kapitujt

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22

Dhjata e Re

Zbulesa 4 Së Bashku (ALNT)

Adhurimi qiellor

1. Pastaj pashë një derë të hapur në qiell dhe zëri që kisha dëgjuar më parë të më fliste si trumbetë më tha: «Ngjitu këtu lart! Do të të tregoj ato që duhet të ndodhin më pas».

2. U rrëmbeva menjëherë nga Shpirti i Shenjtë. Atje në qiell ndodhej një fron dhe mbi fron rrinte ulur dikush

3. që i ngjante nga pamja një guri diaspri dhe sardi. Fronin e rrethonte një ylber që ngjante nga pamja me gur smeraldi.

4. Rreth e qark fronit kishte njëzet e katër frone. Mbi këto frone rrinin ulur njëzet e katër pleq veshur me të bardha dhe me kurora të arta në kokë.

5. Nga froni dilnin vetëtima, zëra e bubullima. Para tij digjeshin shtatë shandanë të ndezur, që janë shtatë shpirtrat e Perëndisë.

6. Para fronit ishte diçka si det i qelqtë, që ngjante si kristal.Në qendër, rreth e rrotull fronit ndodheshin katër gjallesa plot me sy para dhe prapa.

7. Gjallesa e parë ngjante me një luan, e dyta me një viç, e treta e kishte fytyrën si fytyrë njeriu, ndërsa e katërta ngjante me një shqiponjë në fluturim.

8. Secila prej të katër gjallesave kishte nga gjashtë krahë. Përreth dhe nga brenda ishin plot me sy dhe nuk pushonin as ditën e as natën së thëni:«I shenjtë, i shenjtë, i shenjtëështë Zoti, Perëndia i gjithëpushtetshëm,ai që ishte, që është dhe që po vjen».

9. Ndërkohë që gjallesat lëvdonin, nderonin e falënderonin atë që rrinte ulur mbi fron, atë që jeton në shekuj të shekujve,

10. të njëzet e katër pleqtë binin përmbys para atij që rrinte ulur mbi fron dhe adhuronin atë që jeton në shekuj të shekujve, hidhnin kurorat e tyre para fronit dhe thoshin:

11. «I denjë je ti, Zoti dhe Perëndia ynë,të marrësh lavdinë, nderimin e fuqinë,sepse ti ke krijuar gjithçkadhe me vullnetin tënd u bë e u krijua gjithçka».