кратко послание, за да ве утешам и уверам дека ова е вистинската Божја благодат. Останете цврсто во неа!
13. Ве поздравува црквата во Вавилон, избрана заедно со вас, и Марко, синот мој.
14. Поздравете се еден со друг со целив на љубов. Мир на сите вас, што сте во Христос. Амин!