1. Павле, затвореник за Христа Исуса, и братот Тимотеј до нашиот возљубен соработник Филимон,
2. и до сестрата Апфија и до нашиот другар во војувањето Архипа и до твојата домашна црква,
3. благодат вам и мир од Бог, нашиот Татко, и од Господа Исуса Христа.
4. Секогаш Му благодарам на мојот Бог, кога те спомнувам во своите молитви
5. имено, слушам за твојата љубов и вера, што ја имаш кон Господа Исуса и кон сите свети,
6. и твоето општење во верата да биде делотворно во познавањето на секое добро што е во вас заради Исуса Христа.
7. Зашто имам голема радост и утеха во твојата љубов, бидејќи ти - брате - ги освежи срцата на светите.
8. Затоа, иако имам голема смелост во Христа да ти заповедам што е правилно,
9. заради љубовта повеќе сакам да те молам, јас, таков каков што сум - Павле, старец, а сега и затвореник на Христа Исуса;
10. те молам за моето чедо Онисима, кого го родив во оковите,
11. кој некогаш ти беше некорисен, а кој сега ни е корисен и тебе и мене. Ти го испраќам назад него,
12. а ти прими го како моето срце.
13. Сакав да го задржам при себе, за да ми служи место тебе во оковите за Евангелието.
14. Но не сакав ништо да направам без твојата согласност, за да не биде твоето добро дело како принудно туку како доброволно.
15. Зашто можеби затоа беше одделен од тебе за малку време, за да го примиш засекогаш,
16. не веќе како роб, туку повеќе од роб, како возљубен брат, особено за мене, а камоли не тебе - и по тело и во Господа.