13. “As die tyd van die nasireërsbelofte om is, moet die volgende voorskrifte nagekom word: Die nasireër moet na die ingang van die tent gaan waar die Here aanbid word.
14. Hy moet dan drie diere sonder enige liggaamsgebrek aan die Here offer: as brandoffer ’n jaaroud skaaprammetjie, ’n jaaroud skaapooitjie as sondeoffer en ook nog ’n skaap of bokram as ’n eteoffer.
15. Verder moet hy ook ’n mandjie met brood saamvat wat nie met suurdeeg gebak is nie; koekies van fynmeel wat sonder suurdeeg gebak is en met olyfolie aangemaak is, asook platkoek sonder suurdeeg wat met olie gesmeer is. Die graanoffer en drankoffer wat deel van hierdie offer uitmaak, moet ook geoffer word.
16. Die priester moet al hierdie offers aan die Here offer, eers die sondeoffer en die brandoffer,
17. daarna die ram as eteoffer saam met die mandjie met al die brood wat sonder suurdeeg gebak is. Die voorgeskrewe graan- en drankoffers moet ook gebring word.
18. Die nasireër moet sy hare by die ingang van die tent waar die Here aanbid word, afskeer as teken van sy toewyding aan die Here. Hierdie hare moet dan in die vuur waarmee die maaltydoffer gebring word, verbrand word.
19. “Daarna moet die priester die gekookte blad van die ram vat en dit saam met die suurdeeglose koekie en platkoekie vir die nasireër gee om in sy hande vas te hou.
20. Die priester moet dan hierdie kos heen en weer voor die Here beweeg as ’n teken dat dit aan Hom gegee word. Hierdie gawes wat so voor die Here gebring is, behoort dan aan die priester, saam met die borsstuk en die boud van die dier, wat ook in die Here se teenwoordigheid heen en weer beweeg is. Hierna is die nasireër vry om weer wyn te drink.
21. Hierdie voorskrifte moet gevolg word as die nasireër se tyd van spesiale diens aan die Here verby is. Indien ’n nasireër enigiets anders aan die Here belowe het behalwe alles wat voorgeskryf is, moet hy hierdie beloftes nakom.”