kapitujt

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22

Dhjata e Re

Zbulesa 20 Së Bashku (ALNT)

Njëmijë vjetët

1. Pastaj pashë një engjëll që zbriste nga qielli. Ai kishte çelësin e humnerës dhe në dorë mbante një zinxhir të madh.

2. Ai e kapi dragoin, gjarpërin e lashtë, që është Djalli dhe Satani dhe e lidhi për njëmijë vjet.

3. E hodhi në humnerë, e mbylli dhe e vulosi, që të mos mashtronte më kombet, derisa të mbusheshin njëmijë vjet. Më pas duhej të zgjidhej edhe për pak kohë.

4. Pastaj pashë disa frone. Atyre që u ulën mbi to iu dha pushteti të gjykojnë. Pashë edhe shpirtrat e atyre që ishin therur për dëshminë e Jezuit dhe për fjalën e Perëndisë, që nuk e kishin adhuruar bishën e as shëmbëlltyrën e saj dhe nuk e kishin marrë damkën në ballë e në dorë. Ata u kthyen në jetë dhe mbretëruan me Krishtin për njëmijë vjet.

5. Të vdekurit e tjerë nuk u kthyen në jetë, derisa u mbushën njëmijë vjet. Kjo është ngjallja e parë.

6. I lum dhe i shenjtë është ai që merr pjesë në ngjalljen e parë.Mbi ta nuk do të ketë pushtet vdekja e dytë, por do të jenë priftërinj të Perëndisë e të Krishtit dhe do të mbretërojnë me të për njëmijë vjet.

Mposhtja e Satanit

7. Kur të mbushen të njëmijë vjetët, Satani do të zgjidhet nga burgu

8. dhe do të dalë të mashtrojë kombet në të katër qoshet e tokës, Gogun e Magogun, që t’i mbledhë për luftë. Numri i tyre do të jetë sa rëra e detit.

9. Ata u përhapën anekënd tokës dhe rrethuan fushimin e besimtarëve të Krishtit dhe qytetin e dashur, por nga qielli zbriti flakë dhe i përpiu.

10. Atëherë djallin që i kishte mashtruar, e hodhën në liqenin e zjarrtë të squfurit, ku ishin edhe bisha me profetin e rremë. Atje do të mundohen ditë e natë në shekuj të shekujve.

Gjykimi te froni i madh

11. Pastaj pashë një fron të madh të bardhë dhe atë që rrinte ulur në të, para syve të të cilit ishin zhdukur toka dhe qielli e nuk shiheshin më.

12. Pashë edhe të vdekurit, të mëdhenj e të vegjël, që qëndronin para fronit. Atëherë u hapën librat. U hap edhe një libër tjetër, libri i jetës. Të vdekurit u gjykuan sipas veprave të tyre, që ishin shkruar në libra.

13. Deti i ktheu të vdekurit që mbante. Po ashtu edhe vdekja e ferri i kthyen të vdekurit që kishin. Secili u gjykua sipas veprave.

14. Pastaj vdekja e ferri u hodhën në liqenin e zjarrit. Liqeni i zjarrit është vdekja e dytë.

15. Kush nuk u gjet i shkruar në librin e jetës, u hodh në liqenin e zjarrit.