บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

อิสยาห์ 15 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

ครุ‌วาท​เกี่ยว‍กับ​โม‌อับ

1. ครุ‌วาท​เกี่ยว‍กับ​โม‌อับเพราะ​เมือง​อาร์​ถูก​ทำ‍ลาย​ใน​คืน​เดียวโม‌อับ​ถูก​ทำ‍ให้​ย่อย‍ยับเพราะ​เมือง​คีร์​ถูก​ทำ‍ลาย​ใน​คืน​เดียวโม‌อับ​ถูก​ทำ‍ให้​ย่อย‍ยับ

2. เมือง​ดี‌โบน​ขึ้น​ไป​ยัง​วิหารไป​ยัง​ปู‌ชนีย‌สถาน‍สูง​เพื่อ​ร้อง‍ไห้โม‌อับ​คร่ำ‍ครวญถึง​เมือง​เน‌โบ​และ​เมือง​เม‌เด‌บาศีรษะ​ทุก​ศีรษะ​ก็​โล้นและ​หนวด‍เครา​ของ​ทุก​คน​ล้วน​ถูก​โกน

3. พวก‍เขา​คาด​ผ้า‍กระ‌สอบ​อยู่​ตาม‍ถนนทุก​คน​คร่ำ‍ครวญ​น้ำ‍ตา​นองทั้ง​บน​หลัง‍คา​บ้าน​และ​ตาม​ลาน‍เมือง

4. เมือง​เฮช‌โบน​และ​เมือง​เอ‌เล‌อา‌เลห์​ส่ง​เสียง‍ร้องเสียง​ของ​พวก‍เขา​ได้‍ยิน​ไป​ถึง​เมือง​ยา‌ฮาสเพราะ‍ฉะนั้น ชาย​ที่​ถือ​อาวุธ​ของ​โม‌อับ​จึง​ร้อง​เสียง‍ดังตัว​ของ​เขา​ก็​สั่น‍เทา

5. ใจ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ร้อง​ออก​มา​เพื่อ​โม‌อับผู้‍ลี้‍ภัย​โม‌อับ​หนี​ไป​ยัง​เมือง​โศ‌อาร์ไป​ยัง​เมือง‍เอก‌ลัท‌เช‌ลี‌ชิ‌ยาห์เพราะ​ตาม​ทาง​ที่​ขึ้น​ไป​เมือง​ลู‌ฮีทเขา​ขึ้น​ไป​และ​ร่ำ‍ไห้ตาม‍ถนน​สู่​เมือง​โฮ‌โร‌นา‌อิมเขา​เปล่ง​เสียง‍ร้อง​ถึง​การ​ถูก​ทำ‍ลาย

6. ธาร‍น้ำ​ที่​นิม‌ริมก็​กลาย​เป็น​ที่​ร้างหญ้า​ก็​เหี่ยว‍แห้ง และ​หญ้า​อ่อน​ก็​ไม่​งอกพืช​เขียว‍สด​ไม่‍มี​อีก​แล้ว

7. เพราะ‍ฉะนั้น ความ​มั่ง‍คั่ง​ที่​เขา​ได้​มาและ​ที่​เขา​สะสม​เอา​ไว้พวก‍เขา​ขน​เอา​มัน​ไปข้าม​ลำ‍ธาร​ต้น‍หลิว

8. เพราะ​เสียง‍ร่ำ‍ร้อง​กระ‌จาย​ไปทั่ว​ทั้ง​แผ่น‍ดิน​โม‌อับเสียง​คร่ำ‍ครวญ​ไป​ถึง​เมือง‍เอก‌ลา‌อิมเสียง​คร่ำ‍ครวญ​ไป​ถึง​เมือง​เบ‌เออร์​เอ‌ลิม

9. เพราะ​ลำ‍น้ำ​ของ​เมือง​ดี‌โมน​เต็ม​ด้วย​เลือดถึง‍กระ‌นั้น​เรา​ยัง​จะ​เพิ่ม​ภัย​แก่​ดี‌โมน​อีกคือ​ให้​สิงโต​แก่​คน​โม‌อับ​ที่​หลบ‍หนี​ไปและ​แก่​คน​เหลือ​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน