1. Do ghlac Pioláid Iósa ann sin, agus do ghabh sé do sgíursaidhibh air.
2. Agus ar bhfighe coróine spine do na saighdiúribh, do chuireadar ar a cheann í, agus do chuireadar brat purpair uime,
3. Agus a dubhradar, Slainte dhuit, a Rí na Níudaidheadh! Agus do ghabhadar do bhasaibh air.
4. Ann sin do chúaidh Píoláid amach a rís, agus a dubhairt sé ríu, Féuch, atáim dhá thabhair so amach chugaibh, ionnus go mbíadh a fhios aguibh nach bhfaghaim cúis ar bith air.
5. Uime sin thainig Iósa amach, agus coróine spíne air, agus an brat purpair uime. Agus a dubhairt Píoláid ríu, Féuch an duine!
6. Ar a nadhbharsin an tan do chunncadar na hárdsagair agus a muinntir é, do thógbhadar gáir, ag rádh, Croch é, croch é. A dubhairt Píoláid ríu, Glacuidh féin, agus crochuidh é: óir ní fhaghaimsi cúis air.
7. Do fhreagradar na Iúduidhe é, Atá dligheadh aguinne, agus do réir ar ndlighidh as coir dhó bás dfagháil ar son go ndearna sé Mac Dé dhe féin.
8. Ar a nadhbharsin an tan do chúalaidh Píoláid an glórsa, bá mhóide a eagla é;
9. Agus do chuáidh sé do chúirt a rís, agus a dubhairt sé ré Híosa, Gá has duitsi? Achd ní thug Iósa freagra air.
10. Uime sin a dubhairt Pioláid ris, An ne nach ttugann tú freagra oramsa? nach bhfuil a fhios agad go bhfuil cumhachda agamsa do chrochadh, agus go bhfuil cumhachda agam do sgaóileadh?
11. Do fhreaguir Iósa, Ní bhíadh cumhachda ar bith agad oramsa, muna dtugtháoi dhuit ó neamh é: ar a nadhbharsin as móide peacadh an té do thoirbhir misi dhuit.
12. Uadh sin súas bá mían lé Píoláid a sgaóileadh: achd do thógbhadar na Híudaidhe gáir, ag rádh, Ma léigeann tú an fearso as, ní cara do Shéasar thú: gidh bé ní rí dhé féin labhruidh sé a naghaidh Shéasair.
13. Ar a nadhbharsín an tan do chúaluidh Píoláid na briathrasa, tug sé Iósa amach, agus do shuidh sé sa chathaóir bhreitheamhnuis sa náit dárab ainm Litostrótos, agus a Neabhrais, Gabbáta.
14. Agus do bé ullmhughadh ná cásg é, agus a dtimcheall an seiseadh huáir: agus a dubhairt seisean ris na Iúdaidhibh, Féuchuidh bhur Rí!
15. Achd do éighmheadarsan, Beir uáinn é, beir uáinn é, croch é. A dubhairt Pioláid ríu, An ccrochfa misi bhur Ríghsé? Do fhreagradar na hárdsagairt, Ní bhfuil rí aguinn achd Séasar.
16. Ar a nadhbharsin tug sé dhóibh é ann sin chum a chrochda.Agus do ghlacadarsan Iósa, agus rugadar léo é.
17. Agus ag iomchar a chroiche dhó do chúaidh sé amach don áit dá ngoirthear ait na cloigne, dárab ainm a Neabhrais Golgota:
18. Aít ar chrochadar é, agus dias eile maille ris, duine ar gach táobh dhe, agus Iósa a lár.
19. Agus do sgríobh Píoláidh fós tiodal, agus do chuir sé ós cionn na croiche é. Agus as é do bhí sgríobhtha ann, IOSA NASARDHA RI NA NIUDAIDHEADH.
20. Uime sin do léughadar mórán do na Iúduidhibh an tiodal so: do bhrígh go raibh a nait ann ar crochadh Iósa go gar dom chathruigh: agus do bhí sé sgríobhtha a Neabhrais, a Ngréigis, agus a Laidim.
21. Ar a nadhbharsin a dubhradar árdsaguir na Níudaidheadh ré Pioláid, Ná sgríobh, Rí na Níudúidheadh ré Pioláid, Ná sgríobh, Rí na Níuduidheadh; achd go ndubhairt sé féin, As misi Rí na Níuduidheadh.
