1. Κάποτε ο βασιλιάς Δαρείος έκανε ένα μεγάλο συμπόσιο για όλους όσους είχε στην υπηρεσία του. Προσκάλεσε τους δούλους του που είχαν γεννηθεί στο σπίτι του, τους αυλάρχες της Μηδίας και της Περσίας,
2. τους διοικητές, τους στρατηγούς και τους επάρχους όλου του βασιλείου του, από την Ινδία μέχρι την Αιθιοπία, εκατόν είκοσι εφτά διοικήσεις.
3. Έφαγαν όλοι και ήπιαν, κι όταν χόρτασαν διαλύθηκαν. Ο βασιλιάς Δαρείος πήγε στο υπνοδωμάτιό του και κοιμήθηκε, αλλά σύντομα ξύπνησε.
4. Τότε οι τρεις νεαροί σωματοφύλακες του βασιλιά είπαν μεταξύ τους:
5. «Ελάτε να πούμε καθένας κάτι που κατά τη γνώμη του είναι το επικρατέστερο σ’ όλο τον κόσμο. Σ’ εκείνον που ο λόγος του θα φανεί στο βασιλιά ευφυέστερος από των άλλων, ο βασιλιάς θα του δώσει μεγάλα δώρα και τιμές.
6. Θα φοράει πορφύρα, θα πίνει κρασί από χρυσό ποτήρι και θα κοιμάται σε χρυσό κρεβάτι· θα τον μεταφέρουν με άμαξα που θα τη σέρνουν άλογα με χρυσά χαλινάρια· θα φοράει τιάρα από βύσσο, και στο λαιμό χρυσό περιδέραιο.
7. Και ως σοφός, θα πάρει τη δεύτερη θέση μετά το Δαρείο, και θα ονομαστεί “μέλος της οικογένειας του Δαρείου”».
8. Έγραψαν λοιπόν καθένας τη γνώμη του, τη σφράγισαν και την έβαλαν κάτω απ’ το προσκέφαλο του βασιλιά Δαρείου και είπαν:
9. «Όταν σηκωθεί ο βασιλιάς, θα του δώσουν τα σημειώματα· κι εκείνος που ο βασιλιάς και οι τρεις αυλάρχες της Περσίας θα κρίνουν ότι η γνώμη του είναι η ευφυέστερη, σύμφωνα με το τι έχει γράψει, αυτός θα είναι ο νικητής».
10. Ο ένας λοιπόν έγραψε: «Το κρασί είναι το επικρατέστερο πράγμα».
11. Ο άλλος έγραψε: «Ο βασιλιάς είναι επικρατέστερος».
12. Ο τρίτος έγραψε: «Επικρατέστερες είναι οι γυναίκες, όλα όμως τα νικάει η αλήθεια».
13. Όταν σηκώθηκε ο βασιλιάς, του έδωσαν τα σημειώματα και τα διάβασε.
14. Εκείνος έστειλε αγγελιοφόρους και κάλεσε όλους τους άρχοντες της Περσίας και της Μηδίας, τους διοικητές, τους στρατηγούς, τους επάρχους, όλους τους ανώτατους άρχοντες και κάθισε στο βήμα του δικαστηρίου και διαβάστηκαν ενώπιόν του τα τρία σημειώματα.
15. Τότε ο βασιλιάς διέταξε: «Καλέστε τους νέους να μας εξηγήσουν τις γνώμες τους». Τους κάλεσαν κι όταν εκείνοι μπήκαν στην αίθουσα,
16. τους ζήτησαν να δώσουν εξηγήσεις γι’ αυτά που είχαν γράψει.
17. Πρώτος άρχισε εκείνος που είχε γράψει για τη δύναμη του κρασιού:
18. «Κύριοι», είπε, «γιατί να μην είναι δυνατότερο απ’ όλα τα πράγματα το κρασί; Αυτό θολώνει το μυαλό όλων όσοι το πίνουν.
19. Το μυαλό του βασιλιά και του ορφανού, του δούλου και του ελεύθερου, του φτωχού και του πλούσιου –σε όλους η επίδραση είναι ίδια.
20. Κάνει όλους να νιώθουνε χαρά και ξεγνοιασιά και να ξεχνάνε υποχρεώσεις και καημούς.
21. Τους κάνει όλους να νιώθουν πλούσιοι· κανένας πιωμένος δεν υπολογίζει ούτε βασιλιά ούτε διοικητή και μιλάει ακατάσχετα για τα πάντα.
22. Όταν πίνουν οι άνθρωποι ξεχνούν αδέρφια και φίλους και μετά από λίγο σφάζονται μεταξύ τους·
23. ύστερα, όταν ξεμεθύσουν, δε θυμούνται πια τι έκαναν.
24. Κύριοι, δεν είναι το κρασί το πιο δυνατό πράγμα στον κόσμο, αφού μας αναγκάζει να φερόμαστε έτσι;» Και μ’ αυτά τα λόγια τελείωσε.