1. Mae'r un sydd wedi cael maddeuant am ei wrthryfelwedi ei fendithio'n fawr,mae ei bechodau wedi eu symud o'r golwg am byth.
2. Mae'r un dydy'r ARGLWYDD ddim yn dal atii gyfri ei fai yn ei erbyn wedi ei fendithio'n fawr –yr un sydd heb dwyll yn agos i'w galon.
3. Pan oeddwn i'n cadw'n ddistaw am y peth,roedd fy esgyrn yn troi'n frauac roeddwn i'n tuchan mewn poen drwy'r dydd.
4. Roeddet ti'n fy mhoenydio i nos a dydd;doedd gen i ddim egni,fel pan mae'r gwres yn llethol yn yr haf. Saib
5. Ond wedyn dyma fi'n cyfaddef fy mhechod.Wnes i guddio dim byd.“Dw i'n mynd i gyffesu'r cwbl i'r ARGLWYDD” meddwn i,ac er fy mod i'n euog dyma ti'n maddau'r cwbl. Saib
6. Felly, pan mae rhywun sy'n dy ddilyn di'n ffyddlonyn darganfod ei fod wedi pechu,dylai weddïo arnat ti;rhag i'r dyfroedd peryglus ei ysgubo i ffwrdd.
7. Ti ydy'r lle saff i mi guddio!Ti'n fy amddiffyn i rhag trafferthion.Mae pobl o'm cwmpas yn dathlu'n llawenam dy fod ti wedi achub. Saib
8. Gadewch i mi ddangos y ffordd i chi,a'ch helpu chi i wybod sut i fyw.Gadewch i mi roi cyngor i chi, wyneb yn wyneb.
9. Peidiwch bod yn ystyfnig fel mulsy'n gwrthod bod yn ufudd,neu geffyl sydd angen ffrwyn i gadw rheolaeth arno.
10. Mae pobl ddrwg yn mynd i ddioddef yn fawr,ond mae'r ARGLWYDD yn hollol ffyddloni'r rhai sy'n ei drystio fe.
11. Felly chi sy'n gwneud beth sy'n iawn,Dathlwch beth mae'r ARGLWYDD wedi ei wneud! Gorfoleddwch!Bloeddiwch yn llawen, bawb sy'n byw'n gywir!