1. Nie zazdrość niecnym ludziom i nie pragnij z nimi przebywać.
2. Gdyż ich serce rozmyśla o grabieży, a ich usta rozprawiają o krzywdzie.
3. Dom bywa zbudowany mądrością, a utwierdzony roztropnością.
4. Także pokoje przez rozwagę napełniają się wszelkim kosztownym i przyjemnym mieniem.
5. Mądry człowiek jest siłą, a mąż roztropny objawia moc.
6. Bowiem wojnę należy prowadzić rozważnymi sposobami; a zwycięstwo jest tam, gdzie dużo radców.
7. Mądrość jest niedościgłą dla głupca; w bramie nie otwiera on swoich ust.
8. Kto zamierza szkodzić – tego nazywają mistrzem niecności.
9. Grzech jest niedorzecznym przedsięwzięciem, a szyderca ohydą dla ludzi.
10. Jeśli zwątpiłeś w dniu niedoli – wątłą jest twoja siła.
11. Ratuj tych, których wleką na śmierć; a gdy się toczą na rzeź – staraj się temu zapobiec.
12. Jeśli powiesz: Myśmy o tym nie wiedzieli! Zaprawdę, Ten co bada serca – On to przenika; Ten, co czuwa nad twoją duszą – On to wie; więc odpłaci człowiekowi według jego czynu.
13. Mój synu, spożywaj miód, bo jest smaczny, i samospływający miód, gdyż jest słodki dla twego podniebienia.
14. Ale za taką samą uważaj mądrość dla twej duszy. Jeśli ją pozyskałeś – masz przyszłość, a twa nadzieja nie zaginie.
15. Niegodziwcze, nie wypatruj majętności sprawiedliwego i nie pustosz miejsca jego wypoczynku.
16. Bo sprawiedliwy siedmiokrotnie pada i znowu się podnosi; ale kiedy się potkną niegodziwi – pozostaną w nieszczęściu.
17. Nie ciesz się, kiedy upadł twój wróg; a gdy się potknął, niechaj się nie raduje twoje serce.
18. Aby tego nie ujrzał WIEKUISTY i na ten widok tak się obruszył, że odwrócił od niego swój gniew.
19. Nie oburzaj się na złoczyńców, nie zazdrość niegodziwcom.
20. Bo dla niecnych nie ma przyszłości; zgaśnie pochodnia niegodziwych.
21. Mój synu, obawiaj się WIEKUISTEGO i króla; nie zadawaj się z wichrzycielami.
22. Bo nagle nastanie ich ruina; klęskę tych dwóch – któż przewidzi?
23. To także pochodzi od mędrców: Jest rzeczą niegodziwą uwzględnianie osób w sądzie.
24. Kto powiada do niegodziwca: Ty jesteś sprawiedliwy! – tego będą przeklinać ludy oraz temu złorzeczyć narody.
25. Zaś tym, co sprawy wyjaśniają – błogo im; spłynie na nich błogosławieństwo cennych.
26. Kto daje właściwą odpowiedź – ten całuje w usta.
27. Urządź twoje sprawy na zewnątrz, przyszykuj je sobie na polu, a dopiero potem wybuduj swój dom.
28. Nie bądź niepowołanym świadkiem przeciwko twemu bliźniemu; czyżbyś swoimi ustami chciał zwodzić?
29. Nie mów: Jak on mi uczynił – tak ja jemu uczynię; odpłacę temu człowiekowi według jego czynu.
30. Przechodziłem obok pola opieszałego człowieka i obok winnicy człowieka bezmyślnego;
31. a oto cała zarosła pokrzywami, jej powierzchnia pokryła się chwastami, a jej kamienne ogrodzenie było rozwalone.
32. Zaś ja patrzałem, zwróciłem na to moją uwagę, a widząc to, powziąłem stąd przestrogę.
33. Tak, jeszcze cokolwiek pospać, cokolwiek podrzemać, cokolwiek do wypoczynku złożyć ręce;
34. a wtedy twoje ubóstwo nadejdzie jak włóczęga, a twój niedostatek jak zbrojny w tarczę.