Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

Altes Testament

Neues Testament

De Zalrach 18 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dyr Herr spraach zo n Ärenn: Du, deine Sün und dein gantzs Haus seind verantwortlich für s Heiligtuem und du mit de Sün für enker Priesterampt.

2. Aber laaß non aau deine Brüeder von deinn Vaterstamm Brend mitarechtn und dienen, dyrweilß ös selbn önn Altterdienst verrichttß.

3. Sö sollnd si dyrnaach richtn, was vorgschribn ist und wasst ien du anschaffst. Grad zo n Weihgezöch und Altter derffend s nit z naahend zuehin; sünst sterbnd s, und ös dyrmit.

4. Sö sollnd si dir anschliessn und si bei n gantzn Dienst an de Orddnung haltn, wo an n Bekemmzeltt giltt. Ayn Anderner haat daa nix z suechen.

5. Wenntß enk naach derer Orddnung richttß, dö wo bei n Heiligtuem und an n Altter giltt, kimmt über d Isryheeler aau niemer dyr Zorn Gottes.

6. De Brender haan i aus allsand Isryheeler enk zuetailt. Sö ghoernd mir für n Dienst an n Bekemmzeltt.

7. Aber grad du und deine Sün dienend als Priester und sollnd önn Altterdienst und dös allss hinter n Vürhang verrichtn. Ös *derfftß* Priester sein, weil enk i dös gschenkt haan. Wer zueherkimmt und daa nix zo n Suechen haat, werd mit n Tood gstraafft.

8. Dyr Herr gsait zo n Ärenn: I überlaaß dyr d Aufsicht über d Höbopfer, wo myr brungen werdnd. Aynn Tail von de Weihgaabn, wo d Isryheeler stiftnd, laaß i dir und deine Sün umhin, als ayn bständigs Anrecht.

9. Was bei de hoohheilignen Gaabn nit verbrennt werd, kimmt dir und deine Sün zue, allsand Gaabn von de Speis-, Sünd- und Schuldopfer.

10. Össtß is an n hoohheilignen Ort! Ayn ieds Mannete derf daa mitössn, aber ös müesstß is aau heilig haltn.

11. Dir ghoert aau ayn iede Höb von n Darschwung als ayn bständigs Anrecht, dir und deine Sün und Töchter. Ayn ieds Raine in n Haus derf daa öbbs össn.

12. Dös Böste von alln Öl, Most und Traid, von de Eerstlingsgaabn, wo s yn n Herrn entrichtnd, haan i für di bestimmt.

13. Von alln, was s aau geit in n Land, seind die Eerstlingsfrücht, wo s yn n Herrn bringend, dein. Ayn ieds Raine in deinn Haus derf dyrvon össn.

14. Allss, was z Isryheel als Bannopfer gweiht werd, ist dein.

15. Allsand Eerstling bei Mensch und Vih, wo myn yn n Herrn darbringt, seind dein. Du muesst aber de Eerstgebornen bei de Leut und d Eerstling von unraine Tierer ausloesn.

16. Looskaauffen tuest ys mit aynn Maanet um fümfyfuchzg Wich Silber.

17. Aber d Eerstling von n Rind, Schaaf und dyr Het derffst nit ausloesn, weil s heilig seind. Iener Bluet sollst auf n Altter sprengen und ienerne Fäistnstücker yn n Herrn zo seinn Wolgfalln darbrennen.

18. Iener Fleish ist dein, wie aau de Darschwungbrust und de zesme Schultter dir ghoernd.

19. Allsand Höbopfer, wo d Isryheeler yn n Herrn bringend, gib i dir und yn deine Sün und Töchter bei dir als ayn bständigs Anrecht, von Kunn zo Kunn. Drauf gibt enk dyr Herr sein Hand.

20. Dyr Herr spraach zo n Ärenn: In dönn Land gaat dir aynmaal nix ghoern wie yn de Andern, denn dein Bsiz und Örbtail unter de Isryheeler bin +i.

21. Für ienern Dienst an n Bekemmzeltt gib i yn de Brender dönn gantzn Zehet, wo d Isryheeler entrichtnd.

22. D Isryheeler derffend si fürbaß niemer zo n Bekemmzeltt zo n Dienen zueherdrucken; sünst ladnd sö syr ayn Sündd auf und sterbnd.

23. Grad Brender sollnd an n Bekemmzeltt dienen, und die seind für allss aau verantwortlich, von Kunn zo Kunn. Dösswögn sollnd s unter de Isryheeler aau kainn Örbbsiz kriegn.

24. Dyr Örbtail für de Brender ist ja dyr Zehet, dönn wo d Isryheeler ablifernd. I haan s ien gsait, däß s dösswögn nit ayn Land aau non kriegnd.

25. Dyr Herr spraach zo n Mosenn:

26. Richt ietz yn de Brender dös aus: Wenntß von de Isryheeler önn Zehet einkässtß, wie i n enk zuegsprochen haan, opfertß daa dyrvon widerum enkern Zehet yn n Herrn.

27. Dös giltt dann bei enk yso wie bei de Andern dyr Traid frish von n Dröschn older dyr Most aus dyr Torggl.

28. Yso zaltß also aau ös yn n Herrn enker Höb von dönn Zehet, woß von de Isryheeler empfangtß. Was yn n Herrn zuesteet, göbtß yn n Priester Ären.

29. Von alln, was enk göbn werd, raichtß widerum dös Böste und Heiligste yn n Trechtein weiter.

30. Sag ien weiters: Wenntß dös sel Böste ablifertß, werd s enk gnaun yso angrechnet wie bei de Andern dyr Fand von n Dröschn und dyr Torggl.

31. Dönn derfftß überall össn, ös und enkerne Leut, weil s enk als Loon für enkern Dienst an n Bekemmzeltt zuesteet.

32. Aber ös begängtß ayn Sündd und entweihetß de Gaabn von de Leut, wenntß nit mir wirklich aau wider dös Böste vergunnetß. Richttß enk dyrnaach, naacherd gaatß aau nit sterbn.