1. แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงเอากระดานแผ่นใหญ่มาแผ่นหนึ่ง และจงเขียนลงบนนั้นด้วยอักษรง่ายๆ ว่า ‘มาเฮร์-ชาลาล-หัช-บัส’ ”
2. และข้าพเจ้าได้พยานที่น่าเชื่อถือคืออุรียาห์ปุโรหิต และเศคาริยาห์บุตรของเยเบเรคียาห์เพื่อเป็นพยานให้ข้าพเจ้า
3. แล้วข้าพเจ้าเข้าไปหาผู้เผยพระวจนะหญิง นางก็ตั้งครรภ์และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง และพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงเรียกชื่อบุตรนั้นว่า ‘มาเฮร์-ชาลาล-หัช-บัส’
4. เพราะก่อนที่เด็กนั้นจะรู้จักเรียก ‘พ่อ แม่’ ได้ ทรัพย์สมบัติของดามัสกัสและของที่ริบได้จากสะมาเรียจะถูกขนเอาไปเฉพาะพระพักตร์พระราชาของอัสซีเรีย”
5. แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า
6. “เพราะว่าชนชาตินี้ได้ปฏิเสธน้ำแห่งชิโลอาห์ที่ไหลเอื่อยๆ และยินดีเกี่ยวกับเรซีนและบุตรของเรมาลิยาห์”
7. เพราะฉะนั้น ดูซิ องค์เจ้านายจะทรงนำน้ำแห่งแม่น้ำยูเฟรติสที่มีกำลังและมีมากมาย คือพระราชาของอัสซีเรียและศักดิ์ศรีทั้งหมดของพระองค์มาสู้กับพวกเขา น้ำนั้นจะไหลล้นลำคลองทุกสายของมัน และท่วมฝั่งทั้งหมดของมัน
8. และจะกวาดต่อเข้าไปในยูดาห์ มันจะท่วมท้นและไหลผ่านไปจนถึงลำคอ และปีกที่แผ่ออกของมันจะปกคลุมความกว้างของแผ่นดินของท่านนะ ท่านอิมมานูเอล
9. ชนชาติทั้งหลายเอ๋ย จงรู้และจงหวาดกลัวทุกดินแดนที่ห่างไกลเอ๋ย จงเงี่ยหูฟังจงคาดเอวของพวกเจ้าไว้และจงหวาดกลัวจงคาดเอวของพวกเจ้าไว้และจงหวาดกลัว
10. จงวางแผนร่วมกัน แต่ก็จะล้มเหลวจงหารือกัน แต่จะยืนหยัดอยู่ไม่ได้เพราะพระเจ้าสถิตกับเรา
11. เพราะว่าพระยาห์เวห์ตรัสเช่นนี้กับข้าพเจ้าด้วยพระหัตถ์อันทรงพลัง และทรงเตือนข้าพเจ้าไม่ให้ดำเนินในทางของชนชาตินี้ โดยตรัสว่า
12. “พวกเจ้าอย่าเรียกว่าการร่วมคิดกบฏ ในทุกสิ่งที่ชนชาตินี้เรียกว่า การร่วมคิดกบฏ และพวกเจ้าอย่ากลัวในสิ่งที่เขาทั้งหลายกลัวและอย่าหวาดหวั่น”
13. แต่พระยาห์เวห์จอมทัพนั้นแหละ ที่พวกท่านต้องถือว่าศักดิ์สิทธิ์ พระองค์ทรงเป็นผู้ที่ท่านต้องกลัว และทรงเป็นผู้ที่ท่านต้องหวาดหวั่น
14. แล้วพระองค์จะเป็นสถานศักดิ์สิทธิ์ แต่ก็จะเป็นหินสะดุดและเป็นศิลาที่ทำให้เชื้อสายทั้งสองของอิสราเอลหกล้ม ทั้งเป็นกับดักและเป็นบ่วงแร้วสำหรับชาวเยรูซาเล็ม
15. และคนจำนวนมากจะหกล้มเพราะหินนั้น จะล้มคะมำและแตกหัก พวกเขาจะติดบ่วงและถูกจับไป
16. จงเก็บคำพยานไว้ และจงผนึกตราธรรมบัญญัติไว้ในพวกสาวกของข้าพเจ้า
17. ข้าพเจ้าจะรอคอยพระยาห์เวห์ผู้ซ่อนพระพักตร์ของพระองค์จากเชื้อสายของยาโคบ และข้าพเจ้าจะมุ่งหวังในพระองค์
18. ดูสิ ข้าพเจ้าและบุตรซึ่งพระยาห์เวห์ประทานแก่ข้าพเจ้านั้นเป็นหมายสำคัญและเป็นสัญลักษณ์ในอิสราเอลที่มาจากพระยาห์เวห์จอมทัพ ผู้ประทับบนภูเขาศิโยน
19. และเมื่อเขาทั้งหลายกล่าวกับพวกท่านว่า “จงปรึกษากับคนทรงหรือพ่อมดแม่มดผู้ร้องเสียงจ้อกแจ้กและเสียงพึมพำ” ไม่ควรหรือที่ประชาชนจะปรึกษาพระเจ้าของเขา? ควรหรือที่เขาจะไปปรึกษาคนตายเพื่อคนเป็น?
20. ไปดูธรรมบัญญัติและถ้อยคำพยาน แน่ทีเดียวคนที่ไม่พูดเช่นข้าพเจ้าก็จะเป็นคนที่ไม่มีรุ่งอรุณเลย
21. พวกเขาจะผ่านแผ่นดินไปด้วยความทุกข์ลำบากและด้วยความหิว เมื่อเขาหิว เขาจะเกรี้ยวกราดและแช่งด่าพระราชาของเขาและพระเจ้าของเขา เมื่อแหงนหน้าขึ้นข้างบน
22. และเมื่อมองดูบนแผ่นดินโลก ดูสิ มีแต่ความทุกข์ใจและความมืดมน ความเศร้าของความระทมใจ และเขาจะถูกผลักไสเข้าไปในความมืดทึบ