Penodau

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16

Hen Destament

Testament Newydd

2 Esdras 13 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig yn cynnwys yr Apocryffa 2004 (BCND)

1. Ymhen y saith diwrnod cefais freuddwyd liw nos,

2. a gweld gwynt yn codi o'r môr ac yn cynhyrfu ei holl donnau ef.

3. Edrychais, a dyma'r gwynt hwnnw yn peri bod rhywbeth tebyg i ddyn yn dod i fyny o eigion y môr, a gwelais y dyn hwn yn ehedeg gyda chymylau'r nef. Ble bynnag y trôi ef ei wyneb i edrych, crynai popeth y syllai arno;

4. a phle bynnag yr â'i llais allan o'i enau ef, toddai pob un a'i clywai, fel cŵyr yn toddi ar gyffyrddiad tân.

5. Yna gwelais lu aneirif o ddynion yn ymgynnull, o bedwar gwynt y nefoedd, i ryfela yn erbyn y dyn oedd wedi codi o'r môr.

6. Ac wrth imi edrych, dyma yntau yn naddu iddo'i hun fynydd mawr, ac yn hedfan i fyny arno.

7. Ond pan geisiais weld y man neu'r lle y naddwyd y mynydd ohono, ni allwn.

8. Yna gwelais fod ofn mawr ar bawb oedd wedi ymgynnull i geisio'i drechu ef; er hynny, yr oeddent yn dal yn eu beiddgarwch i ymladd yn ei erbyn.

9. Pan welodd ef y llu yn dod i ymosod arno, ni wnaeth gymaint â chodi ei law, ac ni ddaliai na gwaywffon nac unrhyw arf rhyfel. Yn wir, yr unig beth a welais

10. oedd y modd y tywalltai rywbeth tebyg i lifeiriant o dân o'i enau, ac anadl fflamllyd o'i wefusau; ac o'i dafod tywalltai storm o wreichion. Cymysgwyd y rhain i gyd â'i gilydd—y llifeiriant tân, yr anadl fflamllyd, a'r storm fawr—

11. a syrthiodd y crynswth hwnnw ar ben y llu ymosodwyr oedd yn barod i ymladd, a'u llosgi i gyd. Yn sydyn, nid oedd dim i'w weld o'r llu dirifedi ond lludw llychlyd ac arogl mwg. Edrychais, ac fe'm syfrdanwyd.

12. Wedyn gwelais y dyn hwnnw yn dod i lawr o'r mynydd ac yn galw ato'i hun dyrfa arall, un heddychlon.

13. Ato daeth llawer o bobl, a'u gwedd yn amrywio: rhai yn llawen, eraill yn drist; rhai yn wir mewn rhwymau, ac eraill yn dwyn ato offrymau o blith y rhai a aberthid.

Y Dehongliad

14. Dihunais innau mewn dychryn mawr, a gweddïo ar y Goruchaf fel hyn: “O'r dechrau yr wyt wedi dangos y rhyfeddodau hyn i'th was, a'm cyfrif yn un a deilyngai dderbyn ohonot ei weddi.

15. Yn awr dangos i mi beth yw ystyr y freuddwyd hon hefyd.

16. Oherwydd, yn ôl yr hyn yr wyf fi'n ei ddeall, gwae'r rhai a adewir yn y dyddiau hynny, ond gymaint mwy y gwae i'r rhai ni adewir!

17. Oblegid bydd y rhai ni adewir yn drist,

18. am eu bod yn gwybod beth sydd ynghadw yn y dyddiau diwethaf, a hwythau'n ei golli.

19. Ond gwae hefyd y rhai a adewir, oherwydd byddant hwy'n gweld peryglon mawr a chyfyngderau lawer, fel y mae'r breuddwydion hyn yn dangos.

20. Eto i gyd, gwell dioddef y perygl a chyrraedd y pethau hyn na diflannu fel cwmwl o'r byd, heb weld yr hyn a ddigwydd yn y diwedd.”

21. Atebodd fi fel hyn: “Fe ddehonglaf y weledigaeth iti, ac at hynny egluraf ynglŷn â'r pethau y buost yn siarad amdanynt.

22. Cyfeiriaist at y rhai a adewir, a dyma'r dehongliad:

23. yr un a fydd yn achos perygl yn yr amser hwnnw, ef ei hun hefyd fydd yn gwarchod yn eu perygl y rhai y mae ganddynt weithredoedd a ffydd yn yr Hollalluog.

24. Felly gwybydd mai mwy yw gwynfyd y rhai a adewir na'r eiddo y rhai a fu farw.

25. Dyma ddehongliad y weledigaeth: y dyn a welaist yn dod i fyny o eigion y môr

26. yw'r un y mae'r Goruchaf yn ei gadw'n barod drwy oesoedd lawer; bydd ef ei hun yn gwaredu ei greadigaeth ac yn pennu tynged y rhai a adewir.

27. Ynglŷn â'r anadl a'r tân a'r storm a welaist yn dod allan o'i enau,

28. ac yntau heb na gwaywffon nac arf rhyfel yn difetha ymosodiad y llu a ddaeth i ymladd yn ei erbyn, dyma'r dehongliad:

29. y mae'r dyddiau'n wir yn dod pan fydd y Goruchaf yn dechrau gwaredu'r rhai sydd ar y ddaear.

30. Daw dryswch meddwl ar drigolion y ddaear;

31. byddant yn cynllunio rhyfel yn erbyn ei gilydd, dinas yn erbyn dinas, ardal yn erbyn ardal, cenedl yn erbyn cenedl, teyrnas yn erbyn teyrnas.

32. A phan ddaw hyn i fod, a phan ddigwydd yr arwyddion a ddangosais iti o'r blaen, yna datguddir fy mab, sef y dyn a welaist ti yn codi o'r môr.

33. Yna, pan glyw yr holl genhedloedd ei lais ef, bydd pob un ohonynt yn gadael ei gwlad ei hun ac yn rhoi'r gorau i ryfela yn erbyn ei gilydd,

34. ac fe'u cesglir ynghyd yn un llu aneirif, fel y gwelaist, â'u bryd ar ddod a'i drechu ef.

35. Ond bydd ef yn sefyll ar ben Mynydd Seion;

36. a daw Seion yn amlwg i bawb, wedi ei chynllunio a'i hadeiladu, yn cyfateb i'r modd y gwelaist y mynydd yn cael ei naddu heb gymorth llaw dyn.

37. Bydd ef, fy mab, yn ceryddu am eu hannuwioldeb y cenhedloedd a ddaw yno; y mae hynny'n cyfateb i'r storm. Bydd hefyd yn edliw iddynt yn eu hwynebau eu bwriadau drwg a'r poenedigaethau y maent i'w dioddef;

38. hynny sy'n cyfateb i'r fflam. Ac yn ddiymdrech fe'u difetha hwy drwy'r gyfraith; hynny sy'n cyfateb i'r tân.

39. Ynglŷn â'th weledigaeth ohono'n casglu tyrfa arall, un heddychlon, ato'i hun,

40. dyna'r deg llwyth a gaethgludwyd allan o'u gwlad yn nyddiau'r Brenin Hosea Dygodd Salmaneser brenin Asyria ef yn gaeth, ac alltudio'r llwythau y tu hwnt i'r Afon, a'u dwyn i wlad arall.

41. Ond gwnaethant hwy y penderfyniad hwn rhyngddynt a'i gilydd, sef gadael y llu cenhedloedd, a theithio ymlaen i wlad fwy pellennig, lle nad oedd yr hil ddynol erioed wedi trigo,

42. ac yno, o'r diwedd, gadw gofynion eu cyfraith nad oeddent wedi eu parchu yn eu gwlad eu hunain.

43. Wrth iddynt groesi ar draws mynedfeydd cyfyng Afon Ewffrates,

44. rhoddodd y Goruchaf iddynt arwyddion, gan atal ffrydiau'r afon hyd nes iddynt fynd trosodd.

45. Yr oedd eu taith drwy'r wlad honno, a elwir Arsareth, yn un hir, yn para blwyddyn a hanner.

46. Oddi ar hynny y maent wedi byw yno, hyd yr amser diwethaf hwn. Ac yn awr y maent ar fin dychwelyd,

47. ac unwaith eto bydd y Goruchaf yn atal ffrydiau'r afon iddynt gael croesi.

48. Dyna'r rheswm pam y gwelaist y dyrfa wedi ei chynnull mewn heddwch. Gyda hwy hefyd y mae'r rhai a adawyd yn weddill o'th bobl di, y rhai a geir o fewn fy nherfynau sanctaidd i.

49. Felly, pan fydd ef yn dechrau difetha'r llu cenhedloedd a gynullwyd, bydd yn gwarchod dros ei bobl a adawyd yn weddill,

50. a daw iddynt lawer o ryfeddodau mawr.”

51. Yna meddwn innau: “Arglwydd Iôr, eglura i mi pam y gwelais y dyn hwnnw yn codi o eigion y môr”. Atebodd ef fi:

52. “Fel y mae'n amhosibl i unrhyw un chwilio dyfnderoedd y môr a gwybod beth sydd yno, felly hefyd ni all neb ar y ddaear weld fy mab na'r rhai sydd gydag ef, hyd oni ddaw ei ddydd.

53. Dyna felly ddehongliad y freuddwyd a gefaist. Ti'n unig a oleuwyd yn y pethau hyn,

54. a hynny am dy fod wedi gadael dy ffyrdd dy hun ac wedi ymroi i'm rhai i, a chwilio fy nghyfraith yn fanwl.

55. Cyfeiriaist dy fywyd i ffordd doethineb, a gelwaist ddeall yn fam i ti.

56. Dangosais hyn oll i ti, am fod i ti wobr gyda'r Goruchaf; ymhen tri diwrnod eto bydd gennyf ragor i'w ddweud wrthyt, a mynegaf iti bethau pwysfawr a rhyfeddol.”

Y Seithfed Weledigaeth y Llais o'r Berth

57. Felly cychwynnais ar draws y maes, gan ogoneddu a chlodfori'r Goruchaf yn fawr am y rhyfeddodau a wnaeth ef yn eu pryd,

58. ac am ei fod yn llywodraethu'r amseroedd a phopeth sy'n digwydd ynddynt. Ac yno yr arhosais am dridiau.