1. โมเสสยังกล่าวถ้อยคำเหล่านี้แก่คนอิสราเอล
2. และท่านกล่าวแก่เขาว่า “วันนี้ข้าพเจ้ามีอายุหนึ่งร้อยยี่สิบปี ข้าพเจ้าจะออกไปและเข้ามาอีกไม่ไหวแล้ว พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘เจ้าจะไม่ได้ข้ามแม่น้ำจอร์แดนนี้’
3. พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงข้ามไปข้างหน้าท่านเอง พระองค์จะทรงทำลายประชาชาติเหล่านี้ให้พ้นหน้าท่าน เพื่อท่านจะขับไล่เขาไป โยชูวาจะนำหน้าท่านดังที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้แล้ว
4. พระยาห์เวห์จะทรงทำแก่พวกเขา อย่างที่พระองค์ทรงทำแก่สิโหนและโอกกษัตริย์ของคนอาโมไรต์ และแก่แผ่นดินของเขา ผู้ที่พระองค์ทรงทำลายเขา
5. แล้วพระยาห์เวห์จะทรงมอบเขาไว้แก่ท่าน และพวกท่านจะทำต่อเขาตามพระบัญญัติทั้งสิ้นซึ่งข้าพเจ้าได้สั่งท่านแล้ว
6. จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด อย่ากลัวหรือครั่นคร้ามเขาเลย เพราะว่าผู้ที่ไปกับท่านคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน พระองค์จะไม่ทรงปล่อยท่านให้ล้มเหลวหรือทอดทิ้งท่าน”
7. แล้วโมเสสเรียกโยชูวาเข้ามา และกล่าวแก่ท่านต่อหน้าคนอิสราเอลว่า “จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด เพราะท่านจะต้องไปกับชนชาตินี้ เข้าไปในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์ทรงปฏิญาณแก่บรรพบุรุษของพวกเขาว่า จะประทานแก่เขา ท่านจงให้เขาเข้ายึดครองแผ่นดินนั้นเป็นมรดก
8. ผู้ที่เสด็จไปข้างหน้าท่านคือพระยาห์เวห์ พระองค์สถิตอยู่กับท่าน พระองค์จะไม่ทรงปล่อยให้ท่านล้มเหลว หรือทอดทิ้งท่าน อย่ากลัวและอย่าขยาดเลย”
9. โมเสสได้เขียนธรรมบัญญัตินี้ และมอบให้ปุโรหิตบุตรหลานของเลวีผู้หามหีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์ และแก่พวกผู้ใหญ่ทั้งสิ้นของคนอิสราเอล
10. และโมเสสบัญชาเขาว่า “เมื่อครบทุกเจ็ดปี ตามเวลากำหนดปีปลดปล่อยในเทศกาลอยู่เพิง
11. เมื่อคนอิสราเอลประชุมพร้อมกันเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ณ สถานที่ซึ่งพระองค์ทรงเลือกไว้นั้น ท่านจงอ่านธรรมบัญญัตินี้ให้คนอิสราเอลทั้งหมดฟัง
12. จงเรียกประชาชนให้มาประชุมกันทั้งชาย หญิง และเด็ก ทั้งคนต่างด้าวในเมืองของท่าน เพื่อให้เขาได้ยินและเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และระวังที่จะทำตามถ้อยคำทั้งสิ้นของธรรมบัญญัตินี้
13. และเพื่อบุตรหลานทั้งหลายของเขาผู้ยังไม่ทราบจะได้ยินและเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่าน ตราบเท่าที่ท่านมีชีวิตอยู่ในแผ่นดินซึ่งกำลังจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปยึดครองนั้น”
14. และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “นี่แน่ะ วันซึ่งเจ้าต้องตายก็ใกล้เข้ามาแล้ว จงเรียกโยชูวามา และพวกเจ้าจงมาเข้าเฝ้าเราในเต็นท์นัดพบ เพื่อเราจะได้กำชับเขา” โมเสสและโยชูวาก็เข้าไปในเต็นท์นัดพบ
15. และพระยาห์เวห์ทรงปรากฏในเสาเมฆในเต็นท์นัดพบ และเสาเมฆนั้นอยู่ที่ประตูเต็นท์
16. และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “นี่แน่ะ เจ้าจะต้องหลับอยู่กับบรรพบุรุษของเจ้า และชนชาตินี้จะลุกขึ้นและเล่นชู้กับพระของคนต่างชาติในแผ่นดินที่เขาไปอยู่ท่ามกลางนั้น พวกเขาจะทอดทิ้งเราและหักพันธสัญญาซึ่งเราได้ทำไว้กับเขา
17. แล้วในวันนั้นเราจะกริ้วต่อเขา และจะทอดทิ้งเขาและซ่อนหน้าของเราจากเขา พวกเขาจะถูกกลืน และเผชิญสิ่งร้ายและความลำบากมากมาย ในวันนั้นเขาจะกล่าวว่า ‘เราเผชิญสิ่งร้ายเหล่านี้ เพราะพระเจ้าไม่สถิตท่ามกลางเราไม่ใช่หรือ?’
