κεφάλαια

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19

Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Σοφια Σολομωντοσ 2 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

1. Είπαν λοιπόν μέσα τους χωρίς να σκεφτούν σωστά: «Σύντομη και γεμάτη λύπες είναι η ζωή μας· ο θάνατος του ανθρώπου δεν μπορεί να αποτραπεί· μήπως γνωρίσαμε κανέναν που να γύρισε απ’ τον άδη;

2. Τυχαία δημιουργηθήκαμε· και μετά το θάνατο θα πάμε στην ανυπαρξία. Η αναπνοή μας είναι σαν την πάχνη κι οι σκέψεις μας είναι σπίθες που πετάγονται καθώς χτυπάει η καρδιά μας.

3. Όταν αυτή η σπίθα σβήσει, στάχτη το σώμα μας θα γίνει και σαν αδύναμο αεράκι το πνεύμα μας θα σκορπιστεί.

4. Με τον καιρό οι άνθρωποι θα μας ξεχάσουν· κανείς δε θα θυμάται πια τα έργα μας. Η ζωή μας σαν σύννεφο θα περάσει και σαν καταχνιά θα σκορπιστεί κυνηγημένη από του ήλιου τις αχτίδες, διαλυμένη απ’ τη θερμότητά του.

5. Η ζωή μας περνάει σαν σκιά και η στιγμή του τέλους μας δεν επαναλαμβάνεται. Το τέλος μας είναι προκαθορισμένο κι από το θάνατο δεν υπάρχει γυρισμός.

6. «Εμπρός λοιπόν, να χαρούμε τη ζωή!» σκέφτονται. «Όλα να τ’ απολαύσουμε σ’ αυτό τον κόσμο με την ανεμελιά της νιότης μας!

7. Ας τρέξει άφθονο το εκλεκτό κρασί και τα αρώματα· ας μη χάσουμε κανένα ανοιξιάτικο λουλούδι.

8. Γιορντάνια ας φτιάξουμε με ροδοπέταλα πριν μαραθούν·

9. Κανένας να μη μείνει απ’ έξω απ’ το τρελό ξεφάντωμά μας. Παντού ας αφήσουμε τα ίχνη της ξέφρενης χαράς μας. Γι’ αυτά είμαστε πλασμένοι στη ζωή.

10. »Τι κι αν καταπιέσουμε», λένε, «τον φτωχό, που ζει σύμφωνα με του Θεού το θέλημα; Ποιος για τη χήρα νοιάζεται ή για το γέροντα τον ασπρομάλλη;

11. Η δύναμή μας είναι νόμος που ρυθμίζει τι είναι δίκαιο· ο αδύναμος τίποτα δεν αξίζει».

12. Έτσι, λοιπόν, αποφασίζουν να παγιδέψουν τον ευσεβή. «Αυτός δεν είναι του χεριού μας», σκέφτονται. «Εναντιώνεται στα έργα μας, μας κατηγορεί ότι παραβαίνουμε το νόμο κι ότι ξεφύγαμε απ’ τις αρχές μας.

13. Προσποιείται ότι γνωρίζει το Θεό και αυτοαποκαλείται δούλος Κυρίου.

14. Μας κακίζει για τον τρόπο που σκεφτόμαστε· ακόμα και η παρουσία του μας ενοχλεί·

15. πράγματι, η ζωή του ευσεβή δεν είναι σαν όλων των άλλων, συμπεριφέρεται διαφορετικά.

16. Μας θεωρεί κίβδηλους· μας αποφεύγει σαν να ’μαστε κοπριά· μακαρίζει τα τέλη των δικαίων και καυχάται πως έχει πατέρα το Θεό.

17. »Ας δοκιμάσουμε, λοιπόν», λένε οι ασεβείς, «αν τα λόγια αυτού του δίκαιου θα βγουν αληθινά κι ας δούμε ποιο θα είναι το τέλος του.

18. Αν πράγματι είναι δούλος του Θεού, θα τον βοηθήσει ο Θεός. Θα τον γλιτώσει απ’ τους εχθρούς του.

19. Με προσβολές και με βασανιστήρια μπορούμε να τον δοκιμάσουμε και να δούμε πόσο πράος είναι κι ανεξίκακος.

20. Θα τον καταδικάσουμε σε θάνατο ντροπιαστικό, και να δούμε τότε αν θα τον προστατέψει ο Θεός, όπως λέει».

Η ελπίδα των ευσεβών

21. Αυτά σκέφτηκαν μέσα στην πλάνη τους οι ασεβείς. Αλλά τους τύφλωσε η κακία τους

22. και δεν εννόησαν τα ανεξερεύνητα σχέδια του Θεού, ούτε διανοήθηκαν πως οι δίκαιοι θα ανταμείβονταν για την τελειότητά τους, δεν πίστεψαν στην επιβράβευση των δικαίων.

23. Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο για την άφθαρτη ζωή· τον έφτιαξε σύμφωνα με τη δική του εικόνα, την εικόνα του αιώνιου Θεού.

24. Όμως, από το φθόνο του διαβόλου μπήκε ο θάνατος στον κόσμο, κι όσοι στο διάβολο ανήκουν, θα υποστούν το θάνατο.