1. Najwyższa Mądrość zbudowała sobie dom; wyciosała sobie siedem Swoich filarów.
2. Przyrządziła Swoje mięsiwo oraz zmieszała Swoje wino; zastawiła także Swój stół.
3. Wysłała Swoje służebnice i wzywa, stojąc na wierzchołku wyżyn miasta:
4. Kto bezrozumny niech tu wejdzie! A kto bezmyślny, do tego powiada:
5. Chodźcie, zakosztujcie Mojego chleba oraz napijcie się wina, które zmieszałam.
6. Porzućcie to, nierozważni, a będziecie żyli; chodźcie prosto po drodze roztropności.
7. Kto karci szydercę – sam sobie przyczynia wstydu; a kto napomina niegodziwca – sam ściąga na siebie zmazę.
8. Nie przyganiaj szydercy, by cię nie znienawidził; przyganiaj mądremu, a będzie cię miłował.
9. Dodaj mądremu, a będzie jeszcze mędrszym; naucz sprawiedliwego, a jeszcze przybierze wiedzy.
10. Początkiem mądrości jest bojaźń WIEKUISTEGO, a rozwagą poznawanie Świętego.
11. Bo przeze Mnie pomnożą się twoje dni i przybędą ci lata życia.
12. Jeżeli jesteś mądry – bądź mądry dla siebie; zaś jeśli jesteś szydercą – sam to poniesiesz.
13. Ona, pani głupota, jest namiętna, błaźnica bez jakiejkolwiek wiedzy.
14. Na tronie, na wyżynach miasta, zasiada u wejścia do swego domu,
15. by przywoływać tych, którzy przechodzą drogą, a chodzą prosto po swoich ścieżkach.
16. Kto bezrozumny, niech tu wstąpi! A kto bezmyślny, do tego powiada:
17. Skradzione wody są słodkie, a skryty chleb smaczniejszy.
18. Zaś on nie dochodzi do wniosku, że są tam śmiertelne cienie i że jej goście przebywają w głębinach Krainy Umarłych.