1. Μετά απ’ αυτά εκλέχθηκαν οι αρχηγοί των οικογενειών κατά φυλές, για να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ μαζί με τις γυναίκες τους, τους γιους τους, τις κόρες τους, τους δούλους τους, τις δούλες τους και τα ζώα τους.
2. Ο βασιλιάς Δαρείος έστειλε μαζί τους χίλιους ιππείς να τους συνοδέψουν με ασφάλεια πίσω στην Ιερουσαλήμ, με μουσικά όργανα, τύμπανα και αυλούς.
3. Όλοι οι συμπατριώτες τους βάδιζαν παίζοντας όργανα, μαζί με τους καβαλάρηδες που είχαν διαταχθεί να πάνε μαζί.
4. Αυτά είναι τα ονόματα των αντρών που γύριζαν πίσω στις περιοχές τους κατά οικογένειες και τμήματα:
5. Από τους ιερείς, απογόνους του Φινεές, γιου του Ααρών ήταν: Ο Ιησούς, γιος του Ιωσεδέκ, γιου του Σαραίου και ο Ιωακίμ, γιος του Ζοροβάβελ, γιου του Σαλαθιήλ, από την οικογένεια του Δαβίδ, τη γενιά του Φαρές της φυλής Ιούδα.
6. Αυτός ο Ζοροβάβελ ήταν που είχε πει τα σοφά εκείνα λόγια ενώπιον του Δαρείου, βασιλιά των Περσών, το δεύτερο χρόνο της βασιλείας του, το μήνα Νισάν, που ήταν κι ο πρώτος μήνας.
7. Αυτοί είναι οι Ιουδαίοι, που επέστρεψαν από την αιχμαλωσία. Ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσορ είχε οδηγήσει τις οικογένειές τους στη Βαβυλώνα κι από τότε ζούσαν εκεί αιχμάλωτοι.
8. Γύρισαν στην Ιερουσαλήμ και στην υπόλοιπη Ιουδαία καθένας στην πόλη του, με αρχηγούς το Ζοροβάβελ, τον Ιησού, το Νεεμία, το Ζαραία, το Ρησαία, τον Ενήνιο, το Μαρδοχαίο, το Βεελσάρο, τον Ασφαράσο, το Βορολία, το Ροΐμο και το Βαανά.
9. Ο αριθμός των αντρών του λαού και οι αρχηγοί τους ήταν: Οι απόγονοι του Φόρος, δύο χιλιάδες εκατόν εβδομήντα δύο·
10. του Σαφάτ, τετρακόσιοι εβδομήντα δύο· του Αρές, εφτακόσιοι πενήντα έξι·
11. του Φαάθ Μωάβ, δηλαδή οι απόγονοι του Ιησού και του Ιωάβ, δύο χιλιάδες οκτακόσιοι δώδεκα.
12. Οι απόγονοι του Ωλάμου, χίλιοι διακόσιοι πενήντα τέσσερις· του Ζατού, εννιακόσιοι σαράντα πέντε· του Χορβέ, εφτακόσιοι πέντε· του Βανί, εξακόσιοι σαράντα οκτώ·
13. του Βηβαί, εξακόσιοι είκοσι τρεις· του Ασγάδ, χίλιοι τριακόσιοι είκοσι δύο.
14. Οι απόγονοι του Αδωνικάμ, εξακόσιοι εξήντα εφτά· του Βαγοΐ, δύο χιλιάδες εξήντα έξι· του Αδινού, τετρακόσιοι πενήντα τέσσερις.
15. Οι απόγονοι του Ατήρ Εζεκία, ενενήντα δύο· του Κιλάν και Αζητάς, εξήντα εφτά· του Αζουρού, τετρακόσιοι τριάντα δύο.
16. Οι απόγονοι του Αννίας, εκατόν ένας· του Αρόμ· του Βασσαί, τριακόσιοι είκοσι τρεις· του Αρίφου, εκατόν δώδεκα·
17. και οι απόγονοι του Βαιτηρούς, τρεις χιλιάδες πέντε. Επίσης επέστρεψαν στις πόλεις όπου είχαν κατοικήσει οι πρόγονοί τους, ως εξής: Στη Βαιθλωμών εκατόν είκοσι τρεις άντρες.
18. Στη Νετεβά, πενήντα πέντε· στην Ένατο, εκατόν πενήντα οκτώ· στη Βαιτασμών, σαράντα δύο.
19. Στην Καριαθιαρί, είκοσι πέντε· στην Καπίρα και στη Βηρότ, εφτακόσιοι σαράντα τρεις.
