Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

Altes Testament

Neues Testament

De Zalrach 17 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dann spraach dyr Herr zo n Mosenn:

2. Röd mit de Isryheeler und laaß dyr von aynn iedn Stamm aynn Stecken göbn, also zwölfe, und schreib önn Nam von n Fürstn drauf!

3. Bei de Brender schreibst Ären aufhin, weil auf aynn iedn Stamm ain Stecken kimmt.

4. Dann lögst die Stäb eyn s Bekemmzeltt vor s Bundesweistuem einhin, daa wo i enk gögn.

5. Dann gaat dyr Stecken von dönn, wo myr i aussuech, Blätln kriegn. Dyrmit werd enddlich mit dönn Gmämps ayn Rue werdn, mit dönn wo s enk allweil yso zuesötznd.

6. Dyr Mosen gaab s yn de Isryheeler weiter. Drauf gaab iem ayn ieder Fürst von de zwölf Stämm seinn Stecken. Aau yn n Ärenn dyr sein war dyrbei.

7. Dyr Mosen glögt d Stecken in n Bekemmzeltt vor n Herrn nider.

8. Wie dyr Mosen eyn n naehstn Tag eyn s Zeltt mit n Bundesweistuem einhinkaam, hiet yn n Ärenn sein Stecken, der von de Brender, ausgschlagn. Er gagruent, trib Zweigln, gablüet und hiet sogar Mandln dran.

9. Daa naam dyr Mosen allsand Stecken vor n Herrn wögg und brang s zo de Isryheeler aushin. Wie s is saahend, naam ayn Ieder dönn Seinn entgögn.

10. Drauf gsait dyr Herr zo n Mosenn: Trag yn n Ärenn seinn Stecken zrugg vor s Bundesweistuem! Dort ghoert yr aufghöbt als Zaichen für allsand Widersätzignen. Auf dö Weis kanst ien s Mäul stopfen, und i laaß s nit sterbn.

11. Dyr Mosen gmacht s gnaun yso, wie s iem dyr Herr angschafft hiet.

12. D Isryheeler aber fiengend schoon wider an und gsagnd zo n Mosenn: "Mein, mir werdnd non aynmaal allsand mitaynand zgrundgeen.

13. Allsand, wo z naahend eyn n Templ von n Herrn hinkemmend, sterbnd. Solln myr denn allsand non umkemmen?"