1. Anois bhí sé dhá lá roimh an gCáisc agus roimh fhéile an Aráin gan Laibhín. Agus bhí na hardsagairt agus na scríobhaithe ag iarraidh é a ghabháil os íseal agus a chur chun báis;
2. mar dúirt siad, “Ní dhéanfaidh sé cúis in am na féile, ar eagla go dtógfadh na daoine gleo.”
3. Agus nuair a bhí sé i mBétáin i dteach Shíomóin an Lobhar, agus é ina shuí ag bord bia ann, tháinig an bhean chuige agus soitheach alabastair aici den nard ba ghlaine, agus bhris sí an soitheach gur dhoirt an uinnimint ar a cheann.
4. Ach bhí daoine ann a bhí ag rá ina n-intinn féin, agus fearg orthu, “Cad chuige ar cuireadh amú an uinnimint seo?
5. Mar d'fhéadfaí an uinnimint seo a dhíol ar chorradh agus trí chéad déanar, agus a bhronnadh ar na boicht.” Agus thug siad achasán di.
6. Ach is é a duirt Íosa, “Ligigí léi é; cad chuige a mbíonn sibh á crá? Is álainn an ní atá déanta aici dom.
7. Mar bíonn na boicht libh i gcónaí, agus tig libh a maith a dhéanamh nuair a thoilíonn sibh, ach ní bheidh mise agaibh i gcónaí.
8. Tá an méid ab fhéidir léi a dhéanamh déanta aici; is é rud, is amhlaidh atá sí tar éis mé a ungadh roimh ré le haghaidh m'adhlactha.
9. Agus deirim libh i bhfírinne, níl áit a mbeidh an soiscéal á chraobhscaoileadh ar fud an domhain uile, nach n‑inseofar a bhfuil déanta aici le cuimhne a choinneáil uirthi.”
10. Ba ansin a chuaigh Iúdás Iscariót, duine den dáréag, chuig na hardsagairt chun go ndéanfadh sé é a bhrath leo.
11. Agus nuair a chuala siad faoi bhí lúcháir orthu, agus gheall siad airgead a thabhairt dó. Agus bhí sé ag faire na faille lena bhrath.
12. Agus an chéad lá de laethanta an Aráin gan Laibhín, nuair a bhítí ag íobairt uan na cásca, d'fhiafraigh a dheisceabail de, “Cá háit ar mhaith leat sinn a dhul ann le hullmhú duit chun go n‑ithe tú an cháisc?”
13. Agus chuir sé beirt dá dheisceabail uaidh, agus dúirt sé leo, “Gabhaigí isteach sa chathair, agus casfar oraibh fear agus é ag iompar searróg uisce; leanaigí é.
14. Agus abraigí le fear an tí a dtéann sé isteach ann, ‘Is é rud a deir an tOide leat, Cá bhfuil an seomra aíochta atá le bheith agam go n‑íosfaidh mé an cháisc ann, mise agus mo chuid dheisceabal?’
15. Agus taispeánfaidh sé daoibh seomra mór i n‑uachtar an tí agus é feistithe faoi réir; ullmhaigí dúinn ansin.”
16. Agus d'imigh na deisceabail leo go dtí an chathair, agus rinne siad an t‑eolas mar d'inis sé dóibh; agus d'ullmhaigh siad an cháisc.
17. Agus nuair a bhí an tráthnóna ann tháinig sé féin agus an dáréag.
18. Agus nuair a bhí siad ina suí chun boird, arsa Íosa leo, “Is fíor, a deirim libh, go ndéanfaidh duine agaibh, atá ag ithe i mo chuideachta, feall a imirt orm.”
19. Agus tháinig brón orthu, agus b'shiúd iad a rá leis duine i ndiaidh an duine eile, “An mise é?”
20. Ar seisean leo, “Is duine den dáréag é, duine atá ag tomadh a aráin in aon mhias liom.
21. Óir imeoidh Mac an duine mar atá scríofa faoi, ach is mairg a dhéanann feall ar Mhac an duine! B'fhearr don fhear úd nár saolaíodh riamh é.”
22. Agus nuair a bhí siad i gcionn an bhia ghlac sé an t‑arán, agus d'altaigh sé, agus roinn sé é, agus thug sé dóibh é, agus dúirt, “Glacaigí; is é seo mo chorpsa.”
