1. Giingnan ako sa Ginoo:
2. “Tawo, lakaw ngadto sa Bukid sa Edomea ug ingna kini nga
3. mao kini ang giingon sa Ginoong Dios:“Nasuko ako kanimo, O kabukiran sa Edomea, ug silotan ko ikaw ug gun-obon.
4. Gun-obon ko ang imong mga siyudad ug wala na unyay magpuyo diha kanimo. Unya makaila ka nga ako mao ang Ginoo.
5. “Kanunay kang gustog kasamok ug gitugyan mo ang Israel ngadto sa espada sa dihang nagkalisodlisod sila ug nahiagom sa hilabihang kastigo.
6. Busa, ingon nga ako, ang Ginoong Dios, buhi, isaad ko nga itagana ko ikaw sa kamatayon ug ang kamatayon magsunod kanimo bisag asa ka. Kay nakapatay ka man, daghan usab ang magtinguha sa pagpatay kanimo.
7. Lumpagon ko ang imong kabungtoran, O Edomea, ug patyon ko ang tanan nga moagi niini.
8. Lukpon ko sa mga patay ang imong kabukiran ug kabungtoran, kawalogan ug kapangpangan; mangapukan ang daghang katawhan pinaagi sa gubat.
9. Magpabilin kang gun-ob hangtod sa hangtod ug wala nay tawong magpuyo sa imong mga siyudad. Niadtong higayona makaila ka na nga ako mao ang Ginoo.
10. “Miingon ka nga ang Juda ug ang Israel imoha bisan pag ako mao ang ilang Dios.
11. Ingon nga ako, ang Ginoong Dios, buhi, ipanumpa ko nga kastigohon ko gayod ikaw tumbas sa imong kasuko, kasina ug kasilag kanila. Masayod sila nga gisilotan ko ikaw tungod sa imong gibuhat kanila.
12. Masayod ka na unya nga ako, ang Ginoo, nakadungog diay sa tanan mong mga pagbiaybiay sa mga bukid sa Israel sa dihang miingon ka, ‘Tan-awa, nagun-ob na gayod sila ug ako silang lamyon.’
13. Labihan nimong nakapasigarbo sa imong kaugalingon batok kanako ug nakadungog ako niining tanan.”
14. Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: “Aron matagbaw ang tibuok nasod, gun-obon ko ikaw.
15. Ingon nga gikalipay mo ang pagkagun-ob sa nasod sa Israel nga akong pinili, mao usab kini ang ipahamtang ko kanimo: malumpag ang tanan mong kabukiran ug magmingaw ka, O Edomea. Niadtong higayona makaila na kamo nga ako mao ang Ginoo.”