1. Tigulang na kaayo si Abraham niining panahona ug gipanalanginan siya sa Ginoo sa tanan nga iyang gibuhat.
2. Giingnan niya ang labing tigulang niyang sulugoon nga maoy iyang gipiyalan sa tanan niyang katigayonan, “Ibutang ang imong kamot sa tungatunga sa akong paa.
3. Panumpa kanako sa ngalan sa Ginoo, ang Dios sa langit ug sa yuta nga dili ka mangitag asawa nga taga dinhi sa Canaan alang sa akong anak.
4. Lakaw ngadto sa akong nasod ug pangitaig asawa ang akong anak nga si Isaac didto sa akong mga paryenti.”
5. Apan nangutana ang sulugoon, “Kon ang babaye dili mouban kanako nganhi niining yutaa, paadtoon ko ba ang imong anak ngadto sa yuta nga imong gigikanan?”
6. Mitubag si Abraham, “Ayaw gayod paadtoa didto ang akong anak.
7. Ang Ginoo nga Dios sa langit nagdala kanako gikan sa balay sa akong amahan ug gikan sa yuta sa akong mga paryenti. Nanumpa siya kanako nga ihatag niya kining yutaa ngadto sa akong mga kaliwat. Magpadala siyag anghel nga mag-una kanimo aron didto makakita kag asawa alang sa akong anak.
8. Apan kon ang babaye dili gustong mokuyog kanimo, makalingkawas ka na niining imong panumpa kanako. Bisag unsay mahitabo, ayaw paadtoa didto ang akong anak.”
9. Busa gibutang sa sulugoon ang iyang kamot sa kinatawo ni Abraham nga iyang agalon ug nanumpa siya sa pagtuman sa iyang sugo.
10. Mikuha ang sulugoon ug napulo ka kamelyo sa iyang agalon ug daghang bililhong mga gasa. Giandam niya ang mga dad-onon ug mipadulong siya sa siyudad sa Nahor sa Mesopotamia.
11. Sa pag-abot niya, iyang gipaluhod ang mga kamelyo duol sa atabay nga didto gawas sa siyudad. Hapon kadto nga maoy ipangalos sa mga babaye ug tubig.
12. Unya nag-ampo siya, “Ginoo, Dios sa akong agalon nga si Abraham, molampos unta ako karon sa akong tuyo. Tumana ang imong gisaad sa akong agalon.
13. Ania ako tupad sa atabay nga kalosanan ug tubig sa mga babaye sa siyudad.
14. Ingnon ko ang usa sa mga dalaga, ‘Palihog, ipaubos ang imong tibod ug paimna ako.’ Kon moingon siya, ‘Sigi, inom ug paimnon ko usab ang imong mga kamelyo,’ siya unta ang imong gipili nga maasawa sa imong sulugoon nga si Isaac. Kon mahitabo kini, akong masayran nga gituman mo ang imong gipanumpa sa akong agalon.”
15. Wala pa gani siya makahumag ampo, miabot si Rebecca nga nagpas-an ug tibod. Anak siya ni Betuel nga anak ni Milca, ang asawa ni Nahor nga igsoon ni Abraham.
16. Ulay siya ug maanyag kaayo. Milugsong siya ngadto sa atabay ug gisudlan niyag tubig ang tibod ug mipauli siya.
17. Midali pagsugat kaniya ang sulugoon ug miingon, “Paimna intawon akog tubig sa imong tibod.”
18. Siya mitubag, “Sigi, inom, sir.” Ug gipaubos niya pagdali ang iyang tibod ug gikuptan niya kini samtang nag-inom siya.
19. Sa pagkahuman niyag inom, miingon si Rebecca, “Paimnon ko usab ang imong mga kamelyo kutob sa ilang gikinahanglan.”
20. Unya gidali niya pagbubo ang tubig sa iyang tibod ngadto sa pasungan sa mga mananap ug midagan siya ngadto sa atabay aron pagkalos pa ug tubig alang sa tanang kamelyo.
21. Ang tawo naniid kaniya sa hilom aron masuta niya kon gipanalanginan ba sa Ginoo ang iyang panaw.
22. Sa nakahuman na si Rebecca pagpainom sa mga kamelyo, ang tawo mikuhag singsing nga bulawan nga 5.7 ka gramo ug gibutang niya kini sa ilong ni Rebecca. Mikuha usab siyag duha ka pulseras nga bulawan ug iyang gisul-ob sa mga bukton ni Rebecca.