20. Στις πόλεις που κατοικούσαν οι Χαδιασάι και οι Αμμίδιοι, τετρακόσιοι είκοσι δύο. Στην Κιραμά και στη Γάβη, γύρισαν εξακόσιοι είκοσι ένας.
21. Στη Μακαλών, εκατόν είκοσι δύο· στη Βετολίω, πενήντα δύο. Στη Νιφίς, εκατόν πενήντα έξι·
22. στην άλλη Κάλαμο και στην Ωνούς, εφτακόσιοι είκοσι πέντε·
23. στην Ιερεχόν, τριακόσιοι σαράντα πέντε, και στη Σανάας, τρεις χιλιάδες τριακόσιοι τριάντα.
24. Οι ιερείς που γύρισαν από την αιχμαλωσία ήταν: Οι απόγονοι του Ιεδδού, απογόνου του Ιησού και του Ανασίβ, εννιακόσιοι εβδομήντα δύο· οι απόγονοι του Εμμήρου, χίλιοι πενήντα δύο.
25. Οι απόγονοι του Φασούρου, χίλιοι διακόσιοι σαράντα εφτά· του Χαρμή, χίλιοι δέκα εφτά.
26. Οι λευίτες: Οι απόγονοι του Ιησού, του Καδμιήλου, του Βάννου και του Σουδίου, εβδομήντα τέσσερις.
27. Οι ψάλτες: Οι απόγονοι του Ασάφ, εκατόν είκοσι οχτώ.
28. Οι θυρωροί: Οι απόγονοι του Σαλούμ, του Ατάρ, του Τολμάν, του Ακούβ, του Ατητά και του Σωβαΐ, όλοι εκατόν τριάντα εννιά.
29. Οι υπηρέτες του ναού: Οι απόγονοι του Ησαύ, του Ασιφά, του Ταβαώθ, του Κηράς, του Σουά, του Φαδαίου, του Λαβανά, του Αγγαβά,
30. του Ακούδ, του Ουτά, του Κητάβ, του Αγαβά, του Συβαΐ, του Ανάν, του Καθουά, του Γεδδούρ,
31. του Ιαΐρου, του Δαισάν, του Νοεβά, του Χασεβά, του Γαζηρά, του Οζία, του Φινοέ, του Ασαρά, του Βασθαΐ, του Ασανά, του Μαανί, του Ναφισί, του Ακούφ, του Αχιβά, του Ασούρ, του Φαρακίμ, του Βασαλώθ,
32. του Μεεδδά, του Κουθά, του Χαρέα, του Βαρχούς, του Σεράρ, του Θομοΐ, του Νασί και του Ατιφά.
33. Οι απόγονοι των δούλων του Σολομώντα, που γύρισαν από την αιχμαλωσία ήταν: Οι απόγονοι του Ασσαφιώθ, του Φαριδά, του Ιεηλί, του Λοζών, του Ισδαήλ, του Σαφυθί,
34. του Αγιά, του Φακαρέθ-σαβιή, του Σαρωθιέ, του Μασίας, του Γας, του Αδδούς, του Σουβάς, του Αφερά, του Βαρωδίς, του Σαφάτ, του Αμών.
35. Όλοι οι υπηρέτες του ναού και οι απόγονοι των δούλων του Σολομώντα ήταν τριακόσιοι εβδομήντα δύο.
36-37. Υπήρχαν και εξακόσιοι πενήντα δύο άντρες που ανήκαν στην οικογένεια του Δαλάν, απογόνου του Τουβάν, και στην οικογένεια του Νεκωδάν, και επέστρεψαν από τις πόλεις Θερμελέθ και Θελερσάς, με αρχηγούς τον Χαραάθ, τον Αδάν και τον Αμάρ. Αυτοί όμως δεν μπόρεσαν να αποδείξουν ότι οι οικογένειές τους και οι συγγένειές τους ήταν ισραηλιτικής καταγωγής.
38. Ιερείς, που είχαν σφετεριστεί το ιερατικό αξίωμα και δε βρέθηκαν στους καταλόγους ήταν: Οι απόγονοι του Οββία, του Ακκώς, και του Ιοδδούς, ο οποίος πήρε γυναίκα την Αιγία, από τις κόρες του Φαρζελλαίου και πήρε το όνομά του πεθερού του.
39. Εξετάσθηκε το γενεαλογικό τους δέντρο στους καταλόγους αλλά δε βρέθηκε, κι έτσι αποκλείσθηκαν από το αξίωμα της ιεροσύνης.
40. Ο Νεεμίας και ο Ατθαρίας τους είπαν ότι δεν μπορούσαν να παίρνουν μέρος στις ιερές τελετές, μέχρις ότου παρουσιαστεί αρχιερέας, που θα φοράει τη Δήλωση και την Αλήθεια.
41. Όλοι οι Ισραηλίτες, από δώδεκα ετών και πάνω, χωρίς τους δούλους και τις δούλες, ήταν σαράντα δύο χιλιάδες τριακόσιοι εξήντα. Οι δούλοι τους και οι δούλες ήταν εφτά χιλιάδες τριακόσιοι τριάντα εφτά. Οι ψάλτες και οι ψάλτριες ήταν διακόσιοι σαράντα πέντε.
42. Οι καμήλες τους ήταν τετρακόσιες τριάντα πέντε, τα άλογα εφτά χιλιάδες τριάντα έξι, τα μουλάρια διακόσια σαράντα πέντε και τα γαϊδούρια πέντε χιλιάδες πεντακόσια είκοσι πέντε.
43. Μερικοί από τους αρχηγούς των οικογενειών, όταν έφτασαν στο ναό του Θεού στα Ιεροσόλυμα, υποσχέθηκαν να χτίσουν το ναό στον τόπο του ανάλογα με τη δύναμή τους,
44. και να δώσουν στο ιερό θησαυροφυλάκιο για τα έργα της ανοικοδόμησης χίλιες χρυσές και πέντε χιλιάδες ασημένιες μνες και εκατό ιερατικές στολές.
45. Οι ιερείς, οι λευίτες και μερικοί από το λαό εγκαταστάθηκαν στην Ιερουσαλήμ και στη γύρω ύπαιθρο· οι ψάλτες, οι θυρωροί και όλος ο άλλος λαός εγκαταστάθηκαν στις πόλεις των προγόνων τους.
46. Τον έβδομο μήνα, όλοι οι Ισραηλίτες είχαν πια εγκατασταθεί καθένας στον τόπο του. Μετά συγκεντρώθηκαν όλοι με κοινό σκοπό στο μεγάλο χώρο που βρίσκεται μπροστά στην πρώτη πύλη του ναού στην ανατολική πλευρά του.
47. Ο Ιησούς, γιος του Ιωσεδέκ, οι συνάδελφοί του ιερείς, ο Ζοροβάβελ, γιος του Σαλαθιήλ και οι συγγενείς του, ετοίμασαν το θυσιαστήριο του Θεού του Ισραήλ,
48. για να προσφέρουν σ’ αυτό ολοκαύτωμα, σύμφωνα με όσα ορίζονται σαφώς στο βιβλίο του Μωυσή, του ανθρώπου του Θεού.
49. Μερικοί όμως από τους γύρω λαούς της περιοχής συνενώθηκαν εναντίον τους. Και μολονότι όλα αυτά τα έθνη ήταν εχθρικά απέναντι στους Ιουδαίους και εμπόδιζαν τις εργασίες, αυτοί αποπεράτωσαν την ανοικοδόμηση του θυσιαστηρίου στην αρχική του θέση. Μετά οι Ιουδαίοι άρχισαν να προσφέρουν κανονικά πάνω σ’ αυτό τις θυσίες και τα ολοκαυτώματα στον Κύριο το πρωί και το απόγευμα.
50. Επίσης γιόρτασαν τη γιορτή της Σκηνοπηγίας, όπως ορίζει ο νόμος, προσφέροντας κάθε μέρα τις θυσίες που προβλέπονταν από τους κανονισμούς.
51. Μετά απ’ αυτά έκαναν τις καθημερινές προσφορές, τις θυσίες των σαββάτων, της νουμηνίας και όλων των αγίων εορτών.
52. Και όσοι έκαναν τάματα στο Θεό, άρχισαν από την πρώτη μέρα του έβδομου μήνα να προσφέρουν τις θυσίες τους, αν και δεν είχε χτιστεί ακόμη ο ναός.
53. Ο λαός έδωσε χρήματα για να πληρωθούν οι ξυλοκόποι και οι μαραγκοί· επίσης έδωσαν φαγητά και ποτά. Και έστειλαν στους Σιδωνίους και τους Τύριους άμαξες για να μεταφέρουν ξύλα κέδρου από το Λίβανο και να τα περάσουν με σχεδίες στο λιμάνι της Ιόππης. Όλα αυτά έγιναν σύμφωνα με την έγγραφη προς αυτούς διαταγή του Κύρου, βασιλιά των Περσών.
54-55. Το δεύτερο μήνα, λοιπόν, του δεύτερου χρόνου από τότε που ήρθαν στον τόπο του ναού στην Ιερουσαλήμ, άρχισαν όλοι μαζί το έργο της ανοικοδόμησης και έβαλαν τα θεμέλια του ναού. Ήταν ο Ζοροβάβελ, γιος του Σαλαθιήλ, και ο Ιησούς, γιος του Ιωσεδέκ, κι οι υπόλοιποι συμπατριώτες τους, οι ιερείς, οι λευίτες, δηλαδή όλοι όσοι είχαν γυρίσει στην Ιερουσαλήμ από την αιχμαλωσία.
56. Οι λευίτες από είκοσι ετών και πάνω διορίστηκαν να επιβλέπουν τις εργασίες του ναού του Κυρίου. Διορίστηκαν ο Ιησούς, οι γιοι του και οι συγγενείς του, ο αδερφός του ο Καδμιήλ, οι γιοι του Ιησού του Ημαδαβούν, οι απόγονοι του Ιωδά του Ιλιαδούν, μαζί με τους γιους του και τους συγγενείς του· όλοι δηλαδή οι λευίτες εργάζονταν μαζί ως επιστάτες στις εργασίες του ναού του Θεού.
57. Ένώ οι χτίστες έχτιζαν το ναό του Θεού, οι ιερείς είχαν πάρει τις θέσεις τους και στέκονταν ντυμένοι τις στολές τους, κρατώντας μουσικά όργανα και σάλπιγγες· στέκονταν και οι λευίτες, οι απόγονοι του Ασάφ, με κύμβαλα. Δοξολογούσαν κι ευχαριστούσαν τον Κύριο, σύμφωνα με τους κανονισμούς του Δαβίδ, βασιλιά του Ισραήλ.
58. Φώναζαν μ’ όλη τους τη δύναμη ευχαριστώντας τον Κύριο κι επαναλαμβάνοντας με ύμνους: «η δόξα του Κυρίου και η αγάπη του για τον Ισραήλ διαρκούν αιώνια».
59. Όλος ο λαός σάλπιζε κι ευχαριστούσε με μεγάλη φωνή τον Κύριο που ξαναχτιζόταν ο ναός.
60. Μερικοί όμως από τους γεροντότερους ιερείς και λευίτες και από τους αρχηγούς των οικογενειών, που είχαν δει τον προηγούμενο ναό, όταν έρχονταν τώρα εκεί που χτιζόταν ο νέος ναός, έκλαιγαν και θρηνολογούσαν με δυνατές κραυγές.
61. Άλλοι με τις σάλπιγγες αλάλαζαν χαρούμενα.
62. Ο λαός σάλπιζε δυνατά κι ακουγόταν από πολύ μακριά· όσοι όμως ήταν κοντά δεν άκουγαν τις σάλπιγγες, γιατί ο θρήνος εκεί γύρω ήταν δυνατότερος.
63. Οι εχθροί των φυλών Ιούδα και Βενιαμίν άκουσαν τα σαλπίσματα και ήρθαν να δουν τι σήμαιναν όλα αυτά.
64. Όταν έμαθαν ότι εκείνοι που είχαν γυρίσει από την αιχμαλωσία, έχτιζαν τώρα το ναό προς τιμήν του Κυρίου, του Θεού του Ισραήλ,
65. πλησίασαν το Ζοροβάβελ, τον Ιησού και τους αρχηγούς των συγγενειών και τους είπαν: «Αφήστε μας να χτίσουμε κι εμείς μαζί σας·
66. γιατί κι εμείς, όπως κι εσείς, υπακούμε στον ίδιο Κύριο και θυσιάζουμε σ’ αυτόν από τον καιρό του Ασβασαρέθ, βασιλιά των Ασσυρίων, ο οποίος και μας μετέφερε εδώ».
67. Ο Ζοροβάβελ, όμως, ο Ιησούς και οι άλλοι αρχηγοί των οικογενειών του Ισραήλ, τους απάντησαν: «Δεν επιτρέπεται να χτίσουμε μαζί το ναό στο Θεό μας, τον Κύριο του Ισραήλ.
68. Θα τον χτίσουμε μόνοι μας, όπως μας διέταξε ο Κύρος, βασιλιάς των Περσών».
69. Τότε οι ειδωλολάτρες που κατοικούσαν στη χώρα άρχισαν να παρενοχλούν τους Ιουδαίους. Τους στερούσαν τις προμήθειες και τους εμπόδιζαν να χτίσουν.
70. Οργάνωναν συνωμοσίες εναντίον τους, ξεσήκωναν ταραχές και οχλαγωγούσαν τόσο, που καθυστερούσε η ολοκλήρωση της ανοικοδόμησης, όσο ζούσε ο βασιλιάς Κύρος.
71. Έτσι, επί δυο χρόνια εμποδίζονταν να χτίσουν, ωσότου έγινε βασιλιάς ο Δαρείος.