Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

Altes Testament

Neues Testament

De Zalrach 25 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Wie Isryheel z Schidham gweilt, fieng s mit de Moberinnen s Huern an.

2. Sö luednd s Volk zo ienerne Götteropfer ein, und s Volk aaß mit ien und fiel vor dene Götter nider.

3. Yso ließ si Isryheel mit n Pegorbägl ein. Daa gentbrennt yn n Herrn sein Zorn gögn Isryheel mit ayner Pest,

4. und dyr Herr spraach zo n Mosenn: "Nimm allsand Öbrigstn von n Volk und spieß s öffntlich vor n Heiligtuem auf! Naacherd wenddt si mein Zorn wider von Isryheel ab."

5. Daa gsait dyr Mosen zo de Richter von Isryheel: "Ayn Ieder sollt die von seine Leut toetignen, wo si mit n Pegorbägl einlaassn habnd."

6. Bei de Isryheeler war ainer dyrbei, der wo syr ganz offen ayn Midjanerinn eyn s Lager mit einherbrang, vor de Augn von n Mosenn und dyr gantzn Trauergmain, wie s vor n Bekemmzeltt gwaint.

7. Wie dös dyr Priester Pinnhäs Lazernsun, yn n Ärenn sein Eniggl, saah, stuendd yr mittn in dyr Samnung auf, grif syr aynn Spieß,

8. gieng yn dönn eyn de Kammer naachhin und grennt n ien all Zwai auf ienern Bött durch n Bauch durchhin. Aft war de Plaag, wo d Isryheeler troffen hiet, vorbei.

9. Mitaynand aber warnd vieryzwainzgtauset Leut an derer Plaag gstorbn.

10. Dyr Herr spraach zo n Mosenn:

11. "Dyr Priester Pinnhäs Lazernsun, yn n Ärenn sein Eniggl, haat meinn Zorn gögn Isryheel abgwenddt dyrdurch, däß si er für mein Eer eingsötzt haat. Ietz haan i nit selbn kemmen und d Isryheeler in meinn Eifer umbringen müessn.

12. Sag iem, i biet iem meinn Frid!

13. Iem und seine Naachkemmen gib i de Priesterwürdn auf eebig, weil yr si für seinn Got dyreifert und d Isryheeler versuent haat."

14. Der Isryheeler, wo mit derer Midjanerinn mitaynand umbrungen wordn war, hieß Simri Sälusun und war ayn Gwäpplter bei de Simeuner.

15. Is hieß Kosbi und war de Tochter von n Zur, yn aynn Sippnhaaupt bei de Midjaner.

16. Dyr Herr spraach zo n Mosenn:

17. "Greifftß d Midjaner an und schlagtß is,

18. denn aau die habnd enk arglistig angriffen, wie s enk durch dö Kosbi daa eyn n Pegorbägl sein Falln einhintappen liessnd. Dö Sel, wo daadl bei dyr Plaag umbrungen wurd, war ja schließlich ayn Häuptlingstochter."