Caibidlí

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21

Sean-Tiomna

Tiomna Nua

Eóin 1 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

Caibidil I

Briathar Dé ar ghabhail do bhe na dhuine, 15 teasdas Eoín uime, 49 agus Natanael, (an duine sin gan mheabhuil.)

1. Ann sa tosach do bhí an Bhriathar, agus do bhí ab Bhriathar a bhfochair Dé, agus do bé Día an Bríathar.

2. Do bhí so ar tús a bhfochair Dé:

3. Leisean a táid na huile neither déunta, da ndéarnadh.

4. Ann san do bhí beathal agus dob í an bheatha solus na ndáoine.

5. Agus soillsighidh an solus sin ann sa dorchadas; agus níor ghabh an dorchadas chuige é.

6. Do cuireadh duine ó Dhía, dár bhainm Eóin.

7. Taínic an té so mar fhiadhnuisi, do chum go ndéanadh sé fhiadhnuisi, do chum go ndéanadh sé fiadhnuisi don Tsolus, ionnus go gcreidfidís cách uile thríd.

8. Níor bhéiseam an Solus ud, achd do cuireadh é ionnus go ndéanadh sé fíadhnuisi don Tsolus ud.

9. Do bé so an Solus fírinneach, shoillsigheas gach uile dhuine dá dtig ar a tsáoghal.

10. Do bhí se air a tsáoghal, agus trídsean do rinneadh an sáoghal, achd níor aithin sáoghal é.

11. Dionnsuighe a choda féin tháinic sé, agus níor ghabhadar a dháoine féin chuca é.

12. Achd an mhéid do ghabh chuca é, tug sé cumhachda dhóibh bheith na gcloinn ag Día, eadhon don droing chreideas ann a ainmsean:

13. Nach bhfuil ar na ngeineamhain ó fhuil, ná ó thoil na colla, ná ó thoil fir achd ó Dhía.

14. Agus do rinneadh féoil don Bhreithir, agus do chomhnuigh sé eadruinne, (agus do chunncamar ghlóirsion, mar ghlóir éingheine Mhic an Athair,) lán do ghrásuibh agus dfírinne.

15. Do rinne Eóin fíadhnuisi dhó, agus do éigh sé, ag rádh, As é so an té air ar labhuir mé, An té thig am dhíaigh ata air na ardugha romham: oír ba táosga é ná misi.

16. Agus do ghabhamar uile chugainn as a lán san, agus grása ar son grás.

17. Oír do tugadh an reach tré Mhaoisi, achd tháinic grása agus fírinne tré Iósa Criosd.

18. Ni fhacaidh neach ar bith Día a riamh; an áoinghein Mhic, atá an uchd a Nathar, as é dfoillsigh é dhúinne.

19. Agus as í so fíadhnuisi Eoin, an tan do chuireadar na Iúdaighe ó Ierusalém sagairt agus Lebhítí do chum go bhfíafróchaidis dé, Cía thusa?

20. Agus dadaimh seision, agus niór shéun sé; dadaimh sé nar bhé féin Criosd.

21. Agus dfíafruigheadar dhe, Créd eile? An tú Elías? Agus a dubhairt seision, Ní mé. An faídh thú? Agus do fhréagair seision, Ní headh.

22. Ar a nadhbharsin a dubhradar ris, Cía thú, ionnus go dtiobhramáois freagra ar an muinntir do chuir úatha sinn. Créd a deir tú ad thimcheall féin?

23. A dubhairt seisean, Misi guth an té éighmheas ar an bhfásach, Dírghidh slighe an Tighearna, mar a dubhairt Esaías an faidh.

24. Agus an dream do cuireadh budh do na Phairisineachuibh iád.

25. Agus dfíafruigheadar dheasean, agus a dubhradar ris, Ar a nadhbharsin créd fá ndéunann tú baisdeadh, muna tú Críosd, nó Elías, nó an fáidh úd?

26. Do fhreagair Eóin dóibh, ag rádh, Baisdimsi lé huisge: achd atá na sheasamh an bhur lársa, an té nach aithne dhíbh.

27. A sé so, an té thig am dhíaighse do bhí romham, ag nach fhiú mé íallach a bhróg do sgáoileadh.

28. Do rinneadh na neithese a Mbetábara, ar a táobh thall do Iordán, an áit an ar bhaisd Eóin.

29. An lá na dhíaigh sin do chunnairc Eóin Iósa ag teachd chuige féin, agus a dubhairt sé, Féuch Uan Dé, thógbhas peacadh an domhain.

30. Ag so an té air ar labhair mé, Thig am dhiáighsi neach do bhi romhan: oír bá táosga é na misi.

31. Agus ní raibh aithne agumsa air: achd ionnus go mbíadh sé follus Disraél, as uime sin tháinic mísi ag baisdeadh lé huisge.

32. Agus do rinne Eóin fíadhnuisi, ag radh, Do chunnairc mé an Spiorad ag tuirling amhail cholam ó neamh, agus do chomhnuidh sé airsion.

33. Agus níor aithin misi é: achd an té do chuir mé do bhaisdeadh lé huisge, as é a dubhairt rium, Gidh bé ar a bhfaicfe tú an Spiorad ag tuirrling, agus ag comhnuighe, sé sin an té bhaisdeas leis an Spiórad Náomh.

34. Agus do chunnairc misi, agus do ním fíadhnuisi gur ab é so Mac Dé.

35. An lá na dhíaigh sin a rís do sheas Eóin, agus diás dá dheiscioblaibh;

36. Agus ar bhfaicsin Iósa ag siobhal. A dubhairt sé; Féuch Uan Dé!

37. Agus do chúaladar an dís deisciobal é ag labhairt, agus do leanadar Iósa.

38. Agus ar bhfilleadh Díosa, agus ar ná bhfaicsinsean dhá léanmhuin féin, a dubhairt sé riú, Créud atá sibh íarraigh? Agus a dubhradarsan ris, Rabbi (sé sin ré rádh, ar na eidirmhíniughadh, A Mhaighisdir,) gá a ccomhnuigheann tú?

39. A dubhairt sé riú, Tigidh agus féuchaidh. Tangadar agus do chunncadar an tionad a gcomhnuigheadh seisean, agus dfanadar aige an lá sin: do bhí an úair sin timcheall a deich.

40. Agus do bé Aindrías, dearbhráthair Shiomoin Peadair, fear don dís do bhí ag eisdeachd ré Heóin, agus do lean eisean.

41. A sé so fúair a dhearbhrathair féin Siomón, agus a dubhairt sé ris, Fúaramar an Messias, as sé sin, ar na eidirmhiniughadh, an Críosd.

42. Agus rug sé chum Iósa é. Agus ar bhféuchain Díosa air, a dubhairt sé, As tusa Siomón mac Ióna: goirfidhear Céphas díot, dár ab ciall, Carraig.

43. Ar na mhárach bá mían lé Híosa dul don Ghalilé, agus fuáir sé Philib, agus a dubhairt sé ris, Lean misi.

44. Agus do budh as Betsaída Philib, cathair Aindrías agus Pheadair.

45. Fuáir Philib Natánael, agus a dubhairt sé ris, An té air ar sgríobh Máoisi ann sa reachd, agus na fáidhe, fúaramar é, Iósa ó Násarér, mac Ióseph.

46. Agus a dubhairt Natánael ris, An éidir ní maith air bith bheith ó Násarét? A dubhairt Philib ris, Tar agus féuch.

47. Do chunnairc Iosa Natánael ag teachd chuige, agus do labhair sé agus adir úime, Féuch an Tisraélach fírinneac ann nach bhfuil meabhuil!

48. A dubhairt Natánael ris, Cionnas aithnigheas tú mé? do fhreagair Iósa agus a dubhairt sé ris, Ní as táosga ná ghoir Philib thú, an tráth do bhí tú fáoi an gcrann fíge, do chunnairc me thú.

49. Do fhreagair Natánael agus a dubhairt sé ris, Rabbi, as tusa Mac Dé; as tú Rí Israél.

50. Do fhreagair Iósa agus a dubhairt sé ris, Tré go ndubhairt mé riot, Do chunnairc mé thú fáoi an gcrann fíge, an gceideann tú? do chífi tú neithe as mó ná iád so.

51. Agus a dubhairt sé ris, Go deimhin, deimhin, a deirim ribh, Go bhfaicfidhe ó so amach neamh osgailté, agus aingil Dé ag dul súas agus ag teachd a núas ar Mhac an duine.