1. Sa tanang mananap nga gibuhat sa Ginoong Dios, ang bitin mao ang labing limbongan. Gipangutana sa bitin ang babaye, “Gidid-an ba diay kamo sa Dios pagkaon sa bunga sa tanang kahoy sa tanaman?”
2. Mitubag ang babaye, “Makakaon kami sa mga bunga sa tanang kahoy sa tanaman
3. gawas sa kahoy nga anaa sa taliwala niini. Gidid-an kami sa Dios sa pagkaon ug bisan gani sa paghikap nianang kahoya. Kon supakon namo kini, mamatay kami.”
4. Miingon ang bitin, “Dili tinuod nga mamatay kamo!
5. Gisulti kini sa Dios kaninyo kay nasayod man gud siya nga kon mokaon kamo niini, maabli ang inyong salabotan ug mahisama kamo kaniya nga nasayod unsay maayo ug unsay daotan.”
6. Sa pagkakita sa babaye nga ang maong kahoy maanindot kaayo ug laming kan-on ang bunga niini ug makapahimo kaniyang maalamon, mikuha siyag bunga ug gikaon niya kini. Unya gihatagan niya ang iyang bana ug mikaon usab siya.
7. Pagkahuman gayod nilag kaon, naabli ang ilang salabotan ug nakita nila nga hubo diay sila. Busa naghimo silag mga tapis gikan sa mga dahon sa kahoyng igera aron itabon sa ilang lawas.
8. Sa pagsalop na sa adlaw, nadungog nila ang Ginoong Dios nga naglakaw sa tanaman busa mitago sila sa kakahoyan.
9. Apan ang lalaki gitawag sa Ginoong Dios, “Hain ka ba?”
10. Ang lalaki mitubag, “Nadungog ko ang imong paglakaw sa tanaman ug giabot akog kahadlok ug mitago ako kay hubo man ako.”
11. “Kinsay nagsulti kanimo nga hubo ka?” nangutana ang Dios. “Mikaon ka ba sa bunga sa kahoy nga gidili ko kanimo?”
12. Ang lalaki mitubag, “Ang babaye nga gihatag mo kanako maoy naghatag kanako sa bunga sa maong kahoy ug mikaon ako niini.”
13. Ang Ginoong Dios nangutana sa babaye, “Nganong gibuhat mo man kini?”Ang babaye mitubag, “Giilad ako sa bitin busa mikaon ako niini.”
14. Ug ang Ginoong Dios miingon sa bitin,“Tungod niini silotan ka;ikaw lamang sa tanang mananap ang mahiagom niining tungloha:sukad karon magkamang ka na pinaagi sa imong tiyanug magkaon ka nag abog sa tanang adlaw sa imong kinabuhi.
15. Himoon kong magkaaway ikaw ug ang babaye;ug mahimong kaaway ang imong kaliwat ug ang iyang kaliwat.Dugmokon niya ang imong uloug paakon mo usab ang iyang tikod.”
16. Ug miingon siya sa babaye,“Dugangan ko ang imong kalisdanan inigpanamkon moug ang kasakit nga imong bation inigpanganak nimo;apan bisan pa niini, mangandoy ka gihapon sa imong banaug siya maoy magbuot kanimo.”
17. Unya miingon siya sa lalaki,“Tungod kay nagpadani ka man sa imong asawaug mikaon sa bunga sa kahoy nga gidili ko kanimo,mahimong tinunglo ang yuta tungod sa imong gibuhat.Maghago ka pag-ayo sa tibuok mong kinabuhiuna pa kini mohatag ug igong abot alang kanimo.
18. Moturok sa yuta ang mga sampinit ug mga sagbot alang kanimoug magkaon ka sa mga bunga sa mga tanom sa kapatagan.
19. Magpatulo ka sa imong singot ug maghago pag-ayouna pa mohatag kanimog abot ang yutahangtod mobalik ka sa yuta nga imong gigikanan.Hinimo ka gikan sa yutaug sa yuta ka mopauli.”
20. Ginganlan sa lalaki ang iyang asawa ug Eva kay siya man ang inahan sa tanang mga tawo.
21. Ug nagbuhat ang Ginoong Dios alang kang Adan ug kang Eva ug mga sapot nga panit sa mga mananap ug gibistihan niya sila.
22. Unya miingon ang Ginoong Dios, “Karon ang tawo nahisama na kanato ug nahibalo na siya unsay maayo ug unsay daotan. Kinahanglan dili siya tugotan pagkaon sa bunga sa kahoy nga naghatag ug kinabuhi aron dili siya magpabiling buhi hangtod sa kahangtoran.”
23. Busa gihinginlan sa Ginoong Dios ang tawo gikan sa tanaman sa Eden ug gipaugmad sa yuta nga iyang gigikanan.
24. Gipapahawa sa Dios ang tawo ug gibutangan niya ang silangan sa tanaman sa Eden ug mga kerubin ug usa ka espada nga nagdilaab ug nagtuyoktuyok aron walay makaduol sa kahoy nga naghatag ug kinabuhi.