Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36

Altes Testament

Neues Testament

De Zalrach 7 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Wie dyrselbn dyr Mosen mit n Bau von n Templzeltt förtig war, gsalbt und gweiht yr s mit n Altter, yn n gantzn Gezöch und alln, was dyrzueghoert.

2. De Dietwärt von Isryheel, d Sippnhaeupter und Stammsfüerer, die wo bei dyr Zölung maaßgöblich dyrbei warnd, brangend ienerne Gaabn zueher.

3. Und zwaar gschenkend s yn n Herrn söx Blaahennwägn und zwölf Rinder, für ie zween Fürstn ainn Wagn und für aynn iedn aynn Stiern. Dös wurd verder s Templzeltt hin brungen.

4. Dyr Herr spraach zo n Mosenn:

5. Nimm de Gaabn und nimm s für n Bekemmzelttdienst her; gib s yn de Brender; die wissnd naacherd schoon, für was.

6. Daa naam dyr Mosen d Wägn und Rinder und gaab s yn de Brender weiter.

7. Zween Wägn und vier Rinder gaab yr yn de Gerschoner für ienerne Aufgaabn

8. und vier Wägn und acht Rinder yn de Mereri'er unter n Priester Ittymär, yn n Sun von n Ärenn, für iener Ampt.

9. De Keheter gakriegnd kain, weil die ja mit dene Weihsachenn z tuen hietnd, wo s auf dyr Axl truegnd.

10. D Stammsfürstn brangend netty dyrselbn, wie dyr Altter gsalbt wurd, aau d Spenddn für d Altterweih und glögnd s nider.

11. Dyr Herr hiet ja zo n Mosenn gsait: Ainn Tag naach n andern sollt ain Fürst sein Spenddn für d Altterweih darbringen.

12. Eyn n eerstn Tag brang dyr Näxon Ämnydäbsun von n Stamm Juden sein Opfergaab, eyn n zwaittn dyr Nettyneel Zursun von Isyhär, eyn n drittn dyr Elieb Helonsun von de Zebyloner, eyn n viertn dyr Elizur Schedeuersun von Rub, eyn n fümftn dyr Schlumiheel Zurischäddäusnsun aus Simeun, eyn n söxtn dyr Eljysäf Reguheelsun von de Gäder, eyn n sibtn dyr effreimische Elischämen Ämmihudsun, eyn n achtn von Mantz dyr Gämliheel Pedyzursun, eyn n neuntn dyr Äbidän Gidonisun von de Bengymeiner, eyn n zöntn dyr dänerische Ähiser Ämmischäddäusnsun, eyn n ainlyftn dyr Pägiheel Ochränsun von Äscher und eyn n zwölftn dyr Ähiren Enänsun von Näftl. Ayn ieder Fürst brang de folgetn Opfergaabn: ayn Silberschüssl mit ainaynhalb Tegerwich, ayn Silberschaln mit achthundert Wich, gfüllt mit Semmlmöl, mit Öl vermengt, für s Speisopfer, ayn golderne Schaln mit hundertfuchzöhen Wich voll Weihrauck, aynn jungen Stiern, aynn Wider und ayn jaerigs Lämpl als Brandopfer, aynn Gaißbok als Sündopfer und zwai Rinder, fümf Schaafböck, fümf Gaißböck und fümf jaerige Lämpln als Heilsopfer.

13. 0

14. 0

15. 0

16. 0

17. 0

18. 0

19. 0

20. 0

21. 0

22. 0

23. 0

24. 0

25. 0

26. 0

27. 0

28. 0

29. 0

30. 0

31. 0

32. 0

33. 0

34. 0

35. 0

36. 0

37. 0

38. 0

39. 0

40. 0

41. 0

42. 0

43. 0

44. 0

45. 0

46. 0

47. 0

48. 0

49. 0

50. 0

51. 0

52. 0

53. 0

54. 0

55. 0

56. 0

57. 0

58. 0

59. 0

60. 0

61. 0

62. 0

63. 0

64. 0

65. 0

66. 0

67. 0

68. 0

69. 0

70. 0

71. 0

72. 0

73. 0

74. 0

75. 0

76. 0

77. 0

78. 0

79. 0

80. 0

81. 0

82. 0

83. 0

84. Dös allss also gspenddnd d Fürstn von Isryheel bei dyr Weih und Salbung von n Altter: zwölf silberne Schüssln, zwölf silberne Schalnen,

85. ayn iede Schüssl mit ainaynhalb Teger und ayn iede Schaln mit achthundert Wich. Daa kaamend allss in alln achtyzwainzg Teger Silber zamm.

86. Weiters warnd s zwölf golderne Schalnen mit Weihrauck, ayn iede Schaln mit hundertfuchzöhen Wich, also mitaynand fast ainaynhalb Tegerwich.

87. Dann warnd s non d Vicher, nömlich zwölf Stiern, zwölf Schaafböck und zwölf jaerige Lämpln für s Brandopfer, de zueghoerignen Speisopfer und zwölf Gaißböck für s Sündopfer,

88. und weiters mitaynand vieryzwainzg Stiern, sechzg Rammen, sechzg Gaißböck und sechzg jaerige Lämpln für s Heilsopfer. So vil kaam als Spenddn zamm, wie dyr Altter gweiht und gsalbt wurd.

89. Wenn dyr Mosen eyn s Bekemmzeltt einhingieng, um mit n Herrn z rödn, ghoert yr allweil sein Stimm zo iem spröchen. Sö kaam von n Gnaadnstuel auf n Bundesschrein her, zwischn de Kerebn ausher.