Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Genesis 44 Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia (RCPV)

Ang Nawala nga Kupa

1. Unya giingnan ni Jose ang sulugoon nga gipiyalan niya sa iyang balay, “Pun-ag pagkaon ang mga sako niining mga tawhana kutob sa ilang madaog ug ibutang ang ilang gibayad nga kuwarta sa baba sa ilang tagsatagsa ka sako.

2. Isulod ang akong kupa nga plata sa sako sa kamanghoran uban sa gibayad niyang kuwarta.” Gituman kini sa sulugoon.

3. Sayo sa buntag, gipagikan ang mga magsoon uban sa ilang mga asno.

4. Apan sa wala pa gani sila makalakawg layo sa siyudad, giingnan ni Jose ang sulugoon nga piniyalan niya sa iyang balay, “Apasa pagdali ang mga tawo. Kon hiapsan mo na sila, ingna, ‘Nganong gibaslan man ninyog daotan ang maayo?

5. Nganong gikawat man ninyo ang kupa nga plata sa akong agalon? Imnanan sa akong agalon ang maong kupa ug kini ang gamiton niya kon managna siya. Pagkadaotan sa inyong gibuhat!’”

6. Sa dihang naapsan na sila sa sulugoon, iyang gisultihan sila sa giingon ni Jose.

7. Sila mitubag, “Nganong nakaingon ka man niana? Dili kami makabuhat niana!

8. Nasayod ka nga gidala gani namo pagbalik gikan sa Canaan ang kuwarta nga nakaplagan namo sulod sa among mga sako. Busa nganong mangawat man kamig plata o bulawan sa balay sa imong agalon?

9. Makaplagan gani nimo nga ania sa usa kanamo ang kupa, patya siya ug kaming tanan mahimong ulipon nimo.”

10. Miingon ang sulugoon, “Uyon ako niana. Kon makit-an ko gani sa usa kaninyo ang kupa, himoon ko siyang ulipon ug siya ra ang akong hukman nga sad-an.”

11. Busa gidiskarga nila pagdali ang ilang mga sako ug giablihan nila ang ilang tagsatagsa ka sako.

12. Gisusi pag-ayo sa sulugoon ang mga sako nila gikan sa kamagulangan hangtod sa kamanghoran ug didto hikaplagi ang kupa sa sako ni Benjamin.

13. Gigisi sa mga magsoon ang ilang mga bisti tungod sa kaguol ug gibalik nila pagkarga sa mga asno ang mga sako ug namalik sila sa siyudad.

14. Sa pag-abot ni Juda ug sa iyang mga igsoon sa balay ni Jose, diha pa siya. Mihapa sila sa atubangan niya

15. ug miingon si Jose kanila, “Unsa man kining inyong gibuhat? Wala ba kamo masayod nga ang tawo nga sama kanako makatagna sa umaabot?”

16. Si Juda miingon, “Unsa may among ikasulti kanimo? Unsaon man namo sa pagpangatarungan ug sa pagmatuod nga wala kami sala? Gipakita sa Dios nga sad-an kami. Busa kaming tanan imo nang mga ulipon ug dili kay siya ra nga maoy hikaplagan nga nagdala sa kupa.”

17. Si Jose miingon, “Dili ko kana mahimo! Mao ray himoon kong ulipon ang nakaplagan nga nagdala sa kupa. Ang uban makapauli ngadto sa inyong amahan.”

Nangaliyupo si Juda alang kang Benjamin

18. Miduol si Juda kang Jose ug miingon, “Tinahod nakong agalon, pasultiha intawon ako kanimo. Ayaw intawon kasuko kanako kay sama ka sa Paraon mismo.

19. Gipangutana mo kami kon may amahan pa ba kami o may lain pa ba kaming igsoon.

20. Gitubag ka namo, nga may amahan pa kami nga tigulang na ug usa ka manghod nga natawo sa tigulang na ang among amahan. Ang igsoon niining bataa patay na ug siya na lamang ang buhing anak sa iyang inahan. Pinangga kining bataa sa iyang amahan.

21. Ug giingnan mo kami nga dad-on siya nganhi kay motan-aw ka kaniya.

22. Gitubag ka namo nga dili siya makabiya sa iyang amahan kay kon mahimulag siya, mamatay gayod ang iyang amahan.

23. Apan miingon ka nga dili na kami makaatubang kanimo kon dili namo madala ang among kamanghoran.

24. “Sa paghiuli namo sa among amahan nga imong sulugoon, gisuginlan namo siya sa imong giingon.

25. Unya miingon siya kanamo, ‘Balik kamo aron pagpalit ug diyutayng pagkaon.’

26. Gitubag namo siya nga dili kami moanhi kay dili kami dawaton sa tawo kon dili namo madala ang among kamanghoran. Moanhi lamang kami kon siya mahiuban kanamo.

27. Miingon ang among amahan, ‘Nasayod kamo nga ang akong asawa nanganak ug duha ka lalaki.

28. Mibiya na kanako ang usa kanila ug nagtuo ako nga giwataswatas siya sa mga mananap nga ihalas kay wala ko na man siya igkita.

29. Busa kon kining anak nga nahibilin kanako karon inyong dad-on ug may daotan nga mahitabo kaniya, mamatay gayod ako sa kaguol kay tigulang na man ako.’”

30-31. Mipadayon si Juda, “Busa kon dili mahikuyog kanako ang bata inigbalik ko sa akong amahan, mamatay gayod siya kay gimahal man niya pag-ayo kining bataa. Kami unya ang makahatag sa among amahan ug kaguol nga makapatay kaniya kay tigulang na man siya.

32. Gigarantiya ko sa akong amahan ang akong kinabuhi alang niining bataa. Giingnan ko siya nga kon ugaling dili ko madala pagbalik ang bata, akoy responsable kaniya sa tibuok kong kinabuhi.

33. Busa, sir, akoy himoang ulipon puli sa bata. Papaulia intawon siya uban sa iyang mga igsoon.

34. Dili ako makahimo pagpauli sa akong amahan kon dili ko madala ang bata. Dili ko makahimo pagsud-ong sa daotan nga mahitabo unya sa akong amahan.”