1. Ο Πτολεμαίος Δ΄ ο Φιλοπάτωρ έμαθε απ’ αυτούς που επέστρεφαν από την Παλαιστίνη ότι ο Αντίοχος του πήρε τις χώρες που αυτός είχε κυριεύσει. Τότε διέταξε να κινηθεί το πεζικό και το ιππικό, πήρε μαζί του την αδερφή του την Αρσινόη και εξόρμησε προς τις περιοχές της Ραφίας, όπου είχε στρατοπεδεύσει ο στρατός του Αντιόχου.
2. Κάποιος Θεόδοτος, όμως, εφήρμοσε ένα κακό σχέδιο: Πήρε τους γενναιότερους στρατιώτες του Πτολεμαίου, που ήταν προηγουμένως στην εξουσία του, και ήρθε νύχτα στη σκηνή του για να τον σκοτώσει ο ίδιος, ώστε να σταματήσει τον πόλεμο.
3. Αλλά ο Δοσίθεος, γιος του Δριμύλου, Ιουδαίος το γένος, που είχε αλλαξοπιστήσει εγκαταλείποντας την πατρογονική του θρησκεία, μετέφερε τον Πτολεμαίο σε άλλη σκηνή κι έβαλε κάποιον άλλο, ασήμαντο, να κοιμηθεί στη σκηνή του. Έτσι αντί για τον Πτολεμαίο σκότωσαν εκείνο τον ασήμαντο.
4. Η μάχη ήταν σκληρή και η νίκη έκλινε περισσότερο προς τον Αντίοχο. Η Αρσινόη βάδιζε με τα μαλλιά λυμένα ανάμεσα στους στρατιώτες και τους παρακινούσε να υπερασπιστούν γενναία τους εαυτούς τους, τα παιδιά τους και τις γυναίκες τους και τους υποσχόταν να δώσει στον καθένα, αν νικήσουν, δύο μνες χρυσού.
5. Έτσι, κατά τη συμπλοκή οι εχθροί του Πτολεμαίου σκοτώθηκαν και πολλοί αιχμαλωτίστηκαν.
6. Αφού ο Πτολεμαίος έγινε κύριος της καταστάσεως, αποφάσισε να επισκεφθεί τις γύρω πόλεις για να τους τονώσει το ηθικό.
7. Μ’ αυτή του την πράξη και μοιράζοντας δώρα στους ναούς, έδωσε θάρρος στους υπηκόους του.
8. Τότε οι Ιουδαίοι έστειλαν σ’ αυτόν άντρες από τη γερουσία και τους γεροντότερους για να τον χαιρετίσουν, να του φέρουν δώρα και να τον συγχαρούν για όσα είχαν γίνει. Εκείνος προθυμοποιήθηκε να τους επισκεφθεί το γρηγορότερο.
9. Ήρθε στα Ιεροσόλυμα με σκοπό να θυσιάσει στον ύψιστο Θεό και να τον ευχαριστήσει και κατά κάποιον τρόπο να κάνει ό,τι όφειλε στον ιερό εκείνον τόπο. Όταν ήρθε και στο ναό, έμεινε κατάπληκτος από την ωραιότητά του κι από τη φροντίδα που καταβαλλόταν εκεί.
10. Θαύμασε την τάξη του ναού και θέλησε να μπει κιόλας στο ενδότερο τμήμα του.
11. Οι Ιουδαίοι τού εξήγησαν ότι αυτό δεν έπρεπε να γίνει, γιατί ούτε στους λαϊκούς Ιουδαίους επιτρεπόταν να μπουν στο ναό ούτε καν στους ιερείς, παρά μόνο στον επικεφαλής τους, τον αρχιερέα, και σ’ αυτόν μία φορά το χρόνο. Ο Πτολεμαίος όμως με κανέναν τρόπο δεν τους άκουγε.
12. Μολονότι μάλιστα διαβάστηκε μπροστά του ο νόμος, ούτε τότε παραιτήθηκε από την αξίωσή του να μπει στο ναό, και τους είπε: «Κι αν όλοι αυτοί στερήθηκαν τούτη την τιμή, εγώ δεν πρέπει να τη στερηθώ».
13. Τότε ρώτησε να μάθει για ποιο λόγο, όταν έμπαινε σ’ όλους τους άλλους ναούς, κανείς από τους παρευρισκομένους δεν τον εμπόδιζε.
14. Και κάποιος απερίσκεπτα και για να κάνει επίδειξη, απάντησε: «Και αυτό κακώς γινόταν».
15. Μετά απ’ αυτό, είπε για κάποιο λόγο ο βασιλιάς: «Εγώ θα μπω, είτε το θέλουν αυτοί είτε όχι».
16. Οι ιερείς με τις στολές τους είχαν γονατίσει και παρακαλούσαν τον ύψιστο Θεό να τους βοηθήσει στην κατάσταση που βρίσκονταν, και ν’ αποτρέψει το βασιλιά, ο οποίος επιχειρούσε την ασεβή αυτή πράξη· κι ο ναός αντηχούσε από τους θρήνους τους.
17. Τότε όσοι είχαν απομείνει στην πόλη ταράχτηκαν κι έτρεξαν προς τα ’κει, γιατί κατάλαβαν ότι κάτι παράξενο συνέβαινε.
18. Οι κοπέλες που ήταν κλεισμένες στα δωμάτιά τους μαζί με τις μανάδες τους, έτρεχαν έξω κι έβαζαν χώμα στα μαλλιά τους και οι πλατείες της πόλης βούιζαν από τους θρήνους και τους στεναγμούς τους.
19. Οι ντροπαλές νεόνυμφες άφηναν κι αυτές τους νυφικούς θαλάμους όπου έμεναν και χωρίς καμιά συστολή έτρεχαν από κάθε κατεύθυνση μέσα στην πόλη.
20. Οι μανάδες και οι τροφοί άφηναν εδώ κι εκεί τα βρέφη τους, άλλες στα σπίτια κι άλλες στους δρόμους, και συγκεντρώνονταν κατευθείαν στον περίλαμπρο ναό.
21. Οι συγκεντρωμένοι στο ναό έκαναν κάθε είδους προσευχές ενάντια στις ασεβείς πράξεις που επιχειρούσε ο Φιλοπάτωρ.
22. Οι τολμηρότεροι απ’ αυτούς πολίτες δεν ανέχονταν να πραγματοποιήσει την απόφασή του.
23. Όρμησαν, λοιπόν, φωνάζοντας και κρατώντας τα όπλα τους, για να πεθάνουν με θάρρος για τον πατρογονικό νόμο τους. Προκάλεσαν μεγάλη ταραχή στο ναό και μόλις και μετά βίας συγκρατήθηκαν από τους γέρους κι από τα άλλα μέλη της γερουσίας και ξαναγύρισαν πάλι στη στάση της προσευχής.
24. Στο μεταξύ το πλήθος συνέχιζε να προσεύχεται όπως και πρωτύτερα.
25. Τα μέλη της γερουσίας που ήταν γύρω από το βασιλιά προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να ματαιώσουν την ασεβή απόφαση και το κακό σχέδιο που είχε συλλάβει να εκτελέσει.
26. Ο Φιλοπάτωρ, όμως, αποθρασύνθηκε και αγνοώντας όλες τις παρακλήσεις πλησίαζε περισσότερο στο ναό, με την πεποίθηση πως θα πραγματοποιήσει αυτό που είχε εξαγγείλει.
27. Ακόμα και η ακολουθία του, βλέποντας όλα αυτά, έτρεξαν να παρακαλέσουν μαζί με τους Ιουδαίους τον παντοδύναμο Θεό να βοηθήσει στην παρούσα κατάσταση και να μην παραβλέψει την ασεβή αυτή πράξη.
28. Ωστόσο, από τις συνεχείς ομαδικές και πονεμένες κραυγές του πλήθους δημιουργείτο απερίγραπτη βουή,
29. και νόμιζε κανείς πως όχι μόνον οι άνθρωποι αλλά και τα τείχη και όλη η γη φώναζαν. Όλοι προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να βεβηλωθεί ο ναός.