Caibidlí

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21

Sean-Tiomna

Tiomna Nua

Eóin 9 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

Caibidil IX

An duine dall do leighiseadh, 34 Ar na theilgeadh leis na Phairisineachaibh, 35 do ghabh Criosd chuige é.

1. Agus ag gabháil thairis, do chunnairc Iósa duine do bhí dall ó rughadh é.

2. Agus dfíafruigheadar a dhéisciobuil de, ag rádh, A Mhaighisdir, cía phacuidh, an fearso féin, nó a athair agus mhathair, fár rugadh dall é?

3. Do fhréaguir Iósa, Níor pheacuidh sé so, ná a athair agus a mhathair: achd do chum go bhfoillséochtháoioibreacha Dé ann.

4. Is éigean damhsa oibreacha an té ó dtáinig mé do dhéunamh, an feadh as lá é: atá a noidhche ag teachd, ann nach bhféadann áonduine obuir dhéunamh.

5. An feadh atáim ar an sáoghal, as mé solus an tsáoghail.

6. An tan a dubhairt sé so, do chuir sé seile air an dtalamh, agus do rinne sé láib don tseile, agus do chumail sé an láib do shúilibh an doill:

7. Agus a dubhairt sé ris, Imthigh, ionnail a loch Shíloam, noch mhínighthear, Ar na chur. Uime sin do imthigh sé, agus táinig a ris agus a radharc aige.

8. Ar a nadhbharsin a dubhradar na comharsain, agus na daoine do chunnairc dall é roimhe sin, An né nach é so an té do bhí na shuidhe ag iaruuidh na deirce?

9. A dubhradar cuid dhiobh, As é so é: agus cuid eile, Gur cosmhuil ris é: a dubhairt sé féin, As misi féin é.

10. Uime sin a dubhradar rís, Créd é an modh air ar hosgladh do shúile?

11. Do fhreaguir seision agus a dubhairt sé, An té dár ab ainm Iósa do rinne sé láib, agus do chumail sé dom shúilibh í, agus a dubhairt rium, Imthigh go loch Shilóam, agus ionnail: agus dimthigh misi agus dionniul mé, agus fúarus mo radharc.

12. A dubhradarsan ris ann sin, Gá háit a bhfuil sé? A dubhairt seision, Ní bhfuil a fhios agam.

13. Rugadar léo chum na Bhphairisíneach, an té so do bhí dall roimhe sin.

14. Agus do bhí an tsábbóid ann an tan do rinne Iósa an láib, agus dosguil a shúile.

15. Dfíafruigheadar na Phairisínigh a rís de cionnus fuáir sé a radharc. Agus a dubhairt seisean ríu, Do chuir se láib ar mo shúilibh, agus dionnuil mé, agus do chím.

16. Uime sin a dubhradar cuid do na Phairisíneachuibh, Ní ó Dhía an duinesi, óir ní chongbhann sé an tsabbóid. A dubhradar cuid eile, Cionnus as éidir lé duine peacthach a léithéid so do chomharthadhuibh a dhéunamh? Agus do bhi siosma eatorra.

17. A deirid síadsan a rís ris a dall Creud í do bharamhuil don té úd, ar son gur osguil sé do shúile? Agus a dubhairt seisean, Is fáidh é.

18. Uime sin níor chreideadar na Iúdaidhe úadh, go raíbh sé dall, agus go bhfuáir sé a radharc, nó gur ghoireadar athair agus mathair an té fuáir a radharc.

19. Agus dfíafruigheadar dhíobh, ag rádh, An né so bhur macsa, noch a deirthí rugadh dall? ar a nadhbharsin cionnas do chí sé a nóis?

20. Do fhreaguir a athair agus a mhathair íád agus a dubhradar, Atá dheimhin aguinn gur ab é so ar mac, agus go rugadh dall é:

21. Achd cionnas do chí sé, a nois ní fios dúinn; nó cía dosguil a shúile, ní bhfuil a fhios aguinne: Atá áois aige; fiafruighidh dhe fein: freigeoruidh sé ar a shon féin.

22. A dubhairt a athair agus a mhathair na bríathrasa, ar eagla na Niudaidheadh: óir do órduigheadar na Iúdaidhe roimhe sin, gidh bé daidmhéochadh gur bheisean Críosd, a chur as an tsinagoig.

23. Ar a nadhbharsin a dubhradar a athair agus a mhathair, Atá aois aige; fiafruighidh dhe féin.

24. Ann sin do ghoireadarsan an dara húair an duine do bhí dall, agus a dubhradar ris, Tabhair glóir do Dhía: atá a dheimhin aguinne gur ab peacthach an duinesi.

25. Do fhreagair seision agus a dubhairt sé, Más peacthach é, ní bhfuil a fhios agamsa: atá fios a náoin neithesi agam, go raibh mé dall, agus go bhfaicim a nois.

26. Agus a dubhradarsan ris arís, Créd do rinne sé riot? cionnas dosguil sé do shúile.

27. Do fhreaguir seisean iád, Dinnis mé dhíbh cheana, agus níor éisdeabhuir: créud fa niátháoi a chloisdin a rís? an mían libhsi leis bheith bhur ndeisciobluibh aige?

28. Uime sin tugadar aithis dó, agus a dubhradar, Bísi ad dheisciobal aige; achd is do Mháoisi is deisciobail sinne.

29. Atá a fhios aguinne gur labhuir Día ré Máoisi; achd ní bhfuil a fhios aguinn, gá has don fhearsa.

30. Do fhreagair seisean, agus a dubhairt sé riú, Ata ní iongantach ann so, nach bhfuil a fhios aguibhsi gá has dó, agus gur osguil sé mó shúilesi.

31. Achd atá a fhios aguinn nach éisdeann Día na peacthuidh: achd má bheir duine onoír do Dhía, agus má ní sé a thoil, éisdidh sé an fearso.

32. Ní clos ó thósach an tsáoghail gur osguil éainneach súile duine do rughadh dall.

33. Muna mbíadh an fearso ó Dhía, níor bhéidir leis ní ar bith a dhéunamh.

34. Do fhreagradarsan agus a dubhradar ris, A bpeacaidhibh rugadh thusa uile, agus an dteaguisgeann tu sinne? Agus do theilgeadar amach é.

35. Do chuáluidh Iósa gur theilgeadar amach é; agus mar thárla sé air, a dubhairt sé ris, An gcreideann tusa a Mac Dé?

36. Do fhreaguir seision agus a dubhairt sé, Agus cíá hé féin, a Thighearna, ionnus go gcreidfinn ann?

37. A dubhairt Iósa ris, Do chunnairc tú é, agus an é an té labhrus riot é.

38. Agus a dubhairt seision, Creidim, a Thighearna. Agus donóruidh sé é.

39. Agus a dubhairt Iósa, chum breitheamhnuis thaínig misi ar a tsáoghalsa, ionnus go bhfaicfidís na dáoine nach bhfaiceann: agus go ndallfuidhe na dáoine do chí.

40. Agus do chúaladar cuid áirighe do na Phairisíneachuibh do bhí na fhochair na neithesi, agus a dubhradar ris, An bhfuilmídne dall leis?

41. A dubhairt Iósa riú, dá mbeith sibh dall, ní bhíadh peacadh oruibh: achd a nois a deirthí, Do chímíd; ar a nadhbharsin fanuidh bhur bpeacadh oruibh.