1. แล้วบิลดัดชาวชูอาห์ตอบว่า
2. “ท่านทั้งหลายจะค้นหาถ้อยคำนานเท่าใด?จงใคร่ครวญ แล้วเราจะพูด
3. ไฉนเราจึงถูกนับให้เป็นสัตว์?ไฉนเราจึงเป็นคนโฉดในสายตาของท่านทั้งหลาย?
4. ท่านผู้ฉีกตัวของท่านด้วยความโกรธจะให้แผ่นดินโลกถูกทอดทิ้งเพราะเห็นแก่ท่านหรือ?จะให้ก้อนหินโยกย้ายจากที่ของมันหรือ?
5. “เออ ความสว่างของคนอธรรมจะถูกดับเสียและเปลวไฟของเขาไม่ส่องแสงอีก
6. ดวงสว่างในเต็นท์ของเขามืดและตะเกียงที่อยู่เหนือเขาก็ดับ
7. ย่างก้าวอันแข็งแรงของเขาก็สั้นเข้าและแผนการของเขาเองคว่ำเขาลง
8. เพราะเท้าของเขาเข้าไปติดตาข่ายและเขาเดินอยู่บนหลุมพราง
9. กับดักอันหนึ่งฉวยส้นเท้าของเขาไว้แร้วอันหนึ่งรัดเขาไว้
10. มีบ่วงซ่อนอยู่ในดินไว้ดักเขามีกับอยู่ในทางไว้ดักเขา
11. สิ่งน่าหวาดเสียวทำให้เขาตกใจอยู่รอบด้านและไล่ติดส้นเท้าของเขาอยู่
12. กำลังของเขาร่อยหรอไปเพราะความหิวและภัยพิบัติก็พร้อมจะให้เขาสะดุด
13. ผิวหนังของเขา โรคก็กินเสียโรคร้ายก็กินแขนขาของเขา
14. เขาถูกถอนออกจากเต็นท์ที่เขาไว้วางใจและถูกนำมายังพระราชาแห่งความสยดสยอง
15. ท่านจะอาศัยอยู่ในเต็นท์ของเขา เพราะมันไม่ใช่ของเขาอีกต่อไปมีกำมะถันเกลื่อนกลาดเหนือที่อยู่ของเขา
16. จากเบื้องล่าง รากของเขาแห้งไปและจากเบื้องบน กิ่งของเขาเหี่ยวไป
17. การระลึกถึงเขาพินาศไปจากโลกและเขาไม่มีชื่ออยู่ในถนน
18. เขาถูกผลักไสจากความสว่างเข้าสู่ความมืดและถูกไล่ออกไปจากแผ่นดินโลก
19. เขาไม่มีลูกหลานท่ามกลางชนชาติของเขาและไม่มีคนรอดตายในที่ซึ่งเขาเคยอยู่
20. ชาวตะวันตกก็ตกตะลึงด้วยวันของเขาและชาวตะวันออกก็หวาดกลัว
21. แน่ละ นี่คือที่อาศัยของคนชั่วและที่อยู่ของคนซึ่งไม่รู้จักพระเจ้า”