18. ในวันนั้นเราจะซ่อนหน้าของเราเป็นแน่ เนื่องจากความชั่วที่เขาทำเพราะเขาได้หันไปหาพระอื่น
19. ดังนั้นพวกเจ้าจงเขียนบทเพลงนี้ และสอนคนอิสราเอลให้ร้องจนติดปาก เพื่อบทเพลงนี้จะเป็นพยานของเราปรักปรำคนอิสราเอล
20. เพราะเมื่อเรานำเขาเข้ามาในแผ่นดินซึ่งมีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ ซึ่งเราได้ปฏิญาณจะให้แก่บรรพบุรุษของเขา และเขาได้รับประทานอิ่มหนำและอ้วนพี เขาจะหันไปปรนนิบัติพระอื่น และหมิ่นประมาทเราและผิดพันธสัญญาของเรา
21. และเมื่อเขาเผชิญสิ่งร้ายและความลำบากมากมายแล้ว เพลงบทนี้จะเป็นพยานต่อหน้าเขา (เพราะว่าเพลงนี้จะติดปากลูกหลานของเขาไม่รู้ลืม) เพราะเรารู้ถึงความมุ่งหมายที่เขาจะทำ ก่อนที่เราจะนำเขาเข้าไปในแผ่นดินซึ่งเราปฏิญาณไว้นั้น”
22. โมเสสจึงเขียนบทเพลงนี้ในวันเดียวกันนั้นและสอนแก่คนอิสราเอล
23. พระองค์ตรัสสั่งโยชูวาบุตรนูนว่า “จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด เพราะเจ้าจะนำคนอิสราเอลเข้าไปในแผ่นดินซึ่งเราปฏิญาณแก่เขา เราจะอยู่กับเจ้า”
24. เมื่อโมเสสเขียนถ้อยคำของธรรมบัญญัตินี้ลงในหนังสือจนจบแล้ว
25. โมเสสก็บัญชาคนเลวีผู้หามหีบพันธสัญญาแห่งพระยาห์เวห์ว่า
26. “จงรับหนังสือแห่งธรรมบัญญัตินี้วางไว้ข้างหีบพันธสัญญาแห่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ให้อยู่ที่นั่นเพื่อเป็นพยานปรักปรำท่าน
27. เพราะข้าพเจ้ารู้ว่าพวกท่านเป็นคนมักกบฏและหัวแข็ง นี่แน่ะ เมื่อข้าพเจ้ายังมีชีวิตอยู่กับท่านวันนี้ ท่านยังกบฏต่อพระยาห์เวห์ เมื่อข้าพเจ้าตายแล้วจะยิ่งกว่านี้สักเท่าใด
28. ท่านจงเรียกประชุมพวกผู้ใหญ่ของทุกเผ่า และเจ้าหน้าที่ทั้งหมด เพื่อข้าพเจ้าจะได้กล่าวถ้อยคำเหล่านี้ให้เขาฟัง และอัญเชิญสวรรค์และโลกให้เป็นพยานปรักปรำเขา
29. เพราะข้าพเจ้าทราบแน่ว่าเมื่อข้าพเจ้าตายแล้ว ท่านจะประพฤติหลงผิดไปเป็นแน่ และหันเหไปจากทางซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชาท่านไว้ ท่านจะเผชิญความทุกข์ลำบากในเวลาต่อมา เพราะว่าท่านจะทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรพระยาห์เวห์ ทำให้พระองค์กริ้วด้วยสิ่งที่มือท่านทำ”
30. โมเสสจึงกล่าวถ้อยคำในบทเพลงต่อไปนี้ให้เข้าหูชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดจนจบ