1. แล้วโศฟาร์ชาวนาอาเมห์ตอบว่า
2. “ฉะนั้นความคิดของข้าเร้าให้ข้าตอบเนื่องด้วยอารมณ์ปั่นป่วนภายในข้า
3. ข้าได้ยินคำตำหนิที่สบประมาทข้าแต่ความเข้าใจของข้าดลใจให้ข้าตอบ
4. ท่านไม่ทราบเรื่องนี้หรือว่า ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มาตั้งแต่มนุษย์ถูกวางไว้บนแผ่นดินโลก
5. เสียงไชโยของคนอธรรมนั้นสั้นและความชื่นบานของคนที่ไม่นับถือพระเจ้านั้นเป็นแต่ครู่เดียว
6. แม้ตัวเขาสูงขึ้นถึงฟ้าสวรรค์และศีรษะของเขาไปถึงหมู่เมฆ
7. เขาจะพินาศเป็นนิตย์อย่างอุจจาระของตัวเองบรรดาคนที่เคยเห็นเขาจะพูดว่า ‘เขาอยู่ที่ไหนนะ?’
8. เขาจะบินไปเสียเหมือนความฝันและจะไม่มีผู้ใดพบอีกเขาจะถูกไล่ไปเสียอย่างนิมิตยามค่ำคืน
9. ดวงตาที่เคยจ้องมองเขาจะไม่เห็นเขาอีกและสถานที่ของเขาจะไม่เห็นเขาอีกเลย
10. ลูกหลานของเขาจะขอความช่วยเหลือจากคนยากจนและมือของเขาจะคืนทรัพย์สมบัติของเขา
11. กระดูกของเขาเคยเต็มด้วยเรี่ยวแรงของคนหนุ่มแต่เรี่ยวแรงนั้นจะนอนลงกับเขาในผงคลีดิน
12. “แม้ว่าความชั่วร้ายจะหวานอยู่ในปากของเขาแม้เขาซ่อนมันไว้ใต้ลิ้นของเขา
13. แม้เขาไม่อยากจะปล่อยมันไปและอมไว้ในปากของเขา
14. อาหารในกระเพาะของเขากลับกลายเป็นพิษงูเห่าในตัวเขา
15. เขากลืนทรัพย์สมบัติลงไป แต่จะอาเจียนมันออกมาอีกพระเจ้าทรงขับมันออกมาจากท้องเขา
16. เขาจะดูดพิษงูเห่าลิ้นของงูกะปะจะฆ่าเขา
17. เขาจะไม่ได้ชื่นชมลำน้ำคือลำธารที่มีน้ำผึ้งและนมข้นไหลอยู่
18. เขาจะคืนผลงานของเขาและจะไม่กลืนกินมันเสียเขาจะไม่ได้ความชื่นบานเลยจากกำไรแห่งการค้าของเขา
19. เพราะเขาได้ขยี้และทอดทิ้งคนจนเขาได้ยึดบ้านที่เขาไม่ได้สร้าง
20. “เพราะความโลภของเขาไม่รู้จักพอเขาจะไม่ปล่อยสิ่งที่เขาปรารถนาไปเลย
21. เมื่อเขากินแล้วก็ไม่มีอะไรเหลือเหตุฉะนั้น ความเจริญของเขาจะไม่ถาวร
22. ในขณะที่เขาอิ่มหนำสำราญ เขาจะตกในสภาพขัดสนฤทธิ์เดชของความทุกข์ยากจะมาถึงเขา
23. เพื่อเติมท้องของเขาให้เต็มพระองค์จะทรงส่งพระพิโรธอันดุเดือดมายังเขาและทรงหลั่งลงมาบนเขาให้เป็นอาหารของเขา
24. แม้เขาจะหนีจากอาวุธเหล็กธนูทองสัมฤทธิ์ก็จะแทงเขาทะลุ
25. เขาถอนมันออกจากร่างกายเออ ปลายอันวับแวบออกมาจากถุงน้ำดีความน่าหวาดเสียวมาถึงเขา
26. ความมืดมิดได้สะสมไว้แก่ทรัพย์สมบัติของเขาไฟที่ไม่ต้องกระพือจะกลืนเขาเสียสิ่งใดที่เหลืออยู่ในเต็นท์ของเขาจะถูกเผาผลาญ
27. ฟ้าสวรรค์จะสำแดงความบาปชั่วของเขาและแผ่นดินโลกจะลุกขึ้นปรักปรำเขา
28. ข้าวของแห่งครัวเรือนของเขาจะถูกนำไปเสียถูกกวาดไปในวันแห่งพระพิโรธของพระองค์
29. นี่เป็นส่วนของคนอธรรมจากพระเจ้าและเป็นมรดกที่พระเจ้าทรงกำหนดให้เขา”