1. “Dyma eiriau'r Arglwydd: Dygais i'r bobl hyn allan o gaethiwed, a rhoddais orchmynion iddynt trwy fy ngweision y proffwydi; ond gwrthodasant wrando arnynt, gan wneud fy nghynghorion yn ddiddim.
2. Y mae'r fam a'u dug hwy yn dweud wrthynt: ‘Ewch, fy mhlant, oherwydd yr wyf fi'n weddw ac yn wrthodedig.
3. Llawenydd i mi oedd eich magu chwi, ond galar a thristwch fu eich colli, am i chwi bechu gerbron yr Arglwydd Dduw, a gwneud yr hyn sydd ddrwg yn fy ngolwg i.
4. Beth a allaf ei wneud er eich mwyn yn awr, a minnau'n weddw ac yn wrthodedig? Ewch, fy mhlant, a deisyfwch drugaredd gan yr Arglwydd.’
5. O'm rhan i, rwy'n galw arnat ti, dad, i ychwanegu dy dystiolaeth di at dystiolaeth mam y plant, eu bod wedi gwrthod cadw fy nghyfamod i.
6. Dwg felly derfysg arnynt hwy, ac anrhaith ar eu mam, rhag iddynt allu cenhedlu.
7. Gwasgarer hwy ymhlith y cenhedloedd, a dilëer eu henwau oddi ar y ddaear, am iddynt ddirmygu fy nghyfamod.
8. “Gwae di, Asyria, am roi lloches o'th fewn i'r rhai anghyfiawn! Y genedl ddrygionus, cofia di beth a wneuthum i Sodom a Gomorra.
9. Y mae eu tir yn gorwedd dan dywyrch pyglyd a thomennydd o ludw; felly y gwnaf â'r rhai a wrthododd wrando arnaf fi,” medd yr Arglwydd Hollalluog.
10. Dyma eiriau'r Arglwydd wrth Esra: “Cyhoedda wrth fy mhobl y rhoddaf iddynt hwy deyrnas Jerwsalem, yr oeddwn am ei rhoi i Israel.
11. Adfeddiannaf ogoniant Israel; a'r tragwyddol bebyll yr oeddwn wedi eu darparu iddi hi, fe'u rhoddaf i'm pobl fy hun.
12. Eiddynt hwy fydd pren y bywyd a'i arogl pêr, ac ni ddaw llafur a lludded arnynt.
13. Ceisiwch, ac fe gewch; gofynnwch am i'r dyddiau fod yn ychydig i chwi, ac am eu byrhau; eisoes y mae'r deyrnas wedi ei pharatoi i chwi; byddwch yn wyliadwrus.
14. Galw'r nef yn dyst, galw'r ddaear yn dyst: yr wyf wedi dileu'r drwg a chreu'r da; oherwydd byw wyf fi,” medd yr Arglwydd.
15. “Fam, cofleidia dy blant; maetha hwy yn llawen, fel y gwna colomen; rho nerth i'w traed hwy. Oherwydd yr wyf fi wedi dy ddewis di,” medd yr Arglwydd.
16. “Atgyfodaf y meirw o'u lleoedd a'u dwyn allan o'u beddau, am fy mod yn cydnabod fy enw ynddynt hwy.
17. Paid ag ofni, fam y plant, oherwydd yr wyf fi wedi dy ddewis di,” medd yr Arglwydd.
18. “Anfonaf fy ngweision Eseia a Jeremeia i'th gynorthwyo; yn unol â'u proffwydoliaeth hwy yr wyf wedi cysegru a darparu ar dy gyfer ddeuddeg pren yn plygu dan bwysau eu gwahanol ffrwythau,
19. a deuddeg ffynnon yn llifeirio o laeth a mêl, a saith mynydd enfawr wedi eu gorchuddio â rhos a lili; â'r rhain fe lanwaf dy blant â gorfoledd.
20. Gwna gyfiawnder â'r weddw, barna dros y di-dad, rho i'r anghenus, gofala am yr amddifad, dillada'r noeth.
21. Cymer ofal o'r clwyfedig a'r gwan, paid â gwawdio'r cloff, gwarchod yr anafus, a dwg y dall i olwg fy nisgleirdeb i.
22. Cadw'r hen a'r ifanc yn ddiogel o fewn dy furiau.
23. Lle bynnag y doi o hyd i rai meirw, cladda hwy mewn bedd, gan osod nod arnynt; yna, pan atgyfodaf y meirw, rhoddaf i ti y lle blaenaf.
24. Ymlacia a bydd lonydd, fy mhobl; oherwydd fe ddaw dy orffwystra.
25. Di, famaeth dda, meithrin dy blant a rho nerth i'w traed hwy.
26. Ni chollir un o'r gweision a roddais i ti, oblegid fe'u ceisiaf o blith dy rifedi.
27. Paid â chynhyrfu, oherwydd pan ddaw dydd gorthrwm a chyfyngder, bydd eraill mewn galar a thristwch, ond byddi di'n llawen ac ar ben dy ddigon.
28. Bydd y cenhedloedd yn genfigennus, ond yn analluog i wneud dim yn dy erbyn di,” medd yr Arglwydd.
29. “Bydd fy nwylo'n dy warchod, rhag i'th blant weld Gehenna.
30. Gorfoledda, fam, ynghyd â'th blant, oherwydd arbedaf di,” medd yr Arglwydd.
31. “Cofia dy blant sydd yn huno, oblegid fe'u dygaf allan o leoedd dirgel y ddaear, a thrugarhaf wrthynt; oherwydd trugarog wyf fi,” medd yr Arglwydd Hollalluog.
32. “Cofleidia dy blant nes i mi ddod, a chyhoedda iddynt drugaredd, am fod fy ffynhonnau yn llifo trosodd, heb ddim pall ar fy ngras i.”
33. Derbyniais i, Esra, orchymyn gan yr Arglwydd ar Fynydd Horeb, i fynd at Israel; ond pan ddeuthum atynt, fy nirmygu a wnaethant, a bwrw gorchymyn yr Arglwydd o'r neilltu.
34. Am hynny rwy'n dweud wrthych chwi, genhedloedd, chwi sydd yn clywed ac yn deall: “Disgwyliwch am eich bugail, ac fe rydd ichwi orffwys tragwyddol; oherwydd y mae'r un sydd i ddod ar ddiwedd y byd yn agos iawn.
35. Byddwch barod i dderbyn gwobrau'r deyrnas, oblegid bydd goleuni diddiwedd yn llewyrchu arnoch yn dragywydd.
36. Ffowch rhag cysgod y byd hwn, a derbyniwch orfoledd eich gogoniant. Yr wyf fi'n dwyn tystiolaeth agored i'm Gwaredwr
37. Derbyniwch y rhodd a ymddiriedwyd i chwi gan yr Arglwydd, ac mewn gorfoledd diolchwch i'r Un sydd wedi'ch galw chwi i deyrnasoedd nefol.
38. Codwch a safwch; gwelwch yng ngwledd yr Arglwydd nifer y rhai sydd wedi eu selio,
39. y rhai sydd wedi ymadael â chysgod y byd, ac wedi derbyn gwisgoedd disglair gan yr Arglwydd.
40. Derbyn, Seion, y rhifedi sydd i ti, a chwblha nifer y rhai mewn gwisgoedd gwynion sydd i ti, y rhai sydd wedi cadw cyfraith yr Arglwydd.
41. Y mae nifer dy blant, y buost yn hiraethu amdanynt, yn gyflawn; gofyn felly am deyrnasiad yr Arglwydd, ar i'th bobl, sydd wedi eu galw o'r dechreuad, gael eu sancteiddio.”
42. Gwelais i, Esra, ar Fynydd Seion dyrfa fawr na allwn ei rhifo, ac yr oeddent oll yn cydfoliannu'r Arglwydd ar gân.
43. Yn eu canol hwy yr oedd dyn ifanc o daldra mawr iawn, talach na phawb arall; yr oedd yn gosod coronau ar eu pennau hwy bob un, ac yr oedd ef yn dra dyrchafedig. Yr oeddwn i wedi fy nal gan ryfeddod,
44. ac yna gofynnais i'r angel, “Pwy yw'r rhain, f'arglwydd?”
45. Fe'm hatebodd fel hyn: “Dyma'r rhai sydd wedi rhoi heibio eu dillad marwol ac wedi gwisgo'r anfarwol, gan gyffesu enw Duw; yn awr coronir hwy, ac y maent yn derbyn palmwydd.”
46. Yna gofynnais i'r angel: “Pwy yw'r dyn ifanc acw sydd yn gosod coronau ar eu pennau a rhoi palmwydd yn eu dwylo?”
47. Fe'm hatebodd fel hyn: “Mab Duw yw ef, hwnnw y maent wedi ei gyffesu yn y byd hwn.” Dechreuais innau fawrygu'r rhai a safodd yn gadarn dros enw'r Arglwydd.
48. Yna dywedodd yr angel wrthyf: “Dos, a mynega i'm pobl natur a nifer y rhyfeddodau a welaist gan yr Arglwydd Dduw.”