1. เราพร้อมให้ผู้ไม่ได้ขอนั้นแสวงหาได้และให้ผู้ไม่ได้เสาะหานั้นพบได้เราพูดว่า “เราอยู่นี่ เราอยู่นี่”กับชนชาติที่ไม่ได้ถูกขนานนามตามชื่อของเรา
2. เรายื่นมือของเราออกไปทั้งวันให้กับชนชาติมักกบฏผู้ดำเนินในทางไม่ดีและติดตามอุบายของพวกเขาเอง
3. ชนชาติที่ยั่วเย้าเราอย่างซึ่งๆ หน้าอยู่เสมอทำการถวายบูชาตามสวนและเผาเครื่องหอมบนกองอิฐ
4. พวกนั่งอยู่ในอุโมงค์ฝังศพและค้างคืนในที่ลึกลับพวกกินเนื้อหมูและมีแกงซึ่งมีเนื้อที่เป็นมลทินในภาชนะของเขา
5. พวกที่กล่าวว่า “ออกไปห่างๆอย่าเข้ามาใกล้ เพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า”สิ่งเหล่านี้เป็นควันอยู่ในจมูกของเราเป็นไฟซึ่งไหม้อยู่ทั้งวัน
6. ดูสิ มีการบันทึกไว้ต่อหน้าเราเราจะไม่นิ่งเงียบ แต่เราจะตอบสนองเออ เราจะตอบสนองไว้ในอกของพวกเขา
7. ทั้งความชั่วของพวกเขา และความชั่วของบรรพบุรุษเขารวมกัน พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้เพราะพวกเขาเผาเครื่องหอมบนภูเขาและกล่าวหยาบช้าต่อเราบนเนินเราจะตวงการทำชั่วครั้งก่อนๆ ของพวกเขาเข้าไปในอกของเขาทั้งหลาย
8. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“เหมือนเหล้าองุ่นซึ่งหาได้จากพวงองุ่นและคนเขาพูดกันว่า ‘อย่าทำลายมันเสียเพราะมีพรอยู่ในนั้น’ อย่างไรเราก็จะทำด้วยเห็นแก่ผู้รับใช้ของเราเพื่อจะไม่ทำลายพวกเขาจนหมดสิ้นอย่างนั้น
9. เราจะนำเชื้อสายออกมาจากยาโคบและนำผู้รับมรดกในบรรดาภูเขาของเราออกมาจากยูดาห์ผู้เลือกสรรของเราจะได้รับมันเป็นมรดกและบรรดาผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น
10. ชาโรนจะเป็นลานหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะและหุบเขาอาโคร์เป็นที่ให้ฝูงโคนอนพักเพื่อชนชาติของเราที่แสวงหาเรา
11. แต่เจ้าทั้งหลายผู้ละทิ้งพระยาห์เวห์ผู้ลืมภูเขาบริสุทธิ์ของเราผู้จัดงานเลี้ยงให้แก่ พระชะตาและเติมเหล้าองุ่นประสมเต็มถ้วยแก่ พระลิขิต
12. เราจะลิขิตเจ้าทั้งหลายให้แก่ดาบและเจ้าทุกคนจะต้องหมอบลงต่อผู้สังหารเพราะว่าเมื่อเราเรียกนั้น พวกเจ้าไม่ตอบเมื่อเราพูด พวกเจ้าไม่ฟังแต่พวกเจ้าทำสิ่งชั่วร้ายในสายตาของเราและเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดี”
13. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า“นี่แน่ะ ผู้รับใช้ของเราจะได้รับประทานแต่เจ้าทั้งหลายจะหิวนี่แน่ะ บรรดาผู้รับใช้ของเราจะได้ดื่มแต่พวกเจ้าจะกระหายนี่แน่ะ พวกผู้รับใช้ของเราจะเปรมปรีดิ์แต่เจ้าทั้งหลายจะอับอาย
14. นี่แน่ะ ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงจากใจยินดีแต่เจ้าทั้งหลายจะร้องจากใจเจ็บปวดและครวญครางจากวิญญาณจิตระทม
15. พวกเจ้าจะละชื่อของเจ้าไว้แก่ผู้เลือกสรรของเราเพื่อใช้แช่งสาปและพระยาห์เวห์ องค์เจ้านายจะทรงทำให้เจ้าตายแต่จะทรงเรียกชื่อผู้รับใช้พระองค์ด้วยชื่ออื่น
16. ดังนั้น ใครขอพรให้ตัวเองในแผ่นดินเขาจะขอในพระนามพระเจ้าแห่งสัจจะและใครสาบานในแผ่นดินจะสาบานในพระนามพระเจ้าแห่งสัจจะเพราะความลำบากเมื่อครั้งก่อนก็ถูกลืมกันไปแล้วและถูกซ่อนเสียจากนัยน์ตาของเรา
17. “เพราะดูสิ เราสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่และสร้างแผ่นดินโลกใหม่เพราะสิ่งเก่าก่อนนั้นจะไม่ถูกจดจำและไม่นึกขึ้นในใจอีก
18. แต่จงชื่นบานและเปรมปรีดิ์เป็นนิตย์ในสิ่งที่เราสร้างขึ้นเพราะดูสิ เราจะสร้างเยรูซาเล็มให้เป็นที่เปรมปรีดิ์และประชากรของเมืองนั้นให้เป็นความชื่นบาน
19. เราจะเปรมปรีดิ์เพราะเยรูซาเล็มและชื่นบานเพราะประชากรของเราจะไม่ได้ยินเสียงร้องไห้ในเมืองนั้นอีกทั้งไม่มีเสียงครวญคราง
20. ในที่นั้นจะไม่มีทารกซึ่งมีชีวิตเพียงสองสามวันหรือคนแก่ที่มีอายุไม่ครบกำหนดเพราะคนตายเมื่ออายุร้อยปีจะถือว่าอ่อนวัยส่วนคนอายุน้อยกว่าร้อยปีจะถือว่าถูกแช่งสาป
21. พวกเขาจะสร้างบ้านและเข้าอยู่ในนั้นเขาจะปลูกสวนองุ่นและกินผลของมัน
22. พวกเขาจะไม่สร้างบ้านแล้วคนอื่นได้เข้าอยู่เขาจะไม่ปลูกสวนแล้วคนอื่นได้กินเพราะว่าอายุชนชาติของเราจะเป็นเหมือนอายุต้นไม้และผู้เลือกสรรของเราจะใช้ผลงานจากมือของเขาไปนาน
23. เขาทั้งหลายจะไม่ทำงานโดยเปล่าประโยชน์หรือคลอดลูกเพื่อความสยดสยองเพราะเขาเป็นเชื้อสายของพวกได้รับพรจากพระยาห์เวห์พร้อมกับบรรดาลูกหลานของพวกเขาด้วย
24. และจะเป็นดังนี้ คือก่อนที่พวกเขาร้องเรียก เราเองจะตอบขณะที่เขาทั้งหลายยังพูดอยู่ เราเองจะฟัง
25. สุนัขป่าและลูกแกะจะหากินเหมือนพวกเดียวกันสิงโตจะกินฟางเหมือนวัวและงูกินผงคลีเป็นอาหารพวกมันจะไม่ทำอันตรายหรือทำลายกันทั่วภูเขาบริสุทธิ์ของเรา” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