1. Спомни си Господи што нè најде, погледај, види го нашиот срам!
2. Нашето наследство падна во рацете на странците, нашите домови им припаднаа на туѓинците.
3. Сирачиња сме: немаме татко, мајките ни се како вдовици.
4. Водата што ја пиеме ја плаќаме со сребреници, треба да платиме и за дрво.
5. Јаремот ни е на вратот, нè гонат, исцрпени сме, не нè оставаат да здивнеме.
6. Ги пружаме рацете кон Египет и Асирија за да се наситиме со леб.
7. Нашите татковци згрешија, и веќе ги нема, а ние ги носиме казните за нивните беззаконија.
8. Робови ни заповедаат а никој - да нè избави од нивните раце.
9. Го донесуваме својот леб излагајќи го животот на меч во пустината.
10. Кожата ни гори како вжарена печка, со треска од пламенот на гладта.
11. Ги осквернија жените на Сион и девиците во јудејските градови.
12. Со свои раце ги бесеа кнезовите, не ги почитуваа ни старечките лица.
13. Момчињата ги натераа да мелат, децата паѓаа под бремето на дрвата.
14. Старците ја оставија вратата, младите веќе не свират на лири.
15. Ја снема радоста од нашите срца, нашето играње се претвори во тажење.
16. Венецот падна од нашата глава, тешко ни нам што згрешивме!
17. Еве, зошто ни болува срцето, еве, зошто ни се покриваат очите:
18. затоа што опусте Сионската Гора и по неа скитаат шакали.
19. А Ти, Господи, остануваш за секогаш, Твојот престол е од колено до колено.
20. Зошто да нè заборавиш за секогаш, да нè оставиш за долго време?
21. Врати нè кон себе, Господи, и ќе се обратиме. Обнови ги нашите денови како што беа некогаш.
22. Или сакаш да нè зафрлиш сосем и да се срдиш бескрајно на нас?