1. Demetrio erregearen seme Antiokok gutuna bidali zien greziar uharteetatik Simoni, apaiz nagusi eta juduen gobernariari, eta herri osoari.
2. Hona hemen zer zioen: «Antioko erregeak Simon apaiz nagusi eta gobernariari eta judu-herri osoari, agur!
3. Gizon gaizkile batzuk gure gurasoen erreinuaz jabetu direnez, erreinu horri buruz ditudan eskubideez baliaturik, bera neureganatzea erabaki dut eta lehen zegoen erara itzultzea. Horretarako, gudaroste handia bildu dut eta gudaontziak armatu.
4. Geure herrialdean lehorreratu nahi dut, bera hondatu eta bertako hiriak xehatu dituztenak zigortzeko.
5. Berretsi egiten dizkizut nire aurreko erregeek egin zizkizuten zerga-kentze guztiak, baita gainerako dohainak ere.
6. Zure lurraldean erabiliko den dirua egiteko baimena ematen dizut.
7. Jerusalem eta santutegia izan bitez burujabe. Prestatu dituzun arma guztiak, eraiki eta zeure esku dituzun gotorlekuak izan bitez zureak.
8. Errege-altxorrarekiko dituzun zorrak, oraingoak nahiz gerokoak, hemendik aurrera barkatuak gelditzen zaizkizu betiko.
9. Eta geure erreinuaz jabetzean, zu zeu, zure herria eta santutegia ohorez beteko zaituztegu, zuen ospea lur osoan entzuna izateraino».
10. Seleukotarren agintealdiko ehun eta hirurogeita hamalaugarren urtean abiatu zen Antioko bere gurasoen herrialderantz. Guda-talde guztiak elkartu zitzaizkion; bakarren batzuk baizik ez ziren gelditu Trifonekin.
11. Orduan, Antiokok Trifon pertsegitzeari ekin zion; baina itsasertzean dagoen Dora hirira joan zen ihesi Trifon,
12. ohartu baitzen aldi txarrak zetozkiola gainera, gudari-taldeek utzi zutenez gero.
13. Orduan, Antiokok Dora aurrean ezarri zuen kanpalekua, ehun eta hogei mila gudari eta zortzi mila zaldunekin.
14. Inguratu zuen hiria eta, aldi berean, gudaontziak hurbildu ziren itsasaldetik. Horrela, lehorrez eta itsasoz setiatu zuten, eta ezin zen inor sartu, ez atera.
15. Bitartean, itzuli ziren Erromatik Numenio eta beronen lagunak, zenbait errege eta herrialderentzako gutunak ekarriz. Hau zioten:
16. «Luziok, erromatarren kontsulak, Ptolomeo erregeari, agur!
17. Juduen mandatariak etorri zaizkigu adiskide eta gudalagun bezala. Simon apaiz nagusiak eta judu-herriak igorririk zetozen, lehendik beraiekin genituen adiskidetasuna eta hitzarmena berritzera.
18. Urrezko babeski bat ekarri ziguten, seiehun kilokoa.
19. Horregatik, egoki iruditu zaigu erregeei eta herriei idaztea, juduei inolako kalterik egin ez diezaieten aginduz, ezta erasorik ere haien hiri eta herrialdeari, eta ez diezaietela lagundu haien erasotzaileei.
20. Ekarri diguten babeskia onartzea ere erabaki dugu.
21. Beraz, juduen herrialdetik gizon gaizkileak ihesi joan eta zuenean gerizatzen badira, itzul itzazue Simon apaiz nagusiaren eskuetara, bere legearen arabera zigor ditzan».
22. Gutun hau bera bidali zieten Demetrio, Atalo, Ariarate eta Arsake erregeei,
23. baita herrialde guztietara ere: Sampsame, Esparta, Delos, Mindos, Sizion, Karia, Samos, Panfilia, Lizia, Halikarnaso, Rodas, Faselida, Kos, Side, Arados, Gortina, Knido, Zipre eta Zirenera..
24. Gutun beronen beste kopia bat Simon apaiz nagusiari ere igorri zioten.
25. Bitartean, Antioko erregeak kanpalekua Dora hiriaren inguruetan ezarri zuen eta gudari-taldeak bidaltzen zituen etengabe hiriaren kontra, guda-tramankuluez ere baliatuz. Inguratua zeukan Trifon, eta ezin zen inor atera, ez sartu.
26. Simonek aukerako bi mila gizon bidali zizkion beraren alde borrokatzeko, baita zilarra, urrea eta arma ugari ere.
27. Baina Antiokok ez zituen hartu nahi izan; gainera, aurrez Simoni hitzemandako guztia atzera bota zuen eta beraren kontra jarri.
28. Bere adiskideetariko bat, Atenobio, bidali zion Antiokok Simoni, berarekin hizketatu eta esan ziezaion: «Zuek zeuen menpe hartu dituzue nire erreinukoak diren Jope eta Gazara hiriak eta Jerusalemgo gotorlekua.
29. Hondatu egin dituzue hiri horien lurraldeak, kalte handiak egin dizkiozue nire herrialdeari, eta nire erreinuko herrixka askoren jabe egin zarete.
30. Itzul iezazkidazue, bada, kendu dizkidazuen hiriak, eta ordaindu Judeako mugez kanpora zeuen menpe hartutako herrixkei dagozkien zergak.
31. Bestela, eman ordainetan hamahiru mila kilo zilar, eta beste horrenbeste egin dizkidazuen kalteen eta hirietako zergen ordainetan. Osterantzean, joan eta gerra eginen dizuegu».
32. Heldu zen, bada, erregearen adiskide Atenobio Jerusalemera. Simonen handitasuna, urrezko eta zilarrezko ontziz beteriko arasak eta halako ospe handia ikustean, harritua gelditu zen. Eman zion aditzera Simoni erregearen mezua, eta
33. Simonek ihardetsi zuen: «Guk ez dugu besteren lurrik hartu, ezta besteren ondasunik geureganatu ere, geure arbasoen ondarea baizik. Aldi batez, gure etsaien esku egona da, bidegabekeriaz.
34. Eta guk, egokiera izan dugularik, berreskuratu egin dugu geure arbasoen ondare hori.
35. Eskatzen dizkigun hiri horiek, Jopek eta Gazarak, berriz, kalte handiak egin zizkioten gure herriari, eta lurraldea hondatu zuten. Horien ordainetan bi mila eta zazpiehun kilo zilar emango dizkizugu».
36. Atenobiok ez zuen hitzik erantzun. Haserreturik, erregeagana itzuli eta Simonen erantzuna adierazi zion, bai eta haren handitasuna eta ikusitako guztia ere. Erregea ere su bizitan jarri zen.
37. Bitartean, ontzi batean, Ortosia hirira ihes egin zuen Trifonek.
38. Antioko erregeak Kendebeo izendatu zuen itsasertzeko gudalburu nagusi, eta oinezko zein zaldizko gudari-taldeak eman zizkion.
39. Judea inguruan kanpalekua jarri, Zedron hiria berreraiki, hango ateak sendotu eta herriari erasoak egiteko agindu zion. Anartean, Trifonen ondoren joan zen Antioko.
40. Jamnia hirira heldurik, juduak zirikatzen hasi zen Kendebeo, Judean barrena erasoaldiak eginez, presoak harrapatuz eta jendea hilez.
41. Berreraiki zuen Zedron hiria eta zaldizko zein oinezko gudariak kokarazi zituen bertan, handik Judeako bideetan zehar irteerak egiteko, erregeak agindua zion bezala.