1. Egokiera ona zuela ikusirik, gizon batzuk hautatu eta Erromara bidali zituen Jonatanek, erromatarrekin zuten adiskidetasuna berretsi eta berritzera.
2. Esparta eta beste zenbait hiritara ere adiskidetasun-gutunak bidali zituen.
3. Jonatanen mezulariek, Erromara heldu eta legebiltzarraren aurrera joanik, esan zuten: «Jonatan apaiz nagusiak eta judu-herriak bidali gaituzte, lehendik beraiekin dituzuen adiskidetasuna eta gudalagun izateko hitzarmena berritzera».
4. Legebiltzarrekoek agiri bat eman zieten mezulari haiei, igaro behar zituzten herrialdeetako agintarientzat, Judeara bakean itzul zitezen.
5. Hona hemen Jonatanek Espartakoei idatzi zien gutunaren kopia:
6. «Jonatan apaiz nagusiak, herri-arduradunek, apaizek eta gainerako juduek Espartako beren senideei, agur!
7. Lehen ere idatzi zion zuen errege Areios-ek gutun bat Onias apaiz nagusiari, gure senide zinetela esanez. Hala ikus daiteke gutun honekin batera bidaltzen dizuegun kopian.
8. Oniasek ongietorri handia egin zion zuen mezulariari, eta gudalagun izateaz eta adiskidetasunaz argi eta garbi mintzo zen gutuna ere hartu zuen.
9. Guk ez dugu halako hitzarmenen beharrik, geure liburu santuek indartzen baikaituzte.
10. Hala ere, zuei mandatariak bidaltzen saiatu gara, zuekin ditugun senidetasuna eta adiskidetasuna berritzeko, zuentzat arrotz gerta ez gaitezen. Izan ere, denbora asko da idatzi zenigutela.
11. Gu, geure aldetik, etengabe oroitzen gara zuetaz, jai eta beste egun jakinetan egin ohi ditugun opari-eskaintza eta otoitzetan. Izan ere, egoki da eta zuzen senideez oroitzea.
12. Pozten gara zuek ospetsu izateaz.
13. Gu, berriz, atsekabe eta gerra artean gabiltza, inguruetako erregeek eraso egin baitigute.
14. Baina borroka hauekin ez zaituztegu gogaitu nahi izan, ez zuek, ez gainerako gudalagunak eta adiskideak.
15. Izan ere, Jainkoarengandik datorkigu laguntza; berak libratu gaitu etsai guztiengandik, eta berauek menderatuak gertatu dira.
16. Orain, Antiokoren seme Numenio eta Jasonen seme Antipatro aukeratu eta erromatarrengana igorri ditugu, beraiekin lehendik genituen adiskidetasuna eta gudalagun izateko hitzarmena berritzera.
17. Zuengana ere joateko agindu diegu, zuei agur egitera eta gutun hau ematera, berritu egin nahi baitugu zuekiko senidetasuna.
18. Erantzun, mesedez, gutun honi».
19. Hona hemen Oniasi bidalitako gutunaren kopia:
20. «Areios-ek, espartarren erregeak, Onias apaiz nagusiari, agur!
21. Aurkitu dugun agiri batek dio, espartarrak eta juduak senide direla eta Abrahamen jatorrikoak.
22. Hau jakinik, idatz iezaguzue, mesedez, ongi zareten esanez.
23. Guk, geure aldetik, hau idazten dizuegu: Zuen abere eta ondasunak gureak dira eta gureak zuenak. Beraz, zuei honen guztiaren berri emateko agintzen dugu».
24. Demetrioren gudalburuak, lehen baino gudari-talde handiagoarekin, borrokarako asmoz zetozkiola jakitean,
25. Jonatan Jerusalemdik Hamat herrialderantz abiatu zen haien bila, Judean sartzeko astirik eman gabe.
26. Eta ikertzaileak bidali zituen etsaien kanpalekura. Itzultzean, jakinarazi zioten, gauez erasotzeko prestatzen ari zirela etsaiak.
27. Borrokan hasteko prest, gau guztian erne eta armak eskuetan zituztela egoteko agindu zien Jonatanek ilunabarrean bere gudariei. Eta gudari aurrelariak ipini zituen kanpalekuaren inguruan.
28. Etsaiek, ordea, Jonatan bere gudariekin borrokarako prest zegoela jakitean, izuturik eta beldurrez beterik, suak piztu zituzten beren kanpalekuan eta alde egin.
29. Baina Jonatan eta gudariak ez ziren egunsentia arte ohartu etsaiek ihes egin zutela, su haien distira ikusten baitzuten.
30. Joan zen Jonatan etsaien atzetik, baina ezin izan zituen atzeman, igaroa baitzuten Eleutero ibaia.
31. Orduan, Jonatanek zabdiar izeneko arabiarrei eraso, menderatu eta ondasunak kendu zizkien.
32. Gero, kanpalekua jaso eta Damaskora joanik, eskualde hartan barrena ibili ziren.
33. Simon ere, bere aldetik, abiatu eta Askalon eta inguruetako gotorlekuetara heldu zen. Ondoren, Jopera saihestu eta hartu egin zuen,
34. entzuna baitzuen hango bizilagunek Demetrioren aldekoei eman nahi zietela gotorlekua. Gudari-talde bat utzi zuen han Simonek, hiria zaintzeko.
35. Jerusalemera itzultzean, herriko arduradunek batzarrean bildu eta Judean gotorlekuak eraikitzea erabaki zuten.
36. Jerusalemgo harresiak handiago egitea eta hango gotorleku eta hiri artean horma handi bat egitea ere erabaki zuten; horrela, gotorlekua isolatua geldituko zen, eta gotorlekukoek ezin izango zuten ezer erosi, ez saldu.
37. Bildu ziren, beraz, Jerusalem berreraikitzeko; izan ere, ekialdeko harresia, Zedron errekara begira zegoena, eroria zegoen. Era berean, Kafenata izeneko auzunea ere berreraiki zuten.
38. Simonek, bere aldetik, Xefela lautadako Adida hiria berreraiki eta gotortu zuen, eta ateak eta morroiloak ipini zizkion.
39. Trifonek Asiako errege izan nahi zuen, koroa jantzi eta Antioko erregea hil.
40. Baina beldur zen Jonatanek ez ote zion eragotziko eta gerra egingo. Horregatik, harrapatu egin nahi zuen eta hil. Abiatu zen, bada, eta Bet-San hirira heldu.
41. Jonatan ere, aukerako berrogei mila gudari berekin zituela, Trifonen bila abiatu zen eta Bet-Sanera heldu.
42. Jonatan gudaroste handiarekin zetorrela ikusirik, beldur izan zen Trifon Jonatani erasotzeko,
43. eta ohore handiz hartu zuen, bere adiskide guztiei aurkeztuz eta esku-erakutsiak eskainiz.
44. Gero, esan zion Jonatani: «Zergatik nekarazi duzu jende hau guztia, geure artean inolako gerrarik ez dugularik?
45. Bidal itzazu beren etxeetara, aukeratu gizon batzuk zuri lagun egiteko eta zatoz nirekin Ptolemaidara. Hiri hori, gainerako gotorlekuak, bertako gudari-taldea eta funtzionarioak emango dizkizut. Gero, ni joan egingo naiz, horretarako etorria naiz eta».
46. Sinetsi egin zion Jonatanek Trifoni eta, honek esan bezala, bidali egin zuen gudarostea Judeara,
47. berari lagun egiteko hiru mila gizon hartu ondoren. Hauetarik bi mila Galilean utzi zituen eta beste milarekin joan zen bera Ptolemaidara.
48. Baina Jonatan hirian sartu bezain agudo, hiritarrek ateak itxi, Jonatan harrapatu eta beronekin sartu ziren guztiak ezpataz hil zituzten.
49. Gero, Trifonek gudari-talde batzuk eta zalditeria bidali zituen Galileara eta Lautada Handira, Jonatanen aldekoak hondatzera.
50. Juduek, ordea, Jonatan eta beronekin zirenak harrapatu eta hil egin zituztela jakitean, elkar adoretu zuten eta lerro itxitan aurrera egin, borrokarako prest.
51. Juduak beren biziaren alde borrokatzeko prest zetozela ikusirik, erasotzaileek atzera egin zuten.
52. Horrela, judu-gudariak onik heldu ziren Judeara. Dolu egin zuten Jonatan eta beronen lagunengatik, eta beldur handiak hartu zituen denak. Israel osoak egin zuen dolu handia.
53. Orduan, inguruetako herri guztiek juduak suntsitu nahi izan zituzten. Hau zioten: «Ez dute buruzagirik, ez laguntzailerik, eraso diezaiegun, beraz, eta desagerrarazi horien oroitzapena jende artetik!»