1. Μετά ο Έσδρας πήγε από την αυλή του ναού στο σκευοφυλάκιο του Ιωνάν, γιου του Ελιασίβου,
2. και πέρασε τη νύχτα του εκεί. Δεν έφαγε ούτε ήπιε τίποτα και πενθούσε για τις αμαρτίες του λαού, που ήταν τόσο μεγάλες.
3. Ειδοποιήθηκαν λοιπόν σ’ όλη την Ιουδαία και την Ιερουσαλήμ να συγκεντρωθούν στην Ιερουσαλήμ όλοι όσοι είχαν επιστρέψει από την αιχμαλωσία.
4. Όσοι δεν θα παρουσιάζονταν σε δυο τρεις μέρες, σύμφωνα με την απόφαση των προϊσταμένων πρεσβυτέρων, θα γινόταν κατάσχεση στα ζώα τους και οι ίδιοι θα αποκόπτονταν απ’ τον υπόλοιπο λαό, που είχε γυρίσει από την αιχμαλωσία.
5. Σε τρεις μέρες, λοιπόν, την εικοστή ημέρα του ένατου μήνα, συγκεντρώθηκαν στην Ιερουσαλήμ όσοι κατάγονταν από τις φυλές Ιούδα και Βενιαμίν
6. και κάθισαν μαζί όλος ο λαός στον ανοιχτό χώρο του ναού τρέμοντας από το χειμωνιάτικο κρύο που επικρατούσε.
7. Τότε ο Έσδρας σηκώθηκε και τους είπε: «Εσείς έχετε παραβεί το νόμο, επειδή πήρατε αλλοεθνείς γυναίκες, κι έτσι προσθέσατε αμαρτίες στον ισραηλιτικό λαό.
8. Τώρα, λοιπόν, ευχαριστήστε και δοξάστε τον Κύριο το Θεό των προγόνων μας
9. και εκπληρώστε το θέλημά του: Αποχωριστείτε από τους ειδωλολάτρες που κατοικούν στη χώρα μας και διώξτε τις αλλοεθνείς γυναίκες σας».
10. Τότε ο λαός απάντησε με δυνατή φωνή: «Όπως είπες, έτσι θα κάνουμε.
11. Το πλήθος όμως είναι πολύ και δεν μπορούμε να μείνουμε στο ύπαιθρο χειμώνα καιρό· δεν έχουμε βρει ακόμη καταλύματα. Η υπόθεση αυτή δεν είναι έργο μιας ή δυο ημερών, γιατί είμαστε πολλοί που έχουμε πέσει σ’ αυτή την αμαρτία.
12. Ας μείνουν εδώ μόνο οι άρχοντές μας· και όσοι από τα μέρη μας έχουν πάρει αλλοεθνείς γυναίκες ας έρθουν εδώ έναν ορισμένο χρόνο,
13. μαζί με τους άρχοντες και τους δικαστές κάθε τόπου. Έτσι θ’ αποτρέψουμε την οργή του Κυρίου γι’ αυτήν την πράξη μας».
14. Την τήρηση της διαδικασίας αυτής την ανέλαβαν ο Ιωναθάς, γιος του Αζαήλου και ο Ιεζίας, γιος του Θοκανού, με βοηθούς το Μοσόλλαμο, το Λευί και το Σαββαταίο.
15. Αυτοί που είχαν γυρίσει από την αιχμαλωσία έκαναν λεπτομερή έρευνα όλων των περιπτώσεων.
16. Ο ιερέας Έσδρας διόρισε άντρες από τους αρχηγούς των συγγενειών, και κατέγραψε τα ονόματά τους. Την πρώτη μέρα του δέκατου μήνα συνεδρίασαν για ν’ αρχίσουν την έρευνα.
17. Και μέσα σε τρεις μήνες είχαν τελειώσει με τη διερεύνηση όλων των περιπτώσεων των αντρών που είχαν πάρει γυναίκες αλλοεθνείς.
18. Αυτά είναι τα ονόματα των ιερέων, που είχαν συγκεντρωθεί εκεί και βρέθηκαν να έχουν πάρει αλλοεθνείς γυναίκες:
19. Από τη συγγένεια του Ιησού, γιου του Ιωσεδέκ, και τους αδερφούς του, ο Μασήας, ο Ελεάζαρος, ο Ιώριβος και ο Ιωδάνος.
20. Έδωσαν τα χέρια και υποσχέθηκαν να χωρίσουν τις γυναίκες τους· επίσης πρόσφεραν κριάρια για να εξιλεωθούν από την αμαρτία τους.
21. Από τη συγγένεια του Εμμήρ, ο Ανανίας, ο Ζαβδαίος, ο Μάνης, ο Σαμαίος, ο Ιηήλ και ο Αζαρίας.
22. Από τη συγγένεια του Φαισούρ, ο Ελιωναΐς, ο Μασσίας, ο Ισμαήλος, ο Ναθαναήλος, ο Ωκίδηλος και ο Σάλθας.
23. Από τους λευίτες: Ο Ιωζάβδος, ο Σεμεΐς, ο Κώλιος, δηλαδή ο Καλιτάς, ο Παθαίος, ο Ιούδας και ο Ιωανάς.
24. Από τους ψάλτες: Ο Ελιάσιβος, και ο Βακχούρος.
25. Από τους θυρωρούς: Ο Σαλλούμος και ο Τολβάνης.
26. Από τους υπόλοιπους Ισραηλίτες: Από τη συγγένεια του Φόρος, ο Ιερμάς, ο Ιεζίας, ο Μελχίας, ο Μιαμίνος, ο Ελεάζαρος, ο Ασιβίας και ο Βανναίας.
27. Από τη συγγένεια του Ηλάμ, ο Ματανίας, ο Ζαχαρίας, ο Ιεζριήλος, ο Ωβαδίος, ο Ιερεμώθ και ο Ηλίας.
28. Από τη συγγένεια του Ζαμόθ, ο Ελιαδάς, ο Ελιάσιμος, ο Οθονίας, ο Ιαριμώθ, ο Σάβαθος και ο Ζερδαΐας.
29. Από τη συγγένεια του Βηβαΐ, ο Ιωάννης, ο Ανανίας, ο Ζαβδός και ο Εμαθίς.
30. Από τη συγγένεια του Μανί, ο Ωλαμός, ο Μαμούχος, ο Ιεδαίος, ο Ιασούβος, ο Αασαήλος και ο Ιερεμώθ.
31. Από τη συγγένεια του Αδδί, ο Νάαθος, ο Μοοσίας, ο Λακκούνος, ο Ναΐδος, ο Βεσκασπασμύς, ο Σεσθύλ, ο Βαλνούος και ο Μανασσήας.
32. Από τη συγγένεια του Αννάν, ο Ελιωνάς, ο Ασαΐας, ο Μελχίας, ο Σαβαΐας, και ο Σίμων ο Χοσαμαίος.
33. Από τη συγγένεια του Ασόμ, ο Μαλτανναίος, ο Ματταθίας, ο Σαβανναίος, ο Ελιφαλάτ, ο Μανασσής και ο Σεμεΐ.
34. Από τη συγγένεια του Βαανί, ο Ιερεμίας, ο Μομδίος, ο Μαήρος, ο Ιουήλ, ο Μαμδαΐ, ο Πεδίας, ο Άνως, ο Καραβασιών, ο Ελιάσιβος, ο Μαμνιτάναιμος, ο Ελίασις, ο Βαννούς, ο Ελιαλίς, ο Σομεΐς, ο Σελεμίας, και ο Ναθανίας. Από τη συγγένεια του Εζωρά, ο Σεσσίς, ο Εζρίλ, ο Αζαήλος, ο Σαματός, ο Ζαμβρίς και ο Ιώσηπος.
35. Από τη συγγένεια του Νοομά, ο Μαζιτίας, ο Ζαβαδαίας, ο Ηδαΐς, ο Ιουήλ και ο Βαναίας.
36. Όλοι αυτοί είχαν πάρει αλλοεθνείς γυναίκες και τις έδιωξαν μαζί με τα παιδιά τους.
