1. Przypowieści Salomona. Mądry syn sprawia ojcu radość; a syn głupi jest zgryzotą matki.
2. Nie przynoszą pożytku skarby zdobyte niegodziwością; jednak sprawiedliwość wybawia od śmierci.
3. WIEKUISTY nie pozwala łaknąć duszy sprawiedliwego, lecz odtrąca żądzę niegodziwych.
4. Opieszała dłoń czyni ubogim, a ręka skrzętnych wzbogaca.
5. Roztropne dziecię zbiera w lecie, a gnuśne dziecię śpi w czasie żniwa.
6. Na głowę sprawiedliwego spływają błogosławieństwa, a usta niegodziwych pokrywa krzywda.
7. Pamięć sprawiedliwego będzie błogosławiona, lecz sława niegodziwych zbutwieje.
8. Rozumny sercem przyjmuje przykazania; kto jednak jest głupich ust – upada.
9. Kto chodzi w niewinności – idzie bezpiecznie; kto jednak skrzywia swe drogi – ten będzie skarcony.
10. Kto znacząco mruga okiem sprawia strapienie, a kto jest głupich ust – upada.
11. Usta sprawiedliwego są zdrojem życia, a usta niegodziwych pokrywa krzywda.
12. Nienawiść wznieca swary; a jednak wszystkie przewinienia przesłania miłość.
13. Na ustach rozsądnego przebywa mądrość; a rózga jest przeznaczona dla bezmyślnego grzbietu.
14. Mędrcy ukrywają swą mądrość; a usta głupca to bliska ruina.
15. Mienie możnego jest jego warownym grodem; a postrachem biednych ich ubóstwo.
16. Dorobek sprawiedliwego idzie na życie; zysk niegodziwego na grzech.
17. Ścieżką ku życiu zdąża ten, kto przestrzega napomnienia; a kto na przestrogi nie zważa – błądzi.
18. Kto tai nienawiść ten ma kłamliwe usta, a kto roznosi oszczerstwa jest głupcem.
19. Przy mnóstwie słów nie uniknie się błędu; a kto swe usta powściąga – jest rozważnym.
20. Język sprawiedliwych to wyborowe srebro; rozum niegodziwych ma mało wartości.
21. Wielu żywią usta sprawiedliwych; zaś głupcy giną na skutek swej bezmyślności.
22. Błogosławieństwo WIEKUISTEGO – ono wzbogaca, a własny trud nie może do tego nic dodać.
23. Spełnienie sprośności jest dla głupca jakby zabawką; tak jak czynu mądrości dla roztropnego męża.
24. Czego się obawia niegodziwy – to na niego przypadnie; a czego pragną sprawiedliwi – to im będzie dane.
25. Jak burza, która przeciąga – tak znika niegodziwy; ale sprawiedliwy stoi na twardym gruncie.
26. Czym ocet dla zębów, a dym dla oczu – tym leniwy dla tych, którzy go posyłają.
27. Bojaźń WIEKUISTEGO przymnaża dni, a lata niegodziwych zostają skrócone.
28. Nadzieja sprawiedliwych uwieńczy się radością, a otucha niegodziwych zaginie.
29. Twierdzą dla niewinnych jest postanowienie WIEKUISTEGO lecz trwogą dla złoczyńców.
30. Nie na zawsze zachwieje się sprawiedliwy; lecz niegodziwi nie będą mieszkali na ziemi.
31. Usta sprawiedliwego krzewią mądrość; a przewrotny język ulegnie zagładzie.
32. Usta sprawiedliwego umieją się podobać; a w ustach niegodziwych są tylko matactwa.