1. Gipanalanginan sa Dios si Noe ug ang iyang mga anak ug giingnan, “Panganak kamo aron ang inyong mga liwat mosanay sa kalibotan.
2. Mangahadlok kaninyo ang tanang mananap lakip ang mga langgam, ang gagmayng mga mananap ug ang mga isda. Gitugyan sila ubos sa inyong pagbuot.
3. Makakaon kamo sa tanang mananap ug sa lunhawng mga tanom kay gitugyan ko kining tanan kaninyo aron mahimong pagkaon ninyo.
4. Usa lamang ka butang ang kinahanglan dili ninyo kan-on ug kini mao ang karne nga may dugo pa kay ang kinabuhi anaa man sa dugo.
5. Kon usa ka tawo mopatay ug tawo, silotan siya. Silotan pinaagi sa kamatayon ang mananap o tawo nga mopatay ug tawo.
6. Ang mopatay ug tawo patyon usab sa iyang isigkatawo; kay gibuhat man ang tawo sama sa Dios.
7. “Panganak kamo aron modaghan kamo ug molukop sa tibuok kalibotan.”
8. Unya ang Dios miingon kang Noe ug sa iyang mga anak,
9. “Himoon ko na karon ang akong kasabotan tali kaninyo ug kanako ug sa inyong mga kaliwat,
10. ingon man sa tanang binuhat nga buhi uban kaninyo—ang mga langgam, mga kahayopan ug mga ihalas nga mga mananap—tanan gayod nga nanggawas sa arka.
11. Himoon ko ang akong kasabotan tali kaninyo ug kanako: isaad ko nga dili na gayod puohon pinaagi sa lunop ang tanang binuhat nga buhi. Dili na gayod laglagon ang kalibotan pinaagi sa lunop.”
12. Ug ang Dios miingon, “Agig timaan sa walay kataposang kasabotan nga akong gihimo tali kanako ug kaninyo ingon man sa tanang buhing mananap,
13. palutawon ko ang akong bangaw diha sa kapanganoran. Timaan kini sa kasabotan tali kanako ug sa kalibotan.
14. Kon tigumon ko na gani ang mga panganod diha sa langit ug makita diha niini ang bangaw,
15. hinumdoman ko ang akong gisaad kaninyo ug sa tanang mananap nga dili ko na gayod laglagon pinaagig lunop ang tanang binuhat.
16. Sa dihang makita na ang bangaw diha sa mga panganod, tan-awon ko kini ug hinumdoman ko ang walay kataposang kasabotan tali kanako ug sa tanang binuhat nga anaa sa kalibotan.”
17. Ang Dios miingon kang Noe, “Mao kini ang ilhanan sa saad nga akong gihimo sa tanang binuhat nga buhi dinhi sa kalibotan.”
18. Ang mga anak ni Noe nga nangawas sa arka mao si Sem, si Ham ug si Japet. Si Ham mao ang amahan ni Canaan.
19. Kining tulo ka anak ni Noe mao ang mga ginikanan sa tanang tawo sa kalibotan.
20. Si Noe mag-uuma ug siya mao ang unang nananom ug paras.
21. Sa nakainom na siyag ubay-ubayng bino, nahubog siya ug natulog nga hubo didto sa iyang tolda.
22. Sa pagkakita ni Ham, ang amahan ni Canaan, nga hubo ang iyang amahan, migula siya ug gisuginlan ang duha niya ka igsoon.
23. Unya nagkuhag kupo sila si Sem ug si Japet ug gibutang nila kini sa ilang abaga. Nagtalikod sila nga misulod sa tolda ug gitabonan nila ang ilang amahan. Samtang gibuhat nila kini, milingiw sila aron dili nila makita ang pagkahubo sa ilang amahan.
24. Sa nahuwasan na si Noe ug sa nasayran niya ang gibuhat kaniya sa iyang kamanghorang anak,
25. miingon siya,“Tinunglo si Canaan;mahimo siyang ulipon sa iyang mga igsoon.”
26. Miingon usab siya,“Dalaygon ang Dios ni Sem.Mahimong ulipon ni Sem si Canaan.
27. Pasanayon unta sa Dios si Japetug motipon unta pagpuyo sa katawhan ni Sem ang iyang kaliwat.Mahimong ulipon ni Japet si Canaan.”
28. Human sa lunop, nabuhi pa si Noe ug laing 350 ka tuig.
29. Namatay siya sa panuigong 950.