23. Unya nangutana siya, “Kinsa may imong amahan? Palihog, tug-ani ako. May lawak ba sa balay sa imong amahan nga kapahulayan ko ug sa akong mga kauban karong gabii?”
24. Mitubag siya, “Anak ako ni Betuel nga anak ni Nahor ug ni Milca.
25. Daghang uhot ug kalan-on alang sa mga hayop didto sa among balay ug aduna kamoy kapahulayan.”
26. Unya miyukbo ang tawo ug misimba sa Ginoo
27. ug miingon, “Dalaygon ang Ginoo, ang Dios sa akong agalon nga si Abraham, kay gituman niya ang iyang gisaad ngadto sa akong agalon. Gidala ako sa Ginoo sa balay gayod sa kabanay sa akong agalon.”
28. Midagan ang batan-ong babaye ngadto sa balay sa iyang inahan ug gisugilon niya ang tanan.
29. Si Rebecca may igsoong lalaki nga si Laban. Midagan si Laban ngadto sa tawo nga didto sa atabay.
30. Nakita niya ang singsing diha sa ilong ni Rebecca ug ang mga pulseras diha sa iyang mga bukton. Nadungog usab niya si Rebecca nga nagsugilon sa gisulti kaniya sa tawo busa miadto siya sa sulugoon ni Abraham nga nagbarog tupad sa iyang mga kamelyo duol sa atabay.
31. Ug giingnan ni Laban ang sulugoon, “Adto ta sa among balay. Gipanalanginan ka sa Ginoo. Nganong anaa ka man lang sa gawas nga giandaman ko man ikaw ug dapit sa balay ug kabutangan sa imong kamelyo?”
32. Busa midayon ang tawo ug gidiskarga ni Laban ang mga karga sa kamelyo ug gihatagan niyag uhot ug kalan-on. Unya gidad-an niyag tubig ang sulugoon ni Abraham ug ang iyang mga kauban aron makapanghimasa sila.
33. Sa dihang gidulotan na silag pagkaon, ang sulugoon miingon, “Dili ko mokaon kon dili ko pa ikapadayag ang akong tuyo.”Si Laban miingon, “Hala, sulti na.”
34. “Sulugoon ako ni Abraham,” miingon siya,
35. “Gipanalanginan pag-ayo sa Ginoo ang akong agalon ug gihimo siyang bantogan. Gihatagan siyag mga panon sa karnero ug mga kanding, mga baka, mga salapi, mga bulawan, mga ulipong lalaki ug babaye, mga kamelyo ug mga asno.
36. Sa dihang tigulang na si Sara, ang asawa sa akong agalon, nanganak siya ug batang lalaki. Gihatag sa akong agalon ang tanan niyang katigayonan ngadto sa maong anak.
37. Gipapanumpa ako sa akong agalon sa pagtuman sa iyang gisugo nga dili ko minyoon ang iyang anak sa mga babaye sa Canaan diin siya magpuyo.
38. Ug giingnan ako niya nga moadto sa katawhan sa iyang amahan ug sa iyang mga paryenti aron pagpangitag asawa alang sa iyang anak.
39. Ug giingnan ko ang akong agalon, ‘Unsa may buhaton ko kon ang babaye dili mokuyog kanako?’
40. Siya mitubag, ‘Ang Ginoo nga gialagaran ko kanunay magpadala sa iyang anghel uban kanimo ug mopalampos kanimo sa imong tuyo. Pangitaig asawa ang akong anak didto sa mga kabanay sa akong amahan.
41. Kon buhaton mo kini, makalingkawas ka sa imong panumpa ug kon moadto ka sa akong panimalay ug mobalibad sila kanimo, makalingkawas ka usab.’
42. “Sa pag-abot ko sa atabay karong adlawa, nag-ampo ako, ‘Ginoo, Dios sa akong agalon nga si Abraham, palamposa intawon ang akong tuyo.
43. Samtang nagbarog ako duol sa atabay, ang dalaga nga moanhi aron pagkalos ug tubig, ingnon ko nga paimnon akog tubig sa iyang tibod.
44. Kon siya moingon nga hala inom ug paimnon ko usab ang imong mga kamelyo, siya na unta ang gipili sa Ginoo aron maasawa sa anak sa akong agalon.’
45. Wala pa gani ako makahuman sa hilom kong pag-ampo, miabot si Rebecca nga nagpas-ag tibod ug milugsong ngadto sa atabay aron pagkalos. Giingnan ko siya, ‘Paimna intawon ako.’
46. Gidali niya pagkuha ang tibod gikan sa iyang abaga ug giingnan ako, ‘Sigi inom. Paimnon ko usab ang imong mga kamelyo.’ Busa miinom ako ug gipainom niya ang mga kamelyo.
47. Gipangutana ko siya, ‘Kinsa may imong amahan?’ Mitubag siya, ‘Anak ako ni Betuel nga anak ni Nahor ug ni Milca.’ Unya gitaod ko ang singsing sa iyang ilong ug gisul-oban kog mga pulseras ang iyang mga bukton.
48. Miyukbo ako ug gisimba ko ug gidayeg ang Ginoo, ang Dios sa akong agalon nga si Abraham. Siya nagtultol kanako sa igsoon sa akong agalon aron ang iyang anak maasawa sa anak sa akong agalon.
49. Karon sultihi ako kon dawaton ba ninyo ang hangyo sa akong agalon o dili ba kay ako nay mag-igo sa akong buhaton.”
50. Si Laban ug si Betuel mitubag, “Kay kining butanga gikan man sa Ginoo, dili kami maoy maghukom niini.
51. Ania si Rebecca. Dad-a siya ug lakat na. Himoa siyang asawa sa anak sa imong agalon, sumala sa gisulti sa Ginoo.”
52. Sa pagkadungog sa sulugoon ni Abraham niini, mihapa siya sa yuta aron pagsimba sa Ginoo.
53. Unya gihatagan niya si Rebecca ug mga alahas nga plata ug bulawan ug mga bisti. Gihatagan usab niyag mahalong mga gasa ang igsoong lalaki ug ang inahan ni Rebecca.
54. Unya nangaon ug nag-inom ang sulugoon ug ang mga kauban niya ug nangatulog sila didto. Sa pagbangon nila sa pagkabuntag, miingon ang sulugoon, “Mopauli na ako sa akong agalon.”
55. Apan ang inahan ug ang igsoon ni Rebecca miingon, “Papuy-a unag usa ka semana o napulo ka adlaw si Rebecca uban kanamo. Unya mahimo na siyang mobiya kanamo.”
56. Apan miingon ang sulugoon ni Abraham, “Ayaw akog langana kay gipalampos sa Ginoo ang akong panaw. Tugoti nga mopauli na ako sa akong agalon.”
57. Mitubag sila, “Tawgon ta una ang babaye ug pasultihon ta siya.”
58. Busa gitawag nila si Rebecca ug gipangutana, “Buot ka bang mokuyog niining tawhana?”Siya mitubag, “Oo.”
59. Busa gipakuyog nila sa sulugoon ni Abraham ug sa iyang mga kauban si Rebecca ug ang iyang yaya.
60. Ug gipanalanginan nila si Rebecca nga nag-ingon,“Igsoon namo, hinaot unta nga mahimo kang inahan sa libo ka libong kaliwat,ug makabuntog sila sa mga siyudad sa ilang mga kaaway.”
61. Unya si Rebecca ug ang iyang mga sulugoong babaye misakay sa mga kamelyo aron mokuyog sa sulugoon ni Abraham.
62. Niining higayona, si Isaac nga didto magpuyo sa yuta sa Negeb nahiadto sa kamingawan sa Beerla-hai-roi.
63. Usa niana ka hapon misuroy siya sa kaumahan ug nakakita siyag mga kamelyo nga nagpadulong kaniya.
64. Unya nakita ni Rebecca si Isaac ug nanaog siya sa iyang kamelyo
65. ug nangutana sa sulugoon, “Kinsa man kanang anaa sa uma nga nagpadulong kanato?”Ang sulugoon mitubag, “Siya ang agalon ko.” Busa gikuha ni Rebecca ang iyang kupo ug gitabonan niya ang iyang nawong.
66. Si Isaac gisuginlan sa sulugoon sa tanan nga iyang nahimo.
67. Unya gidala ni Isaac si Rebecca ngadto sa iyang tolda nga gipuy-an ni Sara nga iyang inahan ug si Rebecca gipangasawa niya. Nahigugma si Isaac kang Rebecca ug si Rebecca maoy nakalipay kaniya sa pagkamatay sa iyang inahan.