1. Atebodd fi: “Ystyria ddechrau cyntaf y ddaear: nid oedd pyrth y byd yn sefyll eto; nid oedd gwyntoedd yn ymgasglu ac yn chwythu,
2. na thrwst taranau yn atseinio, na fflachiadau mellt yn disgleirio; nid oedd seiliau paradwys wedi eu gosod,
3. na blodau prydferth i'w gweld: nid oedd y grymoedd sy'n troi'r bydysawd wedi eu sefydlu, na lluoedd dirifedi'r angylion wedi eu casglu ynghyd.
4. Nid oedd uchelderau'r awyr wedi eu codi fry, na pharthau'r ffurfafen wedi eu henwi, na Seion wedi ei chyfrif yn droedfainc Duw;
5. nid oedd yr oes bresennol wedi ei chynllunio; nid oedd ystrywiau pechaduriaid yr oes hon wedi eu gwahardd, na sêl wedi ei gosod ar y rhai sydd wedi cadw ffydd yn drysor iddynt eu hunain.
6. Dyna'r pryd y meddyliais, a daeth y pethau hyn i fod trwof fi—trwof fi, nid trwy neb arall, fel y daw'r diwedd hefyd trwof fi, ac nid trwy neb arall.”
7. Yna atebais i fel hyn: “Beth fydd yn gwahanu'r amserau? Pa bryd y bydd diwedd yr oes gyntaf a dechrau'r nesaf?”
8. Meddai ef wrthyf: “Ni bydd y gwahaniad yn hwy na hwnnw rhwng Abraham ac Abraham; oherwydd ganed Jacob ac Esau yn ddisgynyddion iddo ef, ac yr oedd llaw Jacob yn cydio yn sawdl Esau o'r dechreuad.
9. Y mae Esau'n cynrychioli diwedd yr oes hon, a Jacob ddechrau'r oes nesaf.
10. Dechrau dyn yw ei law, a diwedd dyn yw ei sawdl Paid â chwilio am ddim arall rhwng sawdl a llaw, Esra.”
11. “F'arglwydd feistr,” meddwn innau,
12. “os wyf yn gymeradwy yn dy olwg, dangos i mi ddiwedd dy arwyddion, y dangosaist ran ohonynt imi y noson flaenorol honno.”
13. Atebodd fi fel hyn: “Saf ar dy draed, a chei glywed llais cryf yn atseinio;
14. ac os bydd y lle y sefi arno yn siglo
15. pan lefara'r llais, paid â dychrynu; oherwydd ynglŷn â'r diwedd y bydd neges y llais, a bydd seiliau'r ddaear yn deall
16. mai amdanynt hwy y mae'n traethu. Crynant a siglant, oherwydd gwyddant am eu diwedd, bod newid llwyr i ddigwydd.”
17. Ar ôl imi glywed hyn, sefais ar fy nhraed a gwrando; a dyma lais yn llefaru, a'i sŵn fel sŵn dyfroedd lawer.
18. Meddai'r llais: “Y mae'r dyddiau yn wir yn dod pan ddof yn agos i farnu preswylwyr y ddaear,
19. pan fynnaf gyfrif gan ddrwgweithredwyr didostur am eu drygioni, pan fydd darostyngiad Seion wedi ei gwblhau,
20. a phan fydd sêl wedi ei gosod ar yr oes sydd ar ddarfod. Yna gwnaf yr arwyddion a ganlyn: agorir y llyfrau yng ngolwg y ffurfafen, a chaiff pawb eu gweld yr un pryd.
21. Bydd babanod blwydd oed yn medru siarad; bydd gwragedd beichiog yn esgor yn gynamserol, wedi tri neu bedwar mis, a bydd eu plant yn fyw ac yn llamu o gwmpas.
22. Yn sydyn ymddengys mannau a heuwyd fel rhai heb eu hau, a cheir stordai llawn yn sydyn yn wag;
23. bydd yr utgorn yn seinio'n uchel, a daw dychryn ar unwaith ar bawb a'i clyw.
24. Y pryd hwnnw bydd cyfeillion yn ymladd â chyfeillion fel petaent yn elynion, a daw ofn ar y ddaear ynghyd â'i thrigolion. Bydd dyfroedd y ffynhonnau yn sefyll, ac am dair awr fe beidiant â llifo.
25. “Pwy bynnag a adewir ar ôl wedi'r holl bethau hyn yr wyf wedi eu rhagfynegi i ti, caiff ef ei achub, a chaiff weld fy iachawdwriaeth i a diwedd fy myd hwn.
26. Yna cânt weld y rheini a dderbyniwyd i'r nefoedd heb iddynt erioed brofi marwolaeth. Newidir calon trigolion y ddaear, ac fe'u troir i ddeall pethau mewn ffordd newydd.
27. Oherwydd caiff drygioni ei lwyr ddiddymu, a thwyll ei ddileu;
28. ond bydd ffyddlondeb yn blodeuo, llygredd yn cael ei orchfygu, a'r gwirionedd, a fu'n ddiffrwyth cyhyd, yn dod i'r amlwg.”
29. Tra oedd y llais yn siarad â mi, dyma'r man yr oeddwn yn sefyll arno yn dechrau siglo
30. Yna meddai'r angel wrthyf: “Dyna'r pethau y deuthum i'w dangos iti y nos hon
31. Os bydd iti weddïo eto, ac ymprydio eto am saith diwrnod, yna fe ddychwelaf atat a mynegi iti bethau mwy hyd yn oed na'r rhain
32. oherwydd y mae dy lais yn sicr wedi ei glywed gan y Goruchaf, ac y mae'r Duw nerthol wedi gweld dy uniondeb ac wedi sylwi ar lendid dy fuchedd o'th ieuenctid.
33. Dyna pam yr anfonodd fi atat i ddangos yr holl bethau hyn iti ac i ddweud wrthyt: ‘Bydd ffyddiog, a phaid ag ofni.
34. Paid ychwaith â brysio, yn yr amserau sy'n blaenori'r diwedd, i ddyfalu pethau ofer; yna ni byddi'n gweithredu ar frys pan ddaw'r amserau diwethaf.’ ”
35. Ar ôl hynny, felly, bûm unwaith eto yn wylo ac yn ymprydio am saith diwrnod, yn union fel o'r blaen, er mwyn cyflawni'r tair wythnos a bennwyd imi.
36. A'r wythfed nos, yr oedd fy nghalon wedi ei chythryblu unwaith eto o'm mewn, a dechreuais lefaru wrth y Goruchaf;
37. oherwydd yr oedd fy ysbryd ar dân drwyddo, a'm henaid yn drallodus.
38. “Arglwydd,” meddwn, “o ddechrau'r greadigaeth fe fuost ti yn wir yn llefaru; y dydd cyntaf dywedaist, ‘Bydded nef a daear’, a chyflawnodd dy air y gwaith.
39. Yr amser hwnnw yr oedd yr Ysbryd ar ei adain, a thywyllwch a distawrwydd yn ymdaenu oddi amgylch, heb fod sŵn llais neb yno eto.
40. Yna gorchmynnaist ddwyn allan belydryn o oleuni o'th drysorfeydd, er mwyn i'th waith di ddod i'r golwg y pryd hwnnw.
41. Yr ail ddydd eto creaist ysbryd y ffurfafen, a gorchmynnaist iddo rannu a gwneud gwahaniad rhwng y dyfroedd—un rhan i gilio i fyny, a'r llall i aros islaw.
42. Y trydydd dydd gorchmynnaist i'r dyfroedd ymgasglu yn seithfed ran y ddaear, ond sychaist y chwe rhan arall a'u cadw, fel y byddai rhai ohonynt yn cael eu hau a'u trin yn wasanaeth i ti.
43. A chyn gynted ag yr aeth dy air di allan, fe wnaed y gwaith.
44. Oherwydd ar unwaith daeth ffrwythau allan yn llu aneirif, a phob math o bethau dymunol i'w blasu, ynghyd â blodau digymar eu lliw ac arogleuon persawrus tu hwnt. Dyna'r hyn a wnaed y trydydd dydd.
45. Y pedwerydd dydd gorchmynnaist ddyfod ysblander yr haul, a llewyrch y lleuad, a'r sêr yn eu trefn;
46. a gorchmynnaist iddynt wasanaethu dyn, a oedd ar fin cael ei lunio.
47. Y pumed dydd dywedaist wrth y seithfed ran, lle'r oedd y dŵr wedi ymgasglu, am iddi eni i'r byd greaduriaid byw, adar a physgod.
48. Ac felly, yn unol â'th orchymyn, cynhyrchodd y dŵr mud, difywyd, greaduriaid byw, i'r cenhedloedd gael traethu dy ryfeddodau di oherwydd hynny.
49. Yna diogelaist ddau greadur; enwaist un ohonynt Behemoth, a'th enw ar yr ail oedd Lefiathan.
50. Neilltuaist y naill oddi wrth y llall, oherwydd ni allai'r seithfed ran, lle'r oedd y dŵr wedi ymgasglu, eu dal hwy.
51. I Behemoth rhoddaist un o'r rhannau a sychwyd ar y trydydd dydd, iddo gael trigo yno, lle mae mil o fynyddoedd; ond i Lefiathan rhoddaist y seithfed ran, yr un ddyfriog.
52. Ac yr wyt wedi eu cadw hwy i'w bwyta gan bwy bynnag a fynni, a phryd bynnag y mynni.
53. Y chweched dydd gorchmynnaist i'r ddaear gynhyrchu ger dy fron anifeiliaid a bwystfilod ac ymlusgiaid.
54. A thros y rhain gosodaist Adda, a'i wneud yn ben ar bopeth a greaist; disgynyddion iddo ef ydym ni oll, dy bobl ddewisedig.
55. “Yr wyf wedi adrodd yr holl bethau hyn ger dy fron di, Arglwydd, am iti ddweud mai er ein mwyn ni y creaist y byd cyntaf hwn a wnaethost.
56. Ond am y cenhedloedd eraill, sy'n disgyn oddi wrth Adda, dywedaist nad ydynt hwy'n ddim, a'u bod yn debyg i boeryn, a chyffelybaist eu digonedd hwy i ddiferyn o ddŵr o lestr.
57. Eto, Arglwydd, wele yn awr y cenhedloedd hynny a gyfrifwyd yn ddim yn arglwyddiaethu arnom ni ac yn ein llyncu.
58. Ond yr ydym ni, dy bobl di—a elwaist dy gyntafanedig, dy uniganedig, dy ffefryn a'th anwylyn—wedi ein traddodi i'w dwylo hwy.
59. Os er ein mwyn ni yn wir y crewyd y byd, pam nad yw'r etifeddiaeth, sef ein byd ni, yn ein meddiant? Pa hyd y bydd hyn yn parhau?”