1. แต่เมืองนั้นที่อยู่ในสภาพโศกเศร้าจะไม่ทุกข์ระทมอีก ในกาลก่อนพระองค์ทรงให้แคว้นเศบูลุนและแคว้นนัฟทาลีเป็นที่ดูหมิ่น แต่ในภายหลัง พระองค์จะทรงทำหนทางฝั่งทะเล และดินแดนฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน คือกาลิลีของบรรดาประชาชาตินั้นให้รุ่งโรจน์
2. ชนชาติที่ดำเนินในความมืดเห็นความสว่างยิ่งใหญ่บรรดาคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินแห่งเงามัจจุราชแสงสว่างส่องมาบนเขาทั้งหลาย
3. พระองค์ทรงทวีจำนวนคนในชาตินั้นขึ้นพระองค์ทรงเพิ่มพูนความชื่นบานของพวกเขาเขาทั้งหลายเปรมปรีดิ์เฉพาะพระพักตร์พระองค์ดั่งความชื่นบานในฤดูเกี่ยวเก็บดั่งคนยินดีเมื่อเขาแบ่งของริบให้แก่กัน
4. เพราะว่าแอกอันเป็นภาระหนักของเขาก็ดีไม้พลองที่ตีบ่าเขาก็ดีไม้ตะบองของผู้บีบบังคับเขาก็ดีพระองค์ทรงหักเสียเหมือนอย่างในวันของคนมีเดียน
5. เพราะรองเท้าทหารทุกคู่ที่กระทืบจนสั่นสะเทือนและเสื้อคลุมทุกตัวที่เกลือกอยู่ในโลหิตจะถูกเผาเป็นเชื้อเพลิงใส่ไฟ
6. ด้วยมีเด็กคนหนึ่งเกิดมาเพื่อเรามีบุตรชายคนหนึ่งประทานมาให้เราและการปกครองจะอยู่บนบ่าของท่านและเขาจะขนานนามของท่านว่า“ที่ปรึกษามหัศจรรย์ พระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์พระบิดานิรันดร์ และองค์สันติราช”
7. การเพิ่มพูนขึ้นของการปกครองและสันติภาพของท่านจะไม่มีที่สิ้นสุดบนพระที่นั่งของดาวิด และเหนือราชอาณาจักรของพระองค์เพื่อจะสถาปนาและเชิดชูมันไว้ด้วยความยุติธรรมและความชอบธรรมตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปจนนิรันดร์กาลความกระตือรือร้นของพระยาห์เวห์จอมทัพจะทำการนี้
8. องค์เจ้านายทรงใช้พระวจนะไปต่อสู้ยาโคบและจะตกอยู่เหนืออิสราเอล
9. และประชาชนทั้งหมดจะรู้เรื่องคือเอฟราอิมและชาวสะมาเรียผู้กล่าวด้วยความเย่อหยิ่งและด้วยจิตใจจองหองว่า
10. “ก้อนอิฐทั้งหลายพังลงแล้วแต่เราจะสร้างด้วยศิลาสลักต้นมะเดื่อถูกโค่นลงแต่เราจะทดแทนด้วยต้นสนสีดาร์”
11. พระยาห์เวห์จึงทรงหนุนปฏิปักษ์ของเรซีนมาสู้เขาทั้งหลายและทรงกระตุ้นพวกศัตรูของเขา
12. คือคนซีเรียทางตะวันออกและคนฟีลิสเตียทางตะวันตกและพวกเขาจะอ้าปากออกกลืนกินอิสราเอลเสียถึงกระนั้นก็ดี พระพิโรธของพระองค์ก็ยังไม่ได้หันกลับและพระหัตถ์ของพระองค์ยังเหยียดออกอยู่
13. แต่ประชาชนก็ไม่ได้หันมาหาพระองค์ผู้ทรงตีพวกเขาและไม่ได้แสวงหาพระยาห์เวห์จอมทัพ
14. พระยาห์เวห์จึงทรงตัดหัวและตัดหางของอิสราเอลออกทั้งใบตาลและต้นอ้อเล็กในวันเดียว
15. ผู้ใหญ่และคนมีตำแหน่งสูงคือหัวส่วนผู้เผยพระวจนะและผู้สอนเท็จคือหาง
16. เพราะพวกคนที่นำชนชาตินี้ได้นำเขาทั้งหลายให้หลงและคนที่ถูกพวกเขานำก็ถูกกลืนกินไป
17. ฉะนั้น องค์เจ้านายไม่ทรงเปรมปรีดิ์ในพวกคนหนุ่มของเขาและไม่ทรงเมตตาลูกกำพร้าหรือหญิงม่ายของเขาเพราะว่าทุกคนล้วนไม่มีพระเจ้าและเป็นคนทำความชั่วและปากทุกปากก็กล่าวคำโฉดเขลาถึงกระนั้นก็ดี พระพิโรธของพระองค์ก็ยังไม่ได้หันกลับและพระหัตถ์ของพระองค์ยังเหยียดออกอยู่
18. เพราะความอธรรมก็ไหม้เหมือนไฟไหม้มันเผาทั้งหนามย่อยและหนามใหญ่มันจุดไฟเข้าไปที่พุ่มไม้ของป่าทึบแล้วป่าก็สลายตัวเป็นกลุ่มควันลอยขึ้น
19. เพราะพระพิโรธของพระยาห์เวห์จอมทัพแผ่นดินนั้นก็ถูกเผาและประชาชนก็เหมือนเชื้อเพลิงไม่มีใครไว้ชีวิตพี่น้องของตน
20. เขาฉวยได้ด้านขวา แต่ยังหิวอยู่เขากินด้านซ้ายแต่ก็ยังไม่อิ่มต่างก็กินเนื้อจากผู้ที่เป็นเหมือนแขนของตนเอง
21. มนัสเสห์กินเอฟราอิม เอฟราอิมกินมนัสเสห์และทั้งคู่ก็ต่อสู้กับยูดาห์ถึงกระนั้นก็ดี พระพิโรธของพระองค์ก็ยังไม่ได้หันกลับและพระหัตถ์ของพระองค์ยังเหยียดออกอยู่