1. เมื่อราเชลเห็นว่านางไม่มีบุตรกับยาโคบ ก็อิจฉาพี่สาว นางพูดกับยาโคบว่า “ขอให้ฉันมีบุตรด้วยหาไม่ฉันจะตาย”
2. ยาโคบโกรธราเชลจึงว่า “ฉันเองเป็นเหมือนพระเจ้าผู้ไม่ให้เธอมีบุตรหรือ?”
3. นางจึงบอกว่า “บิลฮาห์สาวใช้ของฉันอยู่นี่ จงเข้าไปหานางเถิด นางจะได้มีบุตรไว้ที่ตักของฉัน ฉันจะได้มีบุตรด้วยจากหญิงคนนี้”
4. นางจึงยกบิลฮาห์สาวใช้ของนางให้เป็นภรรยาของยาโคบ ยาโคบก็เข้าไปหานาง
5. บิลฮาห์ก็ตั้งครรภ์กับยาโคบและมีบุตรชายคนหนึ่ง
6. ราเชลว่า “พระเจ้าทรงตัดสินเรื่องของฉัน และทรงฟังเสียงร้องทูลของฉัน จึงประทานบุตรชายคนหนึ่งแก่ฉัน” ดังนั้นนางจึงตั้งชื่อบุตรนั้นว่า ดาน
7. บิลฮาห์สาวใช้ของราเชลตั้งครรภ์อีก และคลอดบุตรชายคนที่สองให้แก่ยาโคบ
8. ราเชลจึงว่า “ด้วยการปล้ำสู้อย่างหนัก ฉันได้ปล้ำสู้กับพี่สาวของฉัน และฉันได้ชัยชนะแล้ว” นางจึงให้ชื่อบุตรนั้นว่า นัฟทาลี
9. เมื่อเลอาห์เห็นว่านางหยุดคลอดบุตร จึงยกศิลปาห์สาวใช้ของนาง ให้เป็นภรรยาของยาโคบ
10. ศิลปาห์สาวใช้ของเลอาห์ ก็มีบุตรชายให้แก่ยาโคบ
11. เลอาห์ว่า “โชคดีจริงๆ” จึงตั้งชื่อบุตรนั้นว่า กาด
12. แล้วศิลปาห์สาวใช้ของเลอาห์ ก็คลอดบุตรชายคนที่สองให้แก่ยาโคบ
13. เลอาห์ก็ว่า “ฉันมีความสุข เพราะพวกสตรีจะเรียกฉันว่า เป็นสุข” นางจึงตั้งชื่อบุตรนั้นว่า อาเชอร์
14. ในฤดูเกี่ยวข้าวสาลี รูเบนออกไปที่นาพบต้นดูดาอิมจึงเก็บผลมาให้เลอาห์มารดาของเขา ราเชลจึงพูดกับเลอาห์ว่า “ขอผลดูดาอิมของลูกชายพี่ให้ฉันบ้าง”
15. เลอาห์ตอบว่า “ที่น้องแย่งสามีของฉันไปแล้วนั้นยังน้อยไปหรือ? จึงจะมาเอาผลดูดาอิมของลูกชายฉันด้วย” ราเชลตอบว่า “เอาอย่างนี้ ยาโคบจะไปนอนกับพี่คืนนี้เพื่อแลกกับผลดูดาอิมของลูกชายพี่”
16. เมื่อยาโคบกลับมาจากนาเวลาเย็น เลอาห์ก็ออกไปหาบอกว่า “เข้ามาหาฉันเถิด เพราะฉันให้ผลดูดาอิมของลูกชายฉันเป็นสินจ้างท่านแล้ว” คืนวันนั้นยาโคบก็นอนกับนาง
17. พระเจ้าทรงฟังเลอาห์ นางก็ตั้งครรภ์ และให้บุตรชายคนที่ห้าแก่ยาโคบ
18. ฝ่ายเลอาห์ว่า “พระเจ้าประทานสินจ้างนั้นให้แก่ฉัน เพราะฉันยกหญิงคนใช้ให้สามี” นางจึงตั้งชื่อบุตรนั้นว่า อิสสาคาร์
19. ต่อไปเลอาห์ก็ตั้งครรภ์อีก และให้บุตรชายคนที่หกแก่ยาโคบ
20. แล้วเลอาห์จึงว่า “พระเจ้าประทานของดีให้ฉัน บัดนี้สามีคงจะให้เกียรติฉัน เพราะฉันได้ให้บุตรชายแก่เขาหกคนแล้ว” นางจึงตั้งชื่อบุตรนั้นว่า เศบูลุน
21. ต่อมาภายหลังนางก็มีบุตรหญิงคนหนึ่ง ตั้งชื่อว่าดีนาห์
22. พระเจ้าทรงระลึกถึงและทรงฟังราเชล ทรงให้นางมีบุตร
23. นางก็ตั้งครรภ์มีบุตรชาย นางจึงกล่าวว่า “พระเจ้าทรงยกความอดสูของฉันไปแล้ว”
24. นางจึงตั้งชื่อบุตรนั้นว่า โยเซฟ กล่าวว่า “ขอพระยาห์เวห์ทรงเพิ่มบุตรชายอีกคนหนึ่งให้ฉัน”
25. เมื่อนางราเชลคลอดโยเซฟแล้ว ยาโคบก็พูดกับลาบันว่า “ขอให้ฉันกลับไปบ้านเกิดเมืองนอนของฉันเถิด
26. ฉันทำงานเพื่อได้ภรรยาและบุตรแล้ว ขอมอบภรรยากับบุตรให้ฉันพาไป เพราะลุงรู้ว่างานที่ฉันได้รับใช้ลุงเสร็จแล้ว”
27. แต่ลาบันตอบว่า “อยู่ต่อเถิด ถ้าเจ้าจะช่วยลุง ลุงหยั่งรู้เหตุการณ์ได้ว่า พระยาห์เวห์ทรงอวยพรลุงเพราะเจ้า
28. เจ้าจะเรียกค่าจ้างลุงเท่าไรลุงจะให้”
29. ยาโคบตอบว่า “ลุงทราบอยู่ว่า ฉันรับใช้ลุงอย่างไร และฝูงปศุสัตว์ของลุงอยู่กับฉันอย่างไร
30. เพราะว่าก่อนฉันมานั้นลุงมีแต่น้อย แต่บัดนี้ก็มีทวีขึ้นเป็นอันมาก ฉันจะก้าวไปทางไหน พระยาห์เวห์ทรงอวยพรลุง ทีนี้เมื่อไรฉันจะทำอะไรสำหรับตนเองและครอบครัวได้เล่า?”
31. ลาบันจึงถามว่า “ลุงควรจะให้อะไรเจ้า?” ยาโคบตอบว่า “ลุงไม่ต้องให้อะไรฉัน แต่ถ้าลุงทำสิ่งนี้ให้ฉัน ฉันก็จะกลับไปเลี้ยงและดูแลสัตว์ของลุงต่อ
32. คือวันนี้ฉันจะไปตรวจดูฝูงสัตว์ของลุงทั้งหมด ฉันจะคัดแกะที่มีจุดและแกะด่างทุกตัวออกจากฝูง และคัดแกะดำทุกตัวออกจากฝูงแกะ และแพะด่างกับแพะที่มีจุดออกจากฝูงแพะ ให้สัตว์เหล่านี้เป็นค่าจ้างของฉัน
33. ความซื่อตรงของฉันจะปรากฏในภายหน้า คือเมื่อลุงมาดูค่าจ้างของฉัน ถ้าพบตัวไม่มีจุดและที่ไม่ด่างอยู่ในฝูงแกะ หรือตัวที่ไม่ดำในฝูงลูกแกะก็ให้ถือเสียว่าฉันขโมยสัตว์เหล่านี้มา”
34. ลาบันจึงตอบว่า “ดีแล้ว ให้เป็นไปตามที่เจ้าพูดนั้น”
35. วันนั้นลาบันก็แยกแพะตัวผู้ที่ลายด่างและมีจุด และแพะตัวเมียที่มีจุดและที่ด่างทุกตัวออกไป ส่วนทั้งหมดที่มีสีขาว และทั้งหมดที่มีสีดำในฝูงแพะแกะ เขามอบให้บุตรชายของเขาเลี้ยง
36. เขาจัดระยะห่างระหว่างเขาและยาโคบเป็นระยะทางการเดินทางสามวัน และยาโคบก็เลี้ยงสัตว์ของลาบันที่เหลือนั้น
37. ยาโคบเอากิ่งไม้สดจากต้นกำยาน ต้นอัลมอนด์ และต้นปอตูบหูช้างมาปอกเปลือกออกเป็นรอยขาวๆ ให้เห็นไม้สีขาว
38. เขาวางไม้ที่ปอกเปลือกไว้ในร่องตรงหน้าฝูงสัตว์ คือในรางน้ำที่ฝูงสัตว์มากินน้ำ เมื่อมันมากินน้ำ มันก็อยากติดสัด
39. ฝูงสัตว์ก็ผสมพันธุ์กันที่ไม้นั้น ดังนั้นฝูงสัตว์จึงมีลูกที่มีลาย มีด่าง มีจุด
40. ยาโคบก็แยกลูกแกะออกจากฝูง ให้ฝูงนั้นอยู่ตรงหน้าแกะลายและแกะดำทุกตัวในฝูงของลาบัน แต่ฝูงสัตว์ของเขานั้นอยู่ต่างหากไม่ให้ปะปนกับฝูงสัตว์ของลาบัน
41. อยู่มาเมื่อสัตว์ที่แข็งแรงในฝูงจะผสมพันธุ์ ยาโคบก็จัดไม้วางไว้ที่รางน้ำให้ฝูงสัตว์เห็น เพื่อให้มันผสมพันธุ์กันกลางไม้นั้น
42. แต่เมื่อมีสัตว์ที่อ่อนแอ ยาโคบก็ไม่ใส่ไม้นั้นไว้ ดังนั้นสัตว์ที่อ่อนแอจึงตกเป็นของลาบัน แต่สัตว์ที่แข็งแรงเป็นของยาโคบ
43. ยาโคบก็มั่งมียิ่งขึ้น มีฝูงแพะแกะมากมาย คนใช้ชายหญิง และฝูงอูฐฝูงลา