22. Do fhreaguir Píoláid, Gidh bé ni sgríobh mé do sgriobh mé é.
23. A núair do chrochadar, na saighdiúiri Iósa, do ghlacadar a éudaighe, (agus do rinneadar ceithre cotanna, cuid do gach saighdiúir;) agus a chóta: agus do bhi an cóta gan fhugháighéul ann, ar na fhighe síos air fad.
24. Ar a nadhbharsin a dubhradar ré chéile, Ná gearram é, achd cuiream crannchar, cía agá mbíá sé: ionnus go gcoimhlíonfuidhe an sgríobtúir, a dubhairt, Do roinneadar méadaighe eatorra, agus do theilgeadar crannchar air mo chóta. Agus do rinneadar na siaghdíuírí na neithesi.
25. Agus do bhí a mhathair na seasamh a naice croiche Iósa, agus deirbhshíur a mhathar, Muire bean Chleophas, agus Muire Mhagdalén.
26. Agus an tan do chunnairc Iósa a mhathair, agus an deisciobal dob ionmhuin leis, na seasamh a láthair, a dubhairt sé ré na mháthair, A bhean, féuch do mhac!
27. Na dhiáigh sin a dubhairt sé ris an deisciobal, Féuch do mháthair! Agus úadh sin súas rug an deisciobal shuige féin dá thigh í.
28. Tar a éisi sin, ar na aithne Díosa go raibh gach uile ní ar na chríochnughadh, ionnus go gcoimhlíonfuidhe an sgríobtúir, a dubhairt sé, Atá tart oram.
29. Agus do bhí soitheach ann lán do bhinégre: agus ar líonadh spuinc don bhinéigre dhóibh, agus ar na chur a dtimcheall ísoip, do shíneadar chum a bheóil í.
30. Ann sin ar ngabháil an bhínégre Díosa, a dubhairt sé, Atá sé ar na chríochnughadh: agus ar gcláonadh a chin, do thoirbhir sé a spiorad.
31. Ann sin na Iúdaighe, do bhrígh go raibh lá a nullmhuighe ann, ionnus nach bhfanfaidís na cuirp ann sa chroich sa tsabbóid, (óir ba mór an lá sin na sábbóide,) díarradar ar Phíoláid a luirgbe bhriseadh, agus a dtabhairt a núas.
32. Uime sin tangadar na saighdiúiri, agus do bhriseadar luirgne an chéad duine, agus an dara duine do chrochadh na fhochuir.
33. Achd an tan thangdar chum Iósa, agus do chunncadar go raibh sé cheana marbh, níor bhriseadar a luirgne:
34. Achd do tholl áon do na saidiúiribh a tháobh lé gath, agus ar an mball tháinig fuil agus uisge as.
35. Agus an té do chunnairc sin do rinne sé fíadhnuisi, agus as fírinneach a fhiadhnuisi: agus atá a fhios aige go nabair sé a nfírinne, ionnus go gcreidfeadh sibhsi.
36. Oír do rinneadh na neithesi, ionnus go gcoimhlíonfuidhe an sgríobtúir, Ní brisfidhear cnámh dhe.
37. Agus a rís a deir sgriobtuir éile, Do chífid síad an té do tholladar.
38. Agus tar éis, so, díarr Ióseph ó Arimatéa, (noch do bhí na dheísciobal ag Iósa, achd go foluigheachd ar eagla na Níuduidheadh,) air Phíoláid go mbéuradh sé corp Iósa leis: agus tug Píoláid an cead sin do. Táinig seisean ann sin, agus rug sé leis corp Iósa.
39. Agus mar an gcéudna tháinig Nicodémus, (noch tháinic air tús chum Iósa sa noidhche,) agus tug sé leis a dtimcheall chéud punnta, do mhiorr agus aloes, ar na gcumasg thrí na chéile.
40. Ann sin do thóghbhadarsan corp Iósa, agus do cheangladar a linéadach é maille ré spíosraidhibh, mar as gnáth leis na Iúdaidhibh adhlacadh do dhéunamh.
41. Agus do bhí gárrdhá ann sa náit ann ar crochadh é; agus do bhí túama núa ann sa gharrdha ann nar cuireadh duine riamh.
42. Ar a nadhbharsin tré ullmhughadh cásg na Níuduidheadh do bhrígh go ráibh an túama sin a ngar dhóibh; do chuireadar Iósa ann.