1. แล้วโยบตอบว่า
2. “คำร้องทุกข์ของข้าก็ขมขื่นในวันนี้ด้วยมือของข้าก็หนักเพราะการร้องครวญครางของข้า
3. โอ ข้าอยากทราบว่าจะพบพระองค์ได้ที่ไหนเพื่อข้าจะมาถึงที่ประทับของพระองค์
4. ข้าจะยื่นคดีของข้าเฉพาะพระพักตร์พระองค์และบรรจุข้อโต้แย้งให้เต็มปากข้า
5. ข้าจะทราบว่า พระองค์จะทรงตอบข้าอย่างไรและเข้าใจสิ่งที่พระองค์จะตรัสกับข้า
6. พระองค์จะทรงสู้คดีกับข้าด้วยพลานุภาพยิ่งใหญ่ของพระองค์หรือ?เปล่าเลย พระองค์จะทรงฟังข้า
7. ณ ที่นั้นคนเที่ยงธรรมจะสู้ความกับพระองค์ได้และข้าจะรับการช่วยกู้ให้พ้นจากผู้พิพากษาของข้าเป็นนิตย์
8. “ดูเถิด ข้าเดินไปข้างหน้า แต่พระองค์มิได้สถิตที่นั่นและไปข้างหลัง แต่ก็ไม่สังเกตเห็นพระองค์
9. ข้างซ้ายที่พระองค์ทรงทำกิจ ข้าก็ไม่เห็นพระองค์ข้างขวาที่พระองค์ทรงซ่อนอยู่ ข้าก็ไม่พบพระองค์
10. แต่พระองค์ทรงทราบทางที่ข้าไปเมื่อทรงทดสอบข้าแล้ว ข้าก็จะเป็นอย่างทองคำ
11. เท้าของข้าเดินตามติดรอยพระบาทของพระองค์ข้าถือรักษาพระมรรคาและมิได้หันเห
12. ข้ามิได้พรากจากพระบัญญัติแห่งไพรพระโอษฐ์ของพระองค์ข้าสะสมพระวจนะแห่งพระโอษฐ์ของพระองค์ไว้มากกว่ากฎเกณฑ์ของข้า
13. แต่พระองค์มีพระทัยแน่วแน่ แล้วผู้ใดจะห้ามพระองค์ได้?พระองค์มีพระประสงค์สิ่งใด พระองค์ก็ทรงทำสิ่งนั้น
14. เพราะพระองค์จะทรงทำสิ่งที่ทรงกำหนดให้ข้านั้นครบถ้วนและสิ่งอย่างนั้นมากมายอยู่ในพระดำริของพระองค์
15. เพราะฉะนั้นข้าจึงหวาดผวาเฉพาะพระพักตร์พระองค์เมื่อข้าตรึกตรอง ข้าก็ครั่นคร้ามต่อพระองค์
16. พระเจ้าทรงทำให้ใจข้าอ่อนเปลี้ยองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ทรงทำให้ข้าสะทกสะท้าน
17. ถึงกระนั้น ข้าจะไม่ถูกตัดขาดโดยความมืดแม้ความมืดจะปกคลุมหน้าข้าไว้