1. Giingnan ako sa Ginoo,
2. “Tawo, nagpuyo ka tipon sa katawhan nga masupilon. May mata sila apan dili makakita; may dalunggan apan dili makadungog kay masupilon man sila.
3. “Busa andama ang imong mga dad-onon. Ug sa atubangan nila, lakaw ngadto sa laing dapit sama sa usa ka binihag. Himoa kini panahon sa adlaw kay basin na lag makasabot sila bisan tuod masupilon sila.
4. Pakit-a sila inigdala nimo sa imong mga dad-onon ngadto sa gawas ug sa gabii maoy imong igikan nga sinaksihan nila.
5. Lungagi ang paril ug lusot niini sinaksihan usab nila.
6. Pakit-a sila inigpas-an mo sa imong dad-onon ug adto agi sa ngitngit nga dapit. Taboni ang imong nawong aron dili mo makita ang imong laktan. Himoon ko ikawng pasidaan alang sa katawhan sa Israel.”
7. Gituman ko ang gisugo sa Ginoo kanako. Sa adlaw giandam ko ang akong mga dad-onon ug sa gabii naglungag ako sa paril ginamit ang kaugalingon kong kamot. Milakaw ako sa ngitngit dala ang akong dad-onon sinaksihan nila.
8. Sa pagkabuntag giingnan ako sa Ginoo:
9. “Tawo, kon mangutana kanimo ang masupilong katawhan sa Israel kon unsay imong gibuhat,
10. ingna sila nga nag-ingon ang Ginoong Dios, ‘Kining maong mensahe alang sa pangulo sa Jerusalem ug sa tibuok katawhan sa Israel nga nagpuyo niini.’
11. Ingna sila, ‘Pasidaan ako alang kaninyo; mahitabo kaninyo ang akong gibuhat. Mangabihag kamo.’
12. Ang inyong pangulo magpas-an sa iyang dad-onon diha sa ngitngit samtang maglakaw siya. Maglungag siya sa paril ug molusot siya niini. Tabonan niya ang iyang nawong aron dili siya makakita sa iyang laktan.
13. Unya pukoton ko siya ug dad-on ngadto sa Babilonia apan dili siya makakita niini ug mamatay siya didto.
14. Patibulaagon ko sa tibuok kalibotan ang iyang mga magtatambag ug mga sundalo ug laniton ko ang espada ug patyon sila.
15. Makaila unya sila nga ako mao ang Ginoo inigpatibulaag ko na kanila ngadto sa kanasoran.
16. Apan paikyason ko ang pipila kanila gikan sa espada, sa gutom ug sa sakit aron isugid nila ang ilang pagkadaotan ngadto sa kanasoran nga adtoan nila ug makaila sila nga ako mao ang Ginoo.”
17. Giingnan pa gayod ako sa Ginoo,
18. “Tawo, kan-a ang imong pagkaon nga magkurog ka ug inom ug tubig nga magkurog ka sa kahadlok.
19. Ingna ang katawhan sa Israel nga kini ang giingon sa Ginoong Dios mahitungod sa mga lumolupyo sa Jerusalem nga nagpuyo pa sa ilang yuta: Magkaon sila uban ang kahadlok ug moinom sila nga subo ang panagway kay ang ilang nasod sakmitan man sa tanang kabtangan niini tungod sa kabangis sa tanang nagpuyo niini.
20. Ang mga siyudad nga karon puno sa mga tawo gun-obon ug mahimong kamingawan ang nasod ug makaila unya kamo nga ako mao ang Ginoo.”
21. Unya giingnan ako sa Ginoo,
22. “Tawo, unsa ba kining panultihon ninyo mahitungod sa Israel nga nag-ingon, ‘Nagpadayon gihapon pagpanglabay ang panahon ug kawang lamang ang tanang panagna?’
23. Busa sultihi sila nga nag-ingon ang Ginoong Dios: Undangon ko kining maong panultihon ug dili na kini nila gamiton dinhi sa Israel. Hinuon ingna sila nga ania na ang mga adlaw nga matuman ang mga panagna!
24. “Wala nay mini nga mga panan-awon o mga bakak nga tagnatagna diha sa katawhan sa Israel.
25. Ako mismo, ang Ginoo, maoy mosulti ug matuman gayod kini. Dili na madugay nga mahitabo kini, O banay nga masupilon. Ako, ang Ginoong Dios, maoy nag-ingon niini.”
26. Giingnan na usab ako sa Ginoo,
27. “Tawo, ang katawhan sa Israel miingon, ‘Ang nakita niyang panan-awon dugay pang mahitabo ingon man ang iyang mga gitagna.’
28. Busa sultihi sila: Kini ang giingon sa Ginoong Dios: Dili malangan ang akong gisulti kondili matuman na gayod kini. Ako, ang Ginoong Dios, maoy nag-ingon niini.”