1. Ja, alt dette ¬la eg meg på hjarta,ville prøva ¬om rettferdige og viseog det dei gjer, ¬er i Guds hand. Inkje menneske kan vita nokoom det som ligg framføre,om det er kjærleik eller hat.
2. Same lagnaden får dei alle,både rettferdige og vonde,den gode og reine ¬og den som er urein,den som ofrar, ¬og den som ikkje ofrar.Sameleis går det den gode ¬og syndaren,sameleis den som sver,og den som er redd for å sverja.
3. Det er det vonde med alt ¬som hender under sola,at alle får same lagnaden.Så lenge menneska lever,er hjarta deira fullt ¬av vondskap og vitløyse.Og sidan må dei fara ¬til dei døde.
4. Det er von for den ¬som høyrer tilmellom alle dei levande.Betre å vera ¬ein levande hundenn ei daud løve.
5. Dei levande veit ¬at dei skal døy,men dei døde ¬veit ingen ting.Dei får ikkje lenger løn,for minnet om dei er gløymt.
6. Deira kjærleik og hat ¬og misunninger ende for lenge sidan.Aldri i æve skal dei få deli alt det ¬som hender under sola.
7. Så gå og et ditt brød ¬med glede,og drikk din vin ¬med godt mot!Gud har då for lenge sidansamtykt i det du gjer.
8. Lat kleda dine ¬støtt vera kvite,og lat det aldri ¬vanta olje på hovudet!
9. Nyt livet med den kvinna ¬du elskar,alle dagar i ditt fåfengde livsom Gud har gjeve deg ¬under sola.For det er din lut i livetmidt i alt det strev og slitsom du har under sola.
10. Alt det du kan gjera ¬med di hand,skal du gjera etter beste evne.For i dødsriket, ¬som du går til,er det korkje arbeid ¬eller plan,korkje kunnskap eller visdom.
11. Elles såg eg under sola:Det er ikkje dei lettføtte ¬som vinn laupet,og ikkje dei djerve ¬som sigrar i krig;dei vise får heller ikkje brød,dei vituge vert ikkje rike,og dei som kan noko, ¬finn ikkje velvilje.Tid og lagnad ¬møter dei alle.
12. For mennesket ¬kjenner ikkje si tid.Liksom fisk som er fanga ¬i det vonde garnet,eller fugl som har gått i snara,såleis vert menneska fanga ¬i ei vond tid,når ulukka ¬brått kjem over dei.
13. Eg har òg sett ¬korleis det gårmed visdomen her under sola,endå eg tykte han var så stor:
14. Det var ein liten by,og der budde nokre få menn.Så kom det ein mektig konge ¬mot han.Han kringsette byenog bygde store vollar mot han.
15. Det fanst der i byenein mann som var fattig, ¬men vis.Han kunne berga byen ¬med sin visdom,men ikkje eit menneske tenktepå denne fattige mannen.
16. Då sa eg:Visdom er betre enn styrke;men folk vanvørder ¬fattigmanns visdom,og ingen høyrer ¬på det han seier.
17. Ord av vismenn ¬som høyrest i ro,er betre enn hovdings rop ¬mellom dårar.
18. Visdom er betre ¬enn krigsvåpen,men ein syndar ¬kan øydeleggja mykje godt.