37. Οι ιερείς και οι λευίτες και πολλοί από τους Ισραηλίτες εγκαταστάθηκαν στην Ιερουσαλήμ και στη γύρω περιοχή. Τον έβδομο μήνα οι Ισραηλίτες είχαν όλοι εγκατασταθεί στα σπίτια τους. Την πρώτη μέρα του ίδιου μήνα
38. συγκεντρώθηκαν όλοι τους στον ανοιχτό χώρο που βρίσκεται μέσα από την ανατολική πύλη του ναού,
39. και είπαν στον Έσδρα τον αρχιερέα και γνώστη του νόμου του Μωυσή να φέρει το βιβλίο του νόμου, που είχε παραδοθεί από τον Κύριο, το Θεό του Ισραήλ.
40. Τότε ο Έσδρας έφερε το νόμο μπροστά σ’ όλο το λαό –άντρες, γυναίκες και ιερείς– για να τον ακούσουν.
41. Εκεί, στον ανοιχτό χώρο μπροστά στην πύλη του ναού, τούς διάβαζε το νόμο από νωρίς το πρωί μέχρι το μεσημέρι. Και όλος ο λαός άκουγε με προσοχή.
42. Ο Έσδρας είχε σταθεί σε μια ξύλινη εξέδρα που είχε ειδικά κατασκευαστεί.
43. Κοντά του στα δεξιά είχαν σταθεί ο Ματταθίας, ο Σαμμούς, ο Ανανίας, ο Αζαρίας, ο Ουρίας, ο Εζεκίας και ο Βαάλσαμος.
44. Στ’ αριστερά ο Φαδαίος, ο Μισαήλ, ο Μελχίας, ο Λωθάσουβος, ο Ναβαρίας και ο Ζαχαρίας.
45. Ο Έσδρας, από την τιμητική θέση που στεκόταν, σήκωσε ψηλά το βιβλίο να το δουν όλοι.
46. Κι όταν άνοιξε το νόμο στάθηκαν όλοι όρθιοι. Τότε ο Έσδρας δόξασε τον ύψιστο Θεό, τον κραταιό Κύριο του σύμπαντος.
47. Κι όλος ο λαός αναφώνησε: «Αμήν!» Σήκωσαν ψηλά τα χέρια κι έπεσαν στη γη και προσκύνησαν τον Κύριο.
48. Οι παρακάτω λευίτες δίδασκαν το νόμο του Κυρίου και τον διάβαζαν στο λαό, βοηθώντας τους να καταλάβουν αυτά που διάβαζαν: Ιησούς, Ανιούθ, Σαραβίας, Ιαδινός, Ιάκουβος, Σαββαταίος, Αυταίας, Μαιάνας, Καλίτας, Αζαρίας, Ιώζαβδος, Ανανίας και Φαλίας.
49-50. Όταν ο λαός άκουσε το νόμο συγκινήθηκαν όλοι και άρχισαν να κλαίνε. Τότε ο Ατταράτης είπε στον Έσδρα, τον ιερέα και γνώστη του νόμου και σ’ όλους τους λευίτες που δίδασκαν το λαό: «Αυτή η ημέρα είναι αφιερωμένη στον Κύριο.
51. Πηγαίνετε λοιπόν και φάτε από τα πιο εκλεκτά φαγητά, πιείτε γλυκό κρασί και στείλτε μερίδες σ’ όσους δεν έχουν,
52. γιατί αυτή η ημέρα είναι αφιερωμένη στον Κύριο. Και μη λυπάστε, γιατί ο Κύριος θα σας ξαναδώσει την παλιά σας δόξα».
53. Με τη σειρά τους οι λευίτες παρότρυναν το λαό: «Η μέρα αυτή είναι άγια· μη λυπάστε».
54. Έτσι όλοι έφυγαν και πήγαν να φάνε, να πιούνε και να χαρούν. Έστειλαν μερίδες και σ’ εκείνους που δεν είχαν. Ήταν όλοι τους πανευτυχείς,
55. γιατί με τα λόγια που διδάχτηκαν είχαν εμψυχωθεί.Μετά συγκεντρώθηκαν πάλι......