23. Agus ghlac sé cupán, agus d'altaigh sé agus thug dóibh é, agus d'ól siad uile go léir as.
24. Agus ar seisean leo, “Is í seo m'fhuilse, fuil an chúnaint, a dhoirtear ar son an tslua.
25. Deirim go fírinneach libh, nach n‑ólfaidh mé toradh seo na fíniúna go dtí an lá a n‑ólfaidh mé úrnua í i ríocht Dé.”
26. Agus chan siad iomann ansin, agus ina dhiaidh sin d'imigh siad go Cnoc na nOlóg.
27. Agus dúirt Íosa leo, “Tréigfidh sibh uile mé mar tá scríofa, ‘Millfidh mé an maor, agus scaipfear na caoirigh.’
28. Ach nuair a éireos mé, imeoidh mé romhaibh go Galailí.”
29. Arsa Peadar leis, “Má thréigeann siad uile thú, ní dhéanfaidh mise amhlaidh.”
30. Agus dúirt Íosa leis, “Deirim go fírinneach leat, an oíche seo féin, sula nglaonn an coileach faoi dhó, séanfaidh tusa faoi thrí mé.”
31. Ach dúirt seisean go deimhin agus go dearfa, “Má bhíonn orm bás a fháil i do chuideachta, ní shéanfaidh mé thú.” Agus ní raibh duine acu nach ndúirt an rud céanna.
32. Agus d'imigh siad go háit a dtugtaí Getsemaní air; agus dúirt sé lena dheisceabail, “Suígí anseo, a fhad agus a bhím ag guí.”
33. Agus thug sé leis Peadar agus Séamas agus Eoin le bheith leis, agus tháinig brón agus buairt mhór air.
34. Agus ar seisean leo, “Tá brón mór an bháis ar m'anam; fanaigí anseo agus déanaigí faire.”
35. Agus chuaigh sé beagán beag eile ar aghaidh, agus thit sé ar an talamh, agus rinne sé urnaí go n‑imeodh uair na cinniúna thairis.
36. Is é a dúirt sé, “Abba, a Athair, níl ní nach indéanta duit; tóg an cupán seo uaim; ach ní mar is toil liomsa, ach mar is toil leatsa é.”
37. Agus tháinig sé agus fuair ina suan iad, agus dúirt sé le Peadar, “A Shíomóin, an i do chodladh atá tú? Nár fhéad tú faire aon uaire amháin a dhéanamh?
38. Déan faire agus guí nach ligfeá thú féin i gcathú; dá fheabhas é toil na spride, is lag cloíte an cholainn.”
39. Agus d'imigh sé leis a ghuí arís, agus é ag rá na bhfocal céanna.
40. Agus tháinig sé arís agus fuair ina suan iad, mar bhí a súile marbh leis an gcodladh; agus gan fhios acu cé an freagra a thabharfaidís dó.
41. Agus tháinig sé an tríú huair, agus ar seisean leo, “An in bhur gcodladh atá sibh ag ligean bhur scíste? Is leor sin; tháinig an uair; tugadh Mac an duine i lámha lucht an oilc.
42. Éirígí, bímis ag imeacht; seo chugainn fear mo bhraite.”
43. Agus go díreach san am a ndúirt sé an chaint sin, tháinig Iúdás, duine den dáréag, agus slua faoi chlaimhte agus bhataí leis, a cuireadh ó na hardsagairt agus ó na scríobhaithe agus ó na seanóirí.
44. Anois bhí an comhartha tugtha dóibh ag an bhfealltóir, á rá, “Is é an fear é an té a dtabharfaidh mé póg dó; beirigí air agus tugaigí ar shiúl é go slán sábháilte.”
45. Agus nuair a tháinig sé, ní dhearna sé moill ag druidim leis, agus é á rá, “A Mháistir!” Agus thug sé an phóg dó.
46. Agus leag siad a lámha air agus ghabh siad é.
47. Ach tharraing aon duine amháin dá raibh i láthair an claíomh agus bhuail béim ar mhogha an ardsagairt gur ghearr leathchluas de.
48. Agus ba é a dúirt Íosa leo, “An bithiúnach mé, go dtagann sibh amach i m'éadan le claimhte agus le bataí le mo ghabháil?
49. Bhí mé agaibh ó lá go chéile agus mé ag teagasc sa teampall, agus ní dhearna sibh mo ghabháil. Ach bíodh amhlaidh go gcomhlíontar an Scrioptúr.”
50. Agus thréigeadar uile é agus theitheadar leo.
51. Agus bhí ógánach á leanúint, nach raibh faoina chorp ach aon ghiota amháin línéadaigh; agus ghabhadar é,
52. ach d'fhág sé an línéadach acu agus theith leis uathu lom tarnocht.
53. Agus sheol siad Íosa chuig an ardsagart; agus bhí na hardsagairt uile agus na seanóirí agus na scríobhaithe cruinnithe.
54. Agus bhí Peadar i ndiaidh é a leanúint agus d'fhan sé amach uaidh, gur tháinig siad isteach in urlann an ardsagairt; agus bhí Peadar ina shuí i measc na ngardaí, á ghoradh féin ag an tine.
55. Anois bhí na hardsagairt agus an chomhairle uile ag iarraidh fianaise a chruinniú i n‑éadan Íosa lena chur chun báis; agus gan í le fáil acu.
56. Mar b'iomaí sin duine a thug fianaise bhréige ina éadan, agus gan a bhfianaise ag teacht le chéile.
57. Agus d'éirigh cuid acu ag tabhairt fianaise bhréige ina éadan, á rá,
58. “Chualamar é á rá, ‘Scriosfaidh mise an teampall seo a tógadh le lámha, agus i spás trí lá tógfaidh mé teampall eile, nach dtógfar le lámha.’”
59. Ach mar sin féin níor tháinig a bhfianaise le chéile.
60. Agus d'éirigh an t‑ardsagart ina sheasamh i gceartlár an tslua, agus d'fhiafraigh sé d'Íosa, “An é nach bhfuil aon fhreagra le tabhairt agat? Cad é sin atá na fir seo ag dearbhadh i d'éadan?”
61. Ach d'fhan sé ina thost gan freagra a thabhairt air. Ba ansin a d'fhiafraigh an t‑ardsagart de an dara huair, “An tú an Críost, an tú Mac an té atá beannaithe?”
62. Agus dúirt Íosa, “Is mé; agus feicfidh sibh Mac an duine ina shuí ar dheasláimh na cumhachta, agus é ag teacht i néalta neimhe.”
63. Agus réab an t‑ardsagart a fhallaing, agus dúirt sé, “Cad í an fheidhm atá orainn le tuilleadh fianaise?
64. Chuala sibh an diamhasla sin aige. Cad é bhur mbreith?” Agus thugadar uile go léir a mbreith air, go raibh an bás tuillte aige.
65. Agus thosaigh cuid acu ar chaitheamh seile air, agus chuir siad dallóg air, agus chuaigh á bhualadh, agus á rá leis, “Déan fáidheadóireacht!” Agus bhuail na gardaí é nuair a ghlac siad leis.
66. Nuair a bhí Peadar thíos in urlann an tí, tháinig bean de chailíní an ardsagairt;
67. agus chonaic sí Peadar á ghoradh féin, agus d'amharc sí air agus dúirt sí, “Bhí tusa ar dhuine de lucht leanúna an fhir úd as Nasair, an tÍosa úd.”
68. Ach shéan seisean é, á rá, “Níl fhios agam agus ní thuigim cad é atá i do cheann.” Agus d'imigh sé leis go dtí an geata.
69. Agus chonaic an cailín é, agus thosaigh sí ar a rá lena raibh ina seasamh thart, “Is duine acu é an fear seo”.
70. Ach shéan sé an dara huair é. Agus tamall beag eile ina dhiaidh sin, dúirt an dream a bhí ina seasamh thart le Peadar, “Níl amhras ar bith ann ná gur duine acu tú; mar is Galailéach tú.”
71. Ach thosaigh sé ar a chur féin faoi mhallacht agus ar mhionnú, “Ní aithnid dom an fear sin a bhfuil sibh ag caint faoi.”
72. Agus ba san nóiméad sin a ghlaoigh an coileach an dara huair. Agus chuimhnigh Peadar ar a ndúirt Íosa leis, “Sula nglaonn an coileach faoi dhó, séanfaidh tusa faoi thrí mé.” Agus bhris an gol air.