1. Ο Γοργίας πήρε πέντε χιλιάδες άντρες και χίλιους εκλεκτούς καβαλάρηδες και βγήκε νύχτα απ’ το στρατόπεδό του,
2. με σκοπό να επιτεθεί στο στρατόπεδο των Ιουδαίων και να τους χτυπήσει αιφνιδιαστικά με την καθοδήγηση των φρουρών της ακρόπολης.
3. Όταν το πληροφορήθηκε ο Ιούδας, έφυγε με τους άντρες του, για να χτυπήσουν το στρατό του βασιλιά στην Αμμαούς,
4. ενώ ακόμη οι δυνάμεις του Γοργία θα ήταν διασκορπισμένες έξω από το στρατόπεδο.
5. Πράγματι, ο Γοργίας ήρθε στο στρατόπεδο του Ιούδα νύχτα, αλλά δε βρήκε κανένα κι άρχισε να τους αναζητάει στα βουνά, γιατί υπολόγισε ότι θα είχαν καταφύγει εκεί από το φόβο του στρατού του.
6. Όταν όμως ξημέρωσε, εμφανίστηκε ο Ιούδας στην πεδιάδα με τρεις χιλιάδες άντρες· πλην όμως δεν είχαν θώρακες και ξίφη όπως θα ’θελαν.
7. Όταν είδαν το στρατό των εθνών που ήταν ισχυρός και εξοπλισμένος και προστατευμένος ολόγυρα από το ιππικό, και ότι όλοι τους ήταν εμπειροπόλεμοι,
8. είπε ο Ιούδας στους συντρόφους του: «Μη τους φοβηθείτε που είναι πολλοί, ούτε να δειλιάσετε αν σας επιτεθούν.
9. Θυμηθείτε πώς σώθηκαν οι πρόγονοί μας στην Ερυθρά Θάλασσα, όταν τους καταδίωκε ο Φαραώ με το στρατό του.
10. Τώρα λοιπόν ας επικαλεστούμε το Θεό, μήπως μας σπλαχνιστεί και θυμηθεί τη διαθήκη του με τους προγόνους μας και εξολοθρεύσει σήμερα αυτό το στρατό όταν θα επιτεθούμε.
11. Τότε θα γνωρίσουν όλα τα έθνη ότι υπάρχει κάποιος που σώζει και λυτρώνει τους Ισραηλίτες».
12. Όταν τα ειδωλολατρικά έθνη είδαν τους Ιουδαίους να έρχονται εναντίον τους,
13. βγήκαν από το στρατόπεδο να τους πολεμήσουν. Τότε οι άντρες του Ιούδα σάλπισαν
14. και τους χτύπησαν· και τα έθνη διαλύθηκαν κι έφυγαν πέρα στην πεδιάδα.
15. Κι όσοι έμειναν πίσω τελευταίοι, τους κατέσφαξαν. Στη συνέχεια τους καταδίωξαν μέχρι τη Γαζηρών και μέχρι τις πεδιάδες της Ιδουμαίας, της Αζώτου και της Ιάμνειας και σκοτώθηκαν απ’ αυτούς περίπου τρεις χιλιάδες άνδρες.
16. Όταν ο Ιούδας και ο στρατός του γύρισαν πίσω από την καταδίωξή τους,
17. είπε ο Ιούδας στους άντρες του: «Μη διανοηθείτε να πάρετε τα λάφυρα, γιατί έχουμε πόλεμο μπροστά μας.
18. Ο Γοργίας και ο στρατός του είναι στο βουνό εδώ κοντά μας. Κρατήστε τώρα γερή αντίσταση ενάντια στους εχθρούς μας και πολεμήστε τους και έπειτα θα μπορείτε να πάρετε ανενόχλητοι τα λάφυρα».
19. Ενώ έλεγε αυτά ο Ιούδας, φάνηκαν μερικοί απ’ τους εχθρούς που τους παρατηρούσαν από πάνω απ’ το βουνό.
20. Είδαν ότι είχαν πράγματι κατατροπωθεί και ότι οι Ιουδαίοι έκαιγαν κιόλας το στρατόπεδό τους, γιατί ο καπνός που έβγαινε μαρτυρούσε το γεγονός.
21. Όταν τα είδαν όλα αυτά πανικοβλήθηκαν· όταν μάλιστα είδαν και το στρατό του Ιούδα στην πεδιάδα να έχει παραταχθεί για μάχη,
22. έφυγαν όλοι τους στη Φιλισταία.
23. Τότε ο Ιούδας γύρισε να πάρει τα λάφυρα από το στρατόπεδο. Μάζεψαν πολύ χρυσάφι και ασήμι, υφάσματα βιολετιά και κόκκινα και πολλά άλλα αγαθά.
24. Γύρισαν υμνώντας και δοξολογώντας το Θεό. «Μεγάλη είναι η καλοσύνη του», έλεγαν «κι αιώνια διαρκεί η αγάπη του!»
25. Εκείνη την ημέρα ο Θεός έσωσε τους Ισραηλίτες με πολύ θαυμαστό τρόπο.
26. Όσοι από τους αλλοφύλους γλίτωσαν, πήγαν κι ανάφεραν στο Λυσία όλα τα συμβάντα.
27. Εκείνος όταν τα άκουσε, συγχύστηκε κι έπεσε σε μεγάλη στενοχώρια, γιατί τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμενε εναντίον των Ισραηλιτών και μάλιστα συνέβη το αντίθετο απ’ ό,τι είχε διατάξει ο βασιλιάς.
28. Τον επόμενο χρόνο, λοιπόν, ο Λυσίας στρατολόγησε εξήντα χιλιάδες εκλεκτούς άντρες και πέντε χιλιάδες καβαλάρηδες για να πολεμήσει τους Ισραηλίτες.
29. Ήρθαν λοιπόν στην Ιδουμαία και στρατοπέδευσαν στη Βαιθσούρα, όπου ήρθε να τους αντιμετωπίσει ο Ιούδας με δέκα χιλιάδες άντρες.
30. Όταν είδε ο Ιούδας τον ισχυρό στρατό, προσευχήθηκε μ’ αυτά τα λόγια: «Ευλογημένος να ’σαι εσύ, σωτήρα του Ισραήλ! Εσύ εξουδετέρωσες την επίθεση του ισχυρού εκείνου γίγαντα μέσω του δούλου σου του Δαβίδ και παρέδωσες το στρατό των αλλοφύλων στην εξουσία του Ιωνάθαν, γιου του Σαούλ και του υπασπιστή του.
31. Έτσι και τώρα, παράδωσε στην εξουσία του λαού σου του Ισραήλ κι ετούτον εδώ το στρατό και κάνε κι αυτούς τους ειδωλολάτρες να ντροπιαστούν για το στρατό τους και το ιππικό τους.
32. Κάνε τους να πανικοβληθούν και διάλυσε την αυτοπεποίθηση που τους δίνει η δύναμή τους· ας κλονιστούν όταν θ’ αντικρύζουν την καταστροφή τους.
33. Σύντριψέ τους με το ξίφος αυτών που σε αγαπούν, κι ας σε δοξολογήσουν με ύμνους όλοι όσοι πιστεύουν σ’ εσένα».
34. Στην επίθεση που έγινε, σκοτώθηκαν κατά τη συμπλοκή περίπου πέντε χιλιάδες άντρες απ’ το στρατό του Λυσία.
35. Όταν ο Λυσίας είδε ότι ο στρατός του τράπηκε σε φυγή, ενώ ο στρατός του Ιούδα έδειξε θάρρος κι ήταν αποφασισμένοι να ζήσουν ή να πεθάνουν ηρωικά, έφυγε στην Αντιόχεια. Εκεί στρατολόγησε ξένους και υπολόγιζε να ξαναγυρίσει στην Ιουδαία με ακόμα μεγαλύτερο στρατό.
36. Ο Ιούδας και τα αδέρφια του είπαν: «Τώρα που οι εχθροί μας εξουδετερώθηκαν, ας ανεβούμε να εξαγνίσουμε το ναό και να τον καθαγιάσουμε.
37. Μαζεύτηκε, λοιπόν, όλος ο στρατός και ανέβηκαν στο όρος Σιών.
38. Εκεί βρήκαν το ναό ερημωμένο και το θυσιαστήριο να έχει βεβηλωθεί. Οι πύλες του ναού ήταν καμένες και οι αυλές γεμάτες χορτάρια όπως στο δάσος ή στα βουνά· τα δωμάτια των ιερέων ήταν γκρεμισμένα.
39. Τότε διέρρηξαν τα ιμάτιά τους, έβαλαν στάχτη στο κεφάλι τους κι έγινε μεγάλος θρήνος.
40. Έπεσαν με το πρόσωπο στη γη· κι όταν οι σάλπιγγες έδωσαν το σύνθημα, άρχισαν όλοι να φωνάζουν στον Κύριο του ουρανού.
41. Τότε ο Ιούδας όρισε μερικούς άντρες να πολεμούν τους εθνικούς που υπερασπίζονταν την ακρόπολη, όσο διάστημα εκείνος θα εξάγνιζε το ναό.
42. Μετά διάλεξε άψογους ιερείς, που ήταν προσηλωμένοι στο Μωσαϊκό νόμο
43. κι αυτοί καθάρισαν το ναό και πέταξαν τα βεβηλωμένα λιθάρια σε ακάθαρτο τόπο.
44. Επίσης συσκέφθηκαν τι να κάνουν το θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων που είχε βεβηλωθεί
45. και κατέληξαν στην ορθή απόφαση να το γκρεμίσουν, για να μην αποτελεί εκεί μνημείο ντροπής, αφού είχε βεβηλωθεί από τους εθνικούς.Γκρέμισαν, λοιπόν, το θυσιαστήριο
46. κι έβαλαν τα λιθάρια του σ’ ένα κατάλληλο μέρος στο βουνό του ναού, ωσότου πάει εκεί ένας προφήτης για να πει τι θα ’πρεπε να γίνει μ’ αυτά.
47. Μετά πήραν, όπως όριζε ο νόμος, απελέκητα λιθάρια και έχτισαν καινούριο θυσιαστήριο, όμοιο με το προηγούμενο.
48. Επίσης επισκεύασαν το ναό και τα άλλα εσωτερικά μέρη του και καθαγίασαν τις αυλές.
49. Ακόμη κατασκεύασαν καινούρια ιερά σκεύη και τοποθέτησαν τη λυχνία, το θυσιαστήριο των θυμιαμάτων και την τράπεζα μέσα στο ναό.
50. Θυμίασαν στο θυσιαστήριο, άναψαν τα λυχνάρια της λυχνίας και φώτισαν το ναό.
51. Τέλος τοποθέτησαν τους άρτους της προθέσεως πάνω στην τράπεζα, κρέμασαν και τις κουρτίνες κι έτσι τέλειωσαν όλες οι απαραίτητες εργασίες.
52. Στις είκοσι πέντε του ένατου μήνα, του Χασελεύ, το έτος 148, σηκώθηκαν οι Ιουδαίοι πρωί πρωί
53. και πρόσφεραν θυσία, σύμφωνα με το νόμο, πάνω στο καινούριο θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων που είχαν χτίσει.
54. Ήταν την ίδια εποχή, που το θυσιαστήριο το είχαν μολύνει οι εθνικοί· την ίδια μέρα μάλιστα έγιναν τα εγκαίνια του νέου θυσιαστηρίου με ψαλμωδίες και με κιθάρες, άρπες και κύμβαλα.
55. Όλος ο λαός έπεσε με το πρόσωπο στη γη και προσκύνησαν και δοξολόγησαν τον Κύριο του ουρανού, που τους βοήθησε να νικήσουν.
56. Για οκτώ μέρες γιόρταζαν τα εγκαίνια του θυσιαστηρίου και πρόσφεραν πανευτυχείς ολοκαυτώματα, θυσίες κοινωνίας κι ευχαριστήριες προσφορές στον Κύριο.
57. Έπειτα στόλισαν την πρόσοψη του ναού με χρυσά στεφάνια κι άλλα στολίδια σε σχήμα ασπίδας και εγκαινίασαν τις πύλες και τα δωμάτια των ιερέων και έβαλαν σ’ αυτά πόρτες.
58. Η ευφροσύνη του λαού ήταν μεγάλη, γιατί η ντροπή που ένιωθαν από την προσβολή που τους είχαν κάνει οι εθνικοί, είχε εξαλειφθεί.
59. Τότε ο Ιούδας, τα αδέρφια του και όλη η συνάθροιση των Ισραηλιτών όρισαν να γιορτάζονται με πανηγυρισμούς οι μέρες των Εγκαινίων του θυσιαστηρίου τον ίδιο καιρό κάθε χρόνο για οκτώ μέρες, αρχίζοντας από τις είκοσι πέντε του μήνα Χασελεύ.
60. Μετά έχτισαν γύρω γύρω από το όρος Σιών ψηλά τείχη και οχυρωμένους πύργους, μήπως κάποτε έρθουν πάλι τα έθνη και καταπατήσουν τους άγιους τόπους όπως έκαναν και πρωτύτερα.
61. Ο Ιούδας τοποθέτησε εκεί φρουρά για να φυλάει το όρος Σιών και οχύρωσε το βουνό για να υπερασπίζεται τη Βαιθσούρα, ώστε ο λαός να έχει ένα οχύρωμα απέναντι από την Ιδουμαία.