1. และเอลีฮูพูดต่อไปด้วยว่า
2. “ขอทนอยู่กับข้าพเจ้าสักหน่อย และข้าพเจ้าจะสำแดงแก่ท่านเพราะข้าพเจ้ามีบางสิ่งที่จะพูดแทนพระเจ้าอีก
3. ข้าพเจ้าจะเอาความรู้มาจากที่ไกลและถวายความชอบธรรมแก่ผู้ทรงสร้างข้าพเจ้า
4. เพราะที่จริงถ้อยคำของข้าพเจ้ามิใช่คำเท็จผู้รอบรู้อยู่กับท่าน
5. “ดูเถิด พระเจ้าทรงอานุภาพ และมิได้ทรงดูหมิ่นผู้ใดเลยพระองค์ทรงอานุภาพในเรื่องกำลังแห่งความเข้าใจ
6. พระองค์ไม่ทรงสงวนชีวิตคนอธรรมแต่ประทานความยุติธรรมแก่ผู้ทุกข์ยาก
7. พระองค์มิได้ละพระเนตรจากคนชอบธรรมแต่กับบรรดาพระราชาบนพระบัลลังก์พระองค์ทรงตั้งเขาไว้เป็นนิตย์ และเขาได้รับการยกย่อง
8. และถ้าเขาถูกล่ามโซ่ตรวนและติดอยู่ในบ่วงแห่งความทุกข์ใจ
9. พระองค์ก็ทรงสำแดงกิจการของเขาทั้งหลายแก่เขาและสำแดงการละเมิดของเขาว่าเขาได้ประพฤติตัวด้วยความยโส
10. พระองค์ทรงเบิกหูของเขาให้ฟังคำเตือนสอนและทรงบัญชาให้เขาหันจากความชั่วของเขา
11. ถ้าเขาเชื่อฟังและปรนนิบัติพระองค์เขาจะอยู่ครบอายุของเขาด้วยความเจริญรุ่งเรืองและอยู่ครบปีของเขาด้วยความสุขใจ
12. แต่ถ้าเขาไม่เชื่อฟัง ก็จะพินาศด้วยดาบและตายโดยปราศจากความรู้
13. “คนที่ใจไม่นับถือพระเจ้าก็เก็บความโกรธไว้เมื่อพระองค์ทรงมัดเขา เขาก็ไม่ร้องให้ช่วย
14. เขาตายเมื่อยังหนุ่มและชีวิตของเขาสิ้นสุดลงท่ามกลางพวกเทวทาส
15. พระองค์ทรงช่วยกู้ผู้ทุกข์ยากไว้ด้วยความทุกข์ยากของเขาและทรงให้ความลำเค็ญเบิกหูของเขา
16. เออ พระองค์ทรงชวนท่านให้ออกมาจากความทุกข์ใจมายังที่กว้างไร้ขอบเขตจำกัดและสิ่งที่วางบนโต๊ะของท่านก็มีแต่อาหารชั้นเลิศ
17. “แต่ท่านถูกพิพากษาอย่างที่สมกับคนอธรรมการพิพากษาและความยุติธรรมจับท่านได้
18. จงระวังเถิด เกรงว่าพระพิโรธจะล่อชวนท่านให้เย้ยหยันและอย่าให้สินบนก้อนโตทำให้ท่านหลงไป
19. ความร่ำรวยจะช่วยให้ท่านพ้นจากความทุกข์ใจหรือ?ความพยายามสุดกำลังของท่านจะช่วยท่านได้หรือ?
20. อย่าอาลัยถึงกลางคืนเมื่อชนชาติทั้งหลายถูกตัดขาดในที่ของเขา
21. ระวังให้ดี อย่าหันไปหาความชั่วเพราะเหตุนี้ ท่านจึงถูกทดสอบด้วยความทุกข์ใจ
22. ดูเถิด พระเจ้าทรงเป็นที่ยกย่องด้วยพลานุภาพของพระองค์ผู้ใดเป็นผู้สั่งสอนเหมือนอย่างพระองค์เล่า?
23. ผู้ใดกำหนดเส้นทางให้พระองค์?หรือผู้ใดจะพูดได้ว่า ‘พระองค์ทรงทำผิดแล้ว’?
24. “จงระลึกถึงที่จะยกย่องพระราชกิจของพระองค์ซึ่งมนุษย์ได้ร้องเพลงกล่าวถึงนั้น
25. มนุษย์ทั้งปวงเพ่งดูสิ่งนั้นอยู่แล้วมนุษย์เห็นสิ่งนั้นได้แต่ไกล
26. ดูเถิด พระเจ้าก็ใหญ่ยิ่ง และเราหาหยั่งรู้ถึงพระองค์ไม่อายุของพระองค์เป็นสิ่งที่ค้นหากันไม่ได้
27. เพราะพระองค์ทรงดึงหยดน้ำขึ้นไปมันกลั่นเป็นฝนจากเมฆของพระองค์
28. ซึ่งเมฆเทลงมาและหยดลงที่มนุษย์อย่างอุดม
29. เออ มีคนใดเข้าใจการแผ่ของเมฆและการคะนองแห่งพลับพลาของพระองค์หรือ?
30. ดูเถิด พระองค์ทรงกระจายฟ้าแลบออกไปรอบพระองค์และคลุมก้นบึ้งทะเล
31. เพราะพระองค์ทรงพิพากษาชนชาติทั้งหลายด้วยสิ่งนี้พระองค์ประทานอาหารอย่างอุดมสมบูรณ์
32. พระองค์ทรงกุมฟ้าแลบไว้ในอุ้งพระหัตถ์และทรงบัญชาให้ฟ้าผ่าจุดที่หมายไว้
33. เสียงครืนๆ ของมันประกาศเกี่ยวกับพระองค์และฝูงปศุสัตว์ก็ประกาศเกี่ยวกับพายุซึ่งจะมาถึง