Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Ezequiel 34 Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia (RCPV)

Ang mga Magbalantay sa Israel

1. Giingnan ako sa Ginoo,

2. “Tawo, sultihi ang mga pangulo sa Israel nga nag-ingon ang Ginoong Dios: Mga magbalantay sa Israel, nganong kamo man hinuon ang naniguro pagpangaon? Dili ba nga ang inyong katungdanan mao man ang pagpakaon sa mga karnero?

3. Giihaw ug gikaon ninyo ang mga karnerong tambok ug gihimo ninyog bisti ang balhibo niini apan wala ninyo pakan-a ang mga karnero.

4. Wala ninyo lig-ona ang mga maluyahon, wala ninyo ayoha ang mga masakiton, wala ninyo lakilakii ang mga piangon, wala ninyo dad-a pagbalik ang mga nahisalaag ug wala ninyo pangitaa ang nangawala. Gilisudlisod hinuon ninyo sila ug bangis kamo sa inyong pagdumala kanila.

5. Nagkatibulaag sila kay wala may nagbantay kanila busa gipanukob sila sa mga mananap nga ihalas.

6. Nagkatibulaag ang akong mga karnero diha sa mga bukid ug sa mga bungtod ug sa nagkalainlaing dapit sa kalibotan apan walay nangita kanila.”

7. Busa kamong mga magbalantay sa mga karnero, pamati sa pulong sa Ginoo:

8. “Ako, ang Ginoong Dios, buhi. Nahimong tukbonon sa mga mananap ang akong mga karnero kay wala may nagbantay kanila. Walay nangita sa akong mga karnerong nangawala ug nagbusog lamang sa ilang kaugalingon ang mga magbalantay niini inay ilang pakan-on ang mga karnero.

9. Busa kamong mga magbalantay, pamati kamo niining akong pulong:

10. Makigbatok ako sa mga magbalantay ug paninglan ko kamo sa akong mga karnero ug dili ko na kamo tugyanan sa pagpakaon sa akong mga karnero. Dili na usab mahitabo nga ang mga magbalantay magpatambok lamang sa ilang kaugalingon. Luwason ko ang akong mga karnero gikan kanila aron dili na sila makakaon pa niini.”

Ang Maayong Magbalantay

11. Nag-ingon ang Ginoong Dios, “Ako mismo maoy mangita sa akong mga karnero.

12. Sama nga ang magbalantay sa karnero mangita sa iyang karnerong nawala, pangitaon ko usab ang akong mga karnero ug luwason ko sila gikan sa tanang dapit diin sila nahisalaag usa niana ka adlaw nga mangiob.

13. Kuhaon ko sila gikan sa kanasoran ug dad-on balik sa ilang nasod ug pakan-on ko sila diha sa kabukiran sa daplin sa mga tinubdan sa tubig ug sa mga kalungsoran ug kabalangayan sa Israel.

14. Pakan-on ko sila diha sa lunhawng mga sibsibanan sa kabukiran sa Israel ug manghigda sila didto.

15. Ako mismo maoy magbantay sa akong mga karnero ug papahulayon ko sila. Ako, ang Ginoong Dios maoy nagsulti niini.

16. “Pangitaon ko ang nawala, dad-on pagbalik ang nahisalaag, lakilakian ang napiang, lig-onon ang maluyahon, ug laglagon ko ang tambok ug kusgan. Unya angayon ko sila sa pagpakaon.”

17. Mahitungod kaninyo, akong panon, nag-ingon ang Ginoong Dios: “Hukman ko ang matag usa ug lainon ko ang mga karnero gikan sa mga kanding.

18. Dili pa ba igo alang kaninyo nga nakasibsib kamo sa maayong sibsibanan nga inyo mang gitamaktamakan ang ubang bahin niini? Giinom ninyo ang tin-awng tubig ug gilubog ninyo ang wala ninyo imna.

19. Pakan-on ba ninyo ang ubang mga karnero sa mga sagbot nga inyong gitunobtunoban ug paimnon sa tubig nga lubog?”

20. Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: “Lainon ko ang mga tambok nga karnero gikan sa mga karnerong niwang

21. kay inyo man lang ipangwakli ug sungagon ang mga luyahon hangtod nga magkatibulaag sila ngadto sa layo.

22. Luwason ko ang akong panon ug dili na sila panukbon sa mga ihalas nga mananap. Maghukom ako tali sa mga karnero.

23. Hatagan ko silag usa ka magbalantay sama sa akong alagad nga si David. Magbantay siya kanila ug atimanon niya sila.

24. Ug ako, ang Ginoo, mahimo nga ilang Dios ug ang hari sama sa akong alagad nga si David maoy magmando kanila. Ako, ang Ginoo, maoy nag-ingon niini.

25. “Maghimo ako uban kanila ug kasabotan sa pakigdait ug pakagiwon ko ang tanang ihalas nga mananap gikan niining yutaa aron magpuyo sila sa kamingawan ug matulog sa kalasangan nga luwas sa kadaot.

26. “Panalanginan ko sila ug papuy-on libot sa akong balaang bungtod ug paulanon ko sa tukmang panahon. Kini mao ang panalangin ko kaninyo.

27. Mamunga ang kakahoyan ug modaghan ang abot sa kaumahan ug magpuyo na sila nga layo sa kadaot. Makaila na unya sila nga ako mao ang Ginoo sa dihang balion ko na ang yugo sa kaulipnan aron makalingkawas na sila gikan sa gahom niadtong nag-ulipon kanila.

28. Dili na sila mahimong tukbonon sa ubang mga nasod ug sa mga ihalas nga mananap. Magpuyo na sila nga layo sa kadaot ug wala na silay angay nga kalisangan.

29. Pabungahon kog daghan ang ilang mga tanom aron dili na sila abuton ug gutom ug wala nay nasod nga magbiaybiay pa kanila.

30. Makaila na unya sila nga ako nag-uban kanila ug nga sila, ang tibuok nasod sa Israel, mao ang akong katawhan.” Ako, ang Ginoong Dios, maoy nagsulti niini.

31. “Kamo akong mga karnero, mga karnero sa akong sibsibanan ug ako mao ang inyong Dios,” nag-ingon ang Ginoong